1 RABbin Babil ve Kildan ülkesine ilişkin Peygamber Yeremya aracılığıyla bildirdiği söz şudur:
2 ‹‹Uluslara duyurun, haberi bildirin! 2 Sancak dikip duyurun, hiçbir şey gizlemeyin! 2 ‹Babil ele geçirilecek› deyin, 2 ‹İlahı Bel utandırılacak, 2 İlahı Marduk paramparça olacak. 2 Putları utandırılacak, 2 İlahları paramparça olacak.›
3 Çünkü kuzeyden gelen bir ulus ona saldıracak, 2 Ülkesini viran edecek. 2 Orada kimse yaşamayacak, 2 İnsan da hayvan da kaçıp gidecek.
4 O günlerde, o zamanda›› diyor RAB, 2 ‹‹İsrail halkıyla Yahuda halkı birlikte gelecek; 2 Tanrıları RABbi aramak için 2 Ağlaya ağlaya gelecekler.
5 Yüzleri Siyona dönük, 2 Oraya giden yolu soracak, 2 Kalıcı, unutulmaz bir antlaşmayla 2 RABbe bağlanmak için gelecekler.
6 ‹‹Halkım yitik koyunlardır, 2 Çobanları onları baştan çıkardı. 2 Dağlarda başıboş dolandırdılar onları, 2 Dağ, tepe avare dolaştılar, 2 Kendi ağıllarını unuttular.
7 Kim bulduysa yedi onları. 2 Düşmanları, ‹Biz suçlu değiliz› dediler, 2 ‹Çünkü onlar gerçek otlakları olan RABbe, 2 Atalarının umudu RABbe karşı günah işlediler.›
8 ‹‹Babilden kaçıp kurtulun! 2 Kildan ülkesini terk edin, 2 Sürüye yön veren teke gibi olun!
9 Çünkü birbiriyle anlaşmış büyük ulusları 2 Kuzeydeki topraklardan kışkırtıp 2 Babilin karşısına çıkaracağım. 2 Babille savaşmak üzere karşısına dizilecek, 2 Onu kuzeyden ele geçirecekler. 2 Okları usta savaşçı oku gibidir, 2 Hiçbiri boş dönmeyecek.
10 Kildan ülkesi yağmaya uğrayacak, 2 Onu yağmalayanlar mala doyacak›› diyor RAB.
11 ‹‹Ey mirasımı yağmalayan sizler! 2 Madem sevinip coşuyorsunuz, 2 Harman döven düve gibi sıçrıyor, 2 Aygır gibi kişniyorsunuz;
12 Anneniz büyük utanca boğulacak, 2 Sizi doğuranın yüzü kızaracak. 2 Ulusların en önemsizi, 2 Kurak, bozkır, çöl olacak.
13 RABbin öfkesi yüzünden kimse yaşamayacak orada, 2 Büsbütün ıssız kalacak. 2 Her geçen, Babilin aldığı yaraları görünce şaşacak, 2 Hayrete düşecek.
14 Babilin çevresinde savaşmak üzere dizilin, 2 Ey bütün yay çekenler! 2 Oklarla saldırın ona, oklarınızı esirgemeyin! 2 Çünkü o RABbe karşı günah işledi.
15 Her yandan ona karşı savaş narası yükseltin! 2 Teslim oldu, kuleleri düştü, 2 Surları yerle bir oldu. 2 Çünkü RABbin öcüdür bu. 2 Ondan öç alın. 2 Yaptığının aynısını yapın ona.
16 Ekin ekeni biçim vakti orakçıyla birlikte 2 Babilden atın. 2 Zorbanın kılıcı yüzünden 2 Herkes halkına dönsün, 2 Ülkesine kaçsın.››
17 ‹‹İsrail aslanların kovaladığı 2 Dağılmış bir sürüdür. 2 Önce Asur Kralı yedi onu. 2 Sonra Babil Kralı Nebukadnessar kemiklerini ezdi.››
18 Bu yüzden İsrailin Tanrısı, 2 Her Şeye Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Asur Kralını nasıl cezalandırdıysam, 2 Babil Kralıyla ülkesini de öyle cezalandıracağım.
