1 RABbi seviyorum, 2 Çünkü O feryadımı duyar.
2 Bana kulak verdiği için, 2 Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
3 Ölüm iplerine dolaşmıştım, 2 Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, 2 Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
4 O zaman RABbi adıyla çağırdım, 2 ‹‹Aman, ya RAB, kurtar canımı!›› dedim.
5 RAB lütufkâr ve adildir, 2 Sevecendir Tanrımız.
6 RAB saf insanları korur, 2 Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7 Ey canım, yine huzura kavuş, 2 Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Sen, ya RAB, canımı ölümden, 2 Gözlerimi yaştan, 2 Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9 Yaşayanların diyarında, 2 RABbin huzurunda yürüyeceğim.
10 İman ettim, 2 ‹‹Büyük acı çekiyorum›› dediğim zaman bile. bile›› ya da ‹‹İman ettim, bu nedenle konuştum. Büyük acı çekiyorum›› (bkz. 2Ko.4:13).
11 Şaşkınlık içinde, 2 ‹‹Bütün insanlar yalancı›› dedim.
12 Ne karşılık verebilirim RABbe, 2 Bana yaptığı onca iyilik için?
13 Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp 2 RABbi adıyla çağıracağım.
14 Bütün halkının önünde, 2 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim.
15 RABbin gözünde değerlidir 2 Sadık kullarının ölümü.
16 Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; 2 Kulun, hizmetçinin oğluyum, 2 Sen çözdün bağlarımı.
17 Ya RAB, seni adınla çağırıp 2 Şükran kurbanı sunacağım.
18 RABbe adadıklarımı yerine getireceğim 2 Bütün halkının önünde,
19 RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, 2 Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
1 Das ist mir lieb, daß der HERR meine Stimme und mein Flehen hört.
2 Denn er neigte sein Ohr zu mir; darum will ich mein Leben lang ihn anrufen.
3 Stricke des Todes hatten mich umfangen, und Ängste der Hölle hatten mich getroffen; ich kam in Jammer und Not.
4 Aber ich rief an den Namen des HERRN: O HERR, errette mein Seele!
5 Der HERR ist gnädig und gerecht, und unser Gott ist barmherzig.
6 Der HERR behütet die Einfältigen; wenn ich unterliege, so hilft er mir.
7 Sei nun wieder zufrieden, meine Seele; denn der HERR tut dir Gutes.
8 Denn du hast meine Seele aus dem Tode gerissen, meine Augen von den Tränen, meinen Fuß vom Gleiten.
9 Ich werde wandeln vor dem HERRN im Lande der Lebendigen.
10 Ich glaube, darum rede ich; ich werde aber sehr geplagt.
11 Ich sprach in meinem Zagen: Alle Menschen sind Lügner.
12 Wie soll ich dem HERRN vergelten alle seine Wohltat, die er an mir tut?
13 Ich will den Kelch des Heils nehmen und des HERRN Namen predigen.
14 Ich will mein Gelübde dem HERRN bezahlen vor allem seinem Volk.
15 Der Tod seiner Heiligen ist wertgehalten vor dem HERRN.
16 O HERR, ich bin dein Knecht; ich bin dein Knecht, deiner Magd Sohn. Du hast meine Bande zerrissen.
17 Dir will ich Dank opfern und des HERRN Namen predigen.
18 Ich will meine Gelübde dem HERRN bezahlen vor allem seinem Volk,
19 in den Höfen am Hause des HERRN, in dir Jerusalem. Halleluja!