1 RAB bana, ‹‹Git, kendine keten bir kuşak satın alıp beline sar, ama suya sokma›› dedi.

2 RABbin buyruğu uyarınca bir kuşak satın alıp belime sardım.

3 RAB bana ikinci kez seslendi:

4 ‹‹Satın aldığın belindeki kuşağı al, Perata git. Kuşağı orada bir kaya kovuğuna gizle.››

5 RABbin buyruğu uyarınca gidip kuşağı Perata yakın bir yere gizledim.

6 Uzun süre sonra RAB bana, ‹‹Kalk, Perata git, gizlemeni buyurduğum kuşağı al›› dedi.

7 Bunun üzerine Perata gittim, gizlediğim yeri kazıp kuşağı aldım. Ancak kuşak çürümüştü, hiçbir işe yaramazdı.

8 RAB bana şöyle seslendi:

9 ‹‹RAB diyor ki, ‹İşte Yahudanın gururunu da Yeruşalimin büyük gururunu da böyle çürüteceğim.

10 Sözümü dinlemek istemeyen, yüreklerinin inadı uyarınca davranan, başka ilahları izleyip onlara kulluk eden, tapan bu kötü halk, bu işe yaramaz kuşak gibi olacak.

11 Kuşak insanın beline nasıl yapışırsa, ben de İsrail ve Yahuda halklarını kendime öyle yapıştırdım› diyor RAB, ‹Öyle ki, bana ün, övgü, onur getirecek bir halk olsunlar. Ama dinlemediler.› ››

12 ‹‹Onlara de ki, ‹İsrailin Tanrısı RAB, Her tulum şarapla dolacak, diyor.› Eğer sana, ‹Her tulumun şarapla dolacağını bilmiyor muyuz sanki?› derlerse,

13 onlara de ki, ‹Bu ülkede yaşayan herkesi -Davutun tahtında oturan kralları, kâhinleri, peygamberleri, Yeruşalimde yaşayanların tümünü- sarhoş olana dek şarapla dolduracağım› diyor RAB.

14 ‹Onları -babalarla çocukları- birbirlerine çarpacağım. Acımadan, esirgemeden, sevecenlik göstermeden hepsini yok edeceğim› diyor RAB.››

15 Dinleyin, kulak verin, 2 Gururlanmayın, 2 Çünkü RAB konuştu.

16 Karanlık basmadan, 2 Kararan dağlarda 2 Ayaklarınız tökezlemeden 2 Tanrınız RABbi onurlandırın. 2 Siz ışık beklerken, 2 RAB onu kopkoyu, zifiri karanlığa çevirecek.

17 Ama bu uyarıyı dinlemezseniz, 2 Gururunuz yüzünden ağlayacağım gizlice, 2 Gözlerim acı acı gözyaşı dökecek, 2 Gözyaşlarım sel gibi akacak. 2 Çünkü RABbin sürüsü sürgüne gönderilecek.

18 Krala ve ana kraliçeye söyle: 2 ‹‹Tahtlarınızdan inin, 2 Çünkü görkemli taçlarınız başınızdan düştü.››

19 Negevdeki kentler kapanacak, 2 Onları açan olmayacak. 2 Sürgüne gönderilecek Yahuda, 2 Tamamı sürgüne gönderilecek.

20 Gözlerinizi kaldırıp bakın, 2 Kuzeyden gelenleri görün. 2 Nerede sana emanet edilen sürü? 2 Övündüğün kuzular nerede?

21 Sana dost olması için yetiştirdiğin kişileri 2 RAB başına yönetici atayınca ne diyeceksin? 2 Doğuran kadının çektiği sancı gibi 2 Seni de ağrı tutmayacak mı?

22 ‹‹Neden bütün bunlar başıma geldi?›› dersen, 2 Günahlarının çokluğu yüzünden eteklerin açıldı, 2 Tecavüze uğradın.

23 Kûşlu derisinin rengini, 2 Pars beneklerini değiştirebilir mi? 2 Kötülük etmeye alışmış olan sizler de iyilik edemezsiniz.

24 ‹‹Çöl rüzgarının savurduğu saman çöpü gibi 2 Dağıtacağım sizleri.

25 Payın, sana ayırdığım pay bu olacak›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü beni unuttun, 2 Sahte ilahlara güvendin.