19 İsraili yeniden otlağına kavuşturacağım, 2 Karmelde, Başanda otlayacak; 2 Efrayim ve Gilat dağlık bölgelerinde 2 İstediği kadar yiyip doyacak.
20 O günlerde, o zamanda›› diyor RAB, 2 ‹‹İsrailin suçu araştırılacak 2 Ama bulunamayacak; 2 Yahudanın günahları da araştırılacak 2 Ama bulunamayacak. 2 Çünkü sağ bıraktıklarımı bağışlayacağım.››
21 ‹‹Meratayimfş ülkesine, 2 Pekotta yaşayanlara saldır. 2 Onları öldür, tümüyle yok et›› diyor RAB, 2 ‹‹Sana ne buyurduysam hepsini yap. gelir.
22 Ülkede savaş, büyük yıkım 2 Gürültüsü duyuluyor.
23 Dünyanın balyozu 2 Nasıl da kırılıp paramparça oldu! 2 Babil uluslar arasında nasıl dehşet oldu!
24 Senin için tuzak kurdum, ey Babil, 2 Bilmeden tuzağıma düştün. 2 Bulunup yakalandın, 2 Çünkü RABbe karşı çıktın.
25 RAB silahhanesini açtı, 2 Öfkesinin silahlarını çıkardı. 2 Her Şeye Egemen Egemen RABbin 2 Kildan ülkesinde yapacağı iş var.
26 Uzaktan ona saldırın. 2 Ambarlarını açın, 2 Mallarını tahıl gibi küme küme yığın. 2 Tamamen yok edin onu, 2 Geriye hiçbir şey kalmasın.
27 Genç boğalarını öldürün, 2 Kesime gitsinler! 2 Vay başlarına! 2 Çünkü onların günü, 2 Cezalandırılma zamanı geldi.
28 Dinleyin! Tanrımız RABbin öç aldığını, 2 Tapınağının öcünü aldığını 2 Babilden kaçıp kurtulanlar 2 Siyonda duyuruyorlar.
29 ‹‹Okçuları, yay gerenlerin hepsini çağırın Babile karşı, 2 Çevresini kuşatın, kaçıp kurtulan olmasın. 2 Yaptıklarına göre karşılık verin ona, 2 Yaptıklarının aynısını yapın. 2 Çünkü RABbe, İsrailin Kutsalına 2 Küstahlık etti.
30 Bu yüzden gençleri meydanlarda düşecek, 2 Bütün savaşçıları susturulacak o gün›› diyor RAB.
31 ‹‹İşte, sana karşıyım, ey küstah!›› 2 Diyor Her Şeye Egemen Egemen RAB. 2 ‹‹Çünkü senin günün, 2 Seni cezalandıracağım zaman geldi.
32 Küstah tökezleyip düşecek, 2 Onu kaldıran olmayacak. 2 Kentlerini ateşe vereceğim, 2 Bütün çevresini yakıp yok edecek.››
33 Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: 2 ‹‹İsrail halkı da Yahuda halkı da 2 Eziyet çekiyor. 2 Onları tutsak edenler sıkı tutmuş, 2 Salıvermek istemiyorlar.
34 Ama onların Kurtarıcısı güçlüdür, 2 Onun adı Her Şeye Egemen RABdir. 2 Onların ülkesine huzur, 2 Babilde yaşayanlaraysa kargaşalık getirmek için 2 Davalarını hararetle savunacak.
35 ‹‹Kildanilere karşı kılıç!›› diyor RAB, 2 ‹‹Babilde yaşayanlara, Babil önderlerine, 2 Bilgelerine karşı kılıç!
36 Sahte peygamberlere karşı kılıç! 2 Aptallıkları ortaya çıkacak. 2 Yiğitlerine karşı kılıç! 2 Şaşkına dönecek onlar.
37 Atlarına, savaş arabalarına 2 Aralarındaki yabancılara karşı kılıç! 2 Hepsi kadın gibi ürkek olacak. 2 Hazinelerine karşı kılıç! 2 Yağma edilecek onlar.
38 Sularına kuraklık! 2 Kuruyacak sular. 2 Çünkü Babil putlar ülkesidir, 2 Korkunç putlar yüzünden halkı çıldırmış.
39 ‹‹Bu yüzden yabanıl hayvanlar, çakallar, 2 Baykuşlar yaşayacak orada, 2 Artık insan yaşamayacak, 2 Kuşaklar boyu kimse oturmayacak.
40 Sodomla Gomorayı ve çevredeki köyleri 2 Nasıl yerle bir ettimse›› diyor RAB, 2 ‹‹Orada da kimse oturmayacak, 2 İnsan oraya yerleşmeyecek.
41 İşte kuzeyden bir ordu geliyor. 2 Dünyanın uçlarından 2 Büyük bir ulus 2 Ve birçok kral harekete geçiyor.
42 Yay, pala kuşanmışlar, 2 Gaddar ve acımasızlar. 2 Atlara binmiş gelirken, 2 Kükreyen denizi andırıyor sesleri. 2 Savaşa hazır savaşçılar 2 Karşına dizilecekler, ey Babil kızı!
43 Babil Kralı onların haberini aldı, 2 Ellerinde derman kalmadı. 2 Doğuran kadın gibi 2 Üzüntü, sancı sardı onu.
44 Şeria çalılıklarından 2 Sulak otlağa çıkan aslan gibi 2 Kildanileri bir anda yurdundan kovacağım. 2 Seçeceğim kişiyi oraya yönetici atayacağım. 2 Var mı benim gibisi? 2 Var mı bana dava açacak biri, 2 Bana karşı duracak çoban?››
45 Bu yüzden RABbin Babile karşı ne tasarladığını, 2 Kildan ülkesine karşı ne amaçladığını işitin: 2 ‹‹Sürünün küçükleri bile sürülecek, 2 Halkı yüzünden otlakları çöle dönüştürülecek.
46 ‹Babil düştü› sesiyle yeryüzü titreyecek, 2 Çığlığı uluslar arasında duyulacak.››
1 LA parola che il Signore pronunziò contro a Babilonia, contro al paese de’ Caldei, per lo profeta Geremia.
2 Annunziate fra le genti, e bandite, ed alzate la bandiera; banditelo, nol celate; dite: Babilonia è stata presa, Bel è confuso, Merodac è rotto in pezzi; le sue immagini sono confuse, i suoi idoli son rotti in pezzi.
3 Perciocchè una nazione è salita contro a lei dal Settentrione, la quale metterà il paese di quella in desolazione, e non vi sarà più alcuno che abiti in lei; uomini, e bestie si son dileguati, se ne sono andati via.
4 In que’ giorni, ed in quel tempo, dice il Signore, i figliuoli d’Israele, ed i figliuoli di Giuda verranno, tutti insieme, e andranno piangendo, e ricercheranno il Signore Iddio loro.
5 Domanderanno di Sion; per la via avranno volte là le facce; diranno: Venite, e congiungetevi al Signore per un patto eterno, che giammai non si dimentichi.
6 Il mio popolo è stato a guisa di pecore smarrite; i lor pastori le hanno fatte andare errando, le han traviate su per li monti; sono andate di monte in colle, hanno dimenticata la lor mandra.
7 Tutti coloro che le hanno trovate le han divorate; e i lor nemici hanno detto: Noi non saremo colpevoli di misfatto; conciossiachè abbiano peccato contro al Signore, abitacolo di giustizia, e contro al Signore, speranza de’ lor padri.