26 Ayıbın ortaya çıksın diye 2 Eteklerini yüzüne dek kaldıracağım.

27 Kırdaki tepeler üzerinde 2 Yaptığın iğrençlikleri -zinalarını, 2 Çapkın çapkın kişneyişini, yüzsüz fahişeliklerini- gördüm. 2 Vay başına geleceklere, ey Yeruşalim! 2 Ne zamana dek böyle kirli kalacaksın?››

1 COSÌ mi ha detto il Signore: Va’, e comperati una cintura lina, e mettitela in su i lombi, e non metterla nell’acqua.

2 Io dunque comperai quella cintura, secondo la parola del Signore, e me la misi in su i lombi.

3 E la parola del Signore mi fu indirizzata la seconda volta, dicendo:

4 Prendi la cintura che tu hai comperata, la quale tu hai in su i lombi, e levati, e va’ all’Eufrate, e nascondila quivi in una buca di un sasso.

5 Ed io andai, e la nascosi presso all’Eufrate, siccome il Signore mi avea comandato.

6 E dopo molti giorni, avvenne che il Signore mi disse: Levati, va’ all’Eufrate, e togli di là la cintura, che io ti avea comandato di nascondervi.

7 Ed io andai all’Eufrate, e cavai, e tolsi la cintura del luogo dove io l’avea nascosta; ed ecco, la cintura era guasta, e non era più buona a nulla.

8 E la parola del Signore mi fu indirizzata, dicendo:

9 Così ha detto il Signore: Così guasterò la magnificenza di Giuda, la gran magnificenza di Gerusalemme;

10 di questo popolo malvagio, che ricusa di ascoltar le mie parole, che cammina nella durezza del cuor suo, e va dietro ad altri dii, per servirli, e per adorarli; e quella diventerà come questa cintura, che non è più buona a nulla.

11 Perciocchè, siccome la cintura è apposta in su i lombi dell’uomo, così io mi avea congiunta tutta la casa d’Israele, e tutta la casa di Giuda, dice il Signore; acciocchè fosse mio popolo, a fama, ed a lode, ed a gloria; ma essi non hanno ubbidito

12 Di’ loro adunque questa parola: Così ha detto il Signore, l’Iddio d’Israele: Ogni barile sarà ripieno di vino. Ed essi ti diranno: Non sappiam noi bene, che ogni barile sarà ripieno di vino?

13 E tu dirai loro: Così ha detto il Signore: Ecco, io empierò d’ebbrezza tutti gli abitatori di questo paese, ed i re del legnaggio di Davide, che seggono sopra il suo trono; ed i sacerdoti, ed i profeti, e tutti gli abitanti di Gerusalemme.

14 E li sbatterò l’uno contro all’altro, padri e figliuoli insieme, dice il Signore; io non risparmierò, e non perdonerò, e non avrò pietà, per non distruggerli.

15 Ascoltate, e porgete l’orecchio: Non superbite; perciocchè il Signore ha parlato.

16 Date gloria al Signore Iddio vostro, avanti ch’egli faccia venir le tenebre, e avanti che i vostri piedi s’intoppino sopra i monti di oscurità, e che voi aspettiate la luce, e ch’egli l’abbia cangiata in ombra di morte, e mutata in oscurità.

17 Che se voi non ascoltate questo, l’anima mia piangerà in segreto, per lo vostro orgoglio; e l’occhio mio non resterà di lagrimare, e si struggerà in lagrime; perciocchè la greggia del Signore è menata in cattività.

18 Di’ al re, ed alla regina: Umiliatevi, e sedete in terra; perciocchè il vostro principato, la corona della vostra gloria, è caduta a basso.

19 Le città del Mezzodì sono serrate, e non vi è alcuno che le apra; tutto Giuda è menato in cattività, egli è menato in una intiera cattività.

20 Alzate gli occhi vostri, e vedete quelli che vengono di Settentrione; dove è la mandra che ti era stata data, la greggia della tua gloria?

21 Che dirai quando egli farà punizion di te? conciossiachè tu stessa abbi loro insegnato ad esser tuoi principi in capo; non ti stringeranno dolori, a guisa di donna che partorisce?

22 Che se pur dici nel cuor tuo: Perchè mi son avvenute queste cose? Per la grandezza della tua iniquità i tuoi lembi sono stati rimboccati, le tue calcagna sono state calterite.

23 Potrebbe il moro mutar la sua pelle, o il pardo le sue macchie? potreste altresì voi, assuefatti a far male, far bene?

24 Io dunque li dispergerò come stoppia, che è trasportata via al soffiar del vento del deserto.

25 Quest’è la tua sorte, la parte delle tue misure, da parte mia, dice il Signore; perciocchè tu mi hai dimenticato, e ti sei confidata in menzogna.

26 Laonde io altresì ti rimboccherò i tuoi lembi in sul viso, e il tuo vituperio apparirà.

27 I tuoi adulterii, ed il tuo ringhiare, e l’infamia del tuo fornicare, è stata sopra i colli, per li campi; io ho vedute le tue abbominazioni. Guai a te, Gerusalemme! non ti netterai tu mai? dopo quando ancora?