8 Fuggite del mezzo di Babilonia, ed uscite del paese de’ Caldei; e siate come becchi dinanzi alla greggia
9 Perciocchè, ecco, io eccito, e fo levare contro a Babilonia una raunanza di grandi nazioni del paese di Settentrione; ed esse ordineranno la battaglia contro a lei, e sarà presa; le lor saette saranno come d’un valente, ed intendente saettatore che non ritorna a vuoto.
10 E la Caldea sarà in preda; tutti quelli che la prederanno saranno saziati, dice il Signore.
11 Perciocchè voi vi siete rallegrati; perciocchè voi avete trionfato, rubando la mia eredità; perciocchè voi avete ruzzato a guisa di vitella che pastura fra l’erbetta tenera, e avete annitrito come destrieri.
12 La madre vostra è grandemente confusa; quella che vi ha partoriti è svergognata; ecco, è l’ultima delle nazioni, un deserto, un luogo arido, ed una solitudine.
13 Per l’indegnazione del Signore, ella non sarà più abitata, anzi sarà tutta desolata; chiunque passerà presso di Babilonia sarà attonito, e zufolerà, per tutte le sue piaghe.
14 Ordinate l’assalto contro a Babilonia d’ogni intorno, o voi arcieri tutti; saettate contro a lei, non risparmiate le saette; perciocchè ella ha peccato contro al Signore.
15 Date di gran gridi contro a lei d’ogn’intorno; ella porge le mani; i suoi fondamenti caggiono, e le sue mura son diroccate; perciocchè questa è la vendetta del Signore; prendete vendetta di lei; fatele siccome ella ha fatto.
16 Sterminate di Babilonia il seminatore, e colui che tratta la falce nel tempo della mietitura; ritorni ciascuno al suo popolo, e fuggasene ciascuno al suo paese, d’innanzi alla spada dello sforzatore.
17 Israele è stato una pecorella smarrita, i leoni l’hanno cacciata; il primo che la divorò fu il re d’Assiria; ma quest’ultimo, cioè, Nebucadnesar, re di Babilonia, le ha tritate le ossa.
18 Perciò, il Signor degli eserciti, l’Iddio d’Israele, ha detto così: Ecco, io farò punizione del re di Babilonia, e del suo paese, siccome ho fatta punizione del re di Assiria.
19 E ricondurrò Israele alla sua mandra, ed egli pasturerà in Carmel, ed in Basan; e l’anima sua sarà saziata nel monte di Efraim, e di Galaad.
20 In quei giorni, e in quel tempo, dice il Signore, si cercherà l’iniquità d’Israele, ma non sarà più; e i peccati di Giuda, ma non si ritroveranno più: perciocchè io perdonerò a quelli che avrò lasciati di resto
21 Sali contro al paese di Merataim, e contro agli abitanti di Pecod; deserta, e distruggi ogni cosa dietro a loro, dice il Signore; e fa’ secondo tutto ciò che io ti ho comandato.
22 Vi è un grido di guerra nel paese, ed una gran rotta.
23 Come è stato mozzato, e rotto il martello di tutta la terra? come è stata Babilonia ridotta in desolazione fra le genti?
24 Io ti ho incapestrata, o Babilonia, e tu sei stata presa, senza che tu l’abbia saputo; tu sei stata trovata, ed anche colta; perciocchè tu hai combattuto col Signore.
25 Il Signore ha aperta la sua armeria, ed ha tratte fuori l’armi della sua indegnazione; perciocchè questa è un’opera, che il Signore Iddio degli eserciti vuole eseguire nel paese dei Caldei.
26 Venite contro a lei dall’estremità del mondo, aprite le sue aie; calcatela come delle manelle di biade, e distruggetela; non restine alcun rimanente.
27 Ammazzate con la spada tutti i suoi giovenchi, scendano al macello; guai a loro! perciocchè il giorno loro è venuto, il tempo della lor visitazione.
28 Vi è una voce di genti che fuggono, e scampano dal paese di Babilonia, per annunziare in Sion la vendetta del Signore Iddio nostro, la vendetta del suo Tempio.
29 Radunate a grida gran numero di genti contro a Babilonia; voi tutti che tirate dell’arco, accampatevi contro a lei d’ogn’intorno; niuno ne scampi; rendetele la retribuzione delle sue opere; secondo tutto ciò ch’ella ha fatto, fatele altresì; perciocchè ella è superbita contro al Signore, contro al Santo d’Israele.
30 Perciò i suoi giovani caderanno nelle sue piazze, e tutti i suoi guerrieri saranno distrutti in quel giorno, dice il Signore.
31 Eccomiti, o superba, dice il Signore Iddio degli eserciti; perciocchè il tuo giorno è venuto, il tempo che io ti visiterò.
32 E la superbia traboccherà, e caderà, e non vi sarà alcuno che la rilevi; ed io accenderò un fuoco nelle sue città, che consumerà tutti i suoi luoghi circonvicini
33 Così ha detto il Signor degli eserciti: I figluioli d’Israele, e i figliuoli di Giuda, sono tutti quanti oppressati; tutti quelli che li hanno menati prigioni li ritengono, hanno ricusato di lasciarli andare.
34 Il lor Redentore è forte, il suo Nome è: Il Signor degli eserciti; egli di certo dibatterà la lor querela, per commuovere la terra, e per mettere in turbamento gli abitatori di Babilonia.
35 La spada soprasta a’ Caldei, dice il Signore, ed agli abitatori di Babilonia, ed a’ suoi principi, ed a’ suoi savi.
36 La spada soprasta a’ bugiardi indovini d’essa, e ne smanieranno; la spada soprasta agli uomini prodi di essa, e ne saranno spaventati.
37 La spada, soprasta a’ suoi cavalli, ed a’ suoi carri, ed a tutto il popolo mischiato, che è in mezzo di essa, e diverranno come donne; la spada soprasta a’ suoi tesori, e saranno predati.
38 Disseccamento soprasta alle sue acque, e saranno asciutte, perciocchè ella è un paese di sculture, ed essi sono insensati intorno agl’idoli.
39 Perciò, le fiere, de’ deserti avranno in essa la loro stanza, insieme co’ gufi; e l’ulule vi dimoreranno; e non sarà giammai più abitata; e giammai, per niuna età, non vi si dimorerà più.
40 Siccome Iddio sovvertì Sodoma, Gomorra, e le città lor vicine, dice il Signore; così non abiterà più quivi uomo alcuno, e niun figliuol d’uomo vi dimorerà più.
41 Ecco, un popolo viene di Settentrione, ed una gran nazione; e re possenti si muovono dal fondo della terra.
42 Impugneranno l’arco e la lancia; sono crudeli, senza pietà; la voce loro romoreggerà come il mare, e cavalcheranno sopra cavalli; saranno in ordine, a guisa d’uomini prodi, per la battaglia, contro a te, o figliuola di Babilonia.
43 Il re di Babilonia ne ha udito il grido, e le sue mani ne son divenute fiacche; angoscia l’ha occupato; dolore, come di donna che partorisce.
44 Ecco, colui salirà a guisa di leone, più violentemente che la piena del Giordano, contro all’abitacolo forte; perciocchè io lo farò correre sopra essa; e chi è valent’uomo scelto? ed io lo rassegnerò contro ad essa. Perciocchè, chi è pari a me? e chi mi sfiderà? e chi è il pastore che possa star fermo davanti a me?
45 Perciò, ascoltate il consiglio del Signore, ch’egli ha preso contro a Babilonia; e i pensieri ch’egli ha divisati contro al paese de’ Caldei: Se i più piccoli della greggia non li trascinano; se la lor mandra non è deserta insieme con loro.
46 La terra ha tremato per lo romore della presa di Babilonia, e il grido se n’è udito fra le genti