1 ‹‹İlah Bel diz çökmüş, ilah Nebo sinmiş, 2 Putları hayvanlara, öküzlere yüklenmiş gidiyor. 2 Taşınan bu nesneleriniz ağırlık, 2 Yorgun hayvana yük oldu.
2 Birlikte sinmiş, diz çökmüşler, 2 Putlarını yük olmaktan kurtaramıyorlar. 2 Sürgüne gidecek onlar.
3 ‹‹Ey Yakup soyu, İsrailin sağ kalanları, 2 Doğdunuz doğalı yüklendiğim, 2 Rahimden çıktınız çıkalı taşıdığım sizler, 2 Dinleyin beni:
4 Siz yaşlanıncaya dek ben Oyum; 2 Saçlarınız ağarıncaya dek 2 Ben yükleneceğim sizi. 2 Sizi ben yarattım, ben taşıyacağım, 2 Evet, sizi ben yüklenecek, ben kurtaracağım.
5 ‹‹Beni kime benzetecek, 2 Kime denk tutacaksınız? 2 Kiminle karşılaştıracaksınız ki, benzer olalım?
6 Kimisi bol keseden harcadığı altından, 2 Terazide tarttığı gümüşten 2 Ücret karşılığında kuyumcuya ilah yaptırır, 2 Önünde yere kapanıp tapınır.
7 Onu omuzlayıp taşır, yerine koyar. 2 Öylece durur put, yerinden kımıldamaz. 2 Kendisine yakarana yanıt veremez, 2 Onu sıkıntısından kurtaramaz.
8 ‹‹Bunu anımsayın, ey başkaldıranlar, 2 Adam olun, aklınızdan çıkarmayın!
9 Çok önceden beri olup bitenleri anımsayın. 2 Çünkü Tanrı benim, başkası yok. 2 Tanrı benim, benzerim yok.
10 Sonu ta başlangıçtan, 2 Henüz olmamış olayları çok önceden bildiren, 2 ‹Tasarım gerçekleşecek, 2 İstediğim her şeyi yapacağım› diyen benim.
11 Doğudan yırtıcı kuşu, 2 Uzak bir ülkeden 2 Tasarımı gerçekleştirecek adamı çağıran benim. 2 Evet, bunları söyledim, 2 Kesinlikle yerine getirecek, 2 Tasarladığımı yapacağım mutlaka.
12 ‹‹Ey dikbaşlılar, doğruluktan uzak olanlar, 2 Dinleyin beni!
13 Zaferim yaklaştı, uzak değil; 2 Kurtarışım gecikmeyecek. 2 Güzelliğim olan İsrail için 2 Siyon'u kurtaracağım.››
1 Bel sortuu polvilleen, Nebo vaipuu tomuun! Juhtien selkään, uupuvien eläinten taakaksi nostetaan nuo juhlasaatossa kannetut patsaat.
2 Tomuun ne vaipuvat, polvilleen sortuvat, eivät ne pysty kantamaan ketään turvaan. Vankeuteen vaeltaa koko joukko.
3 Kuule minua, Jaakobin suku, koko Israelin heimon jäännös! Kuulkaa te, joita olen joutunut nostamaan ja kantamaan hamasta syntymästänne saakka, äitinne kohdusta asti!
4 Teidän vanhuutenne päiviin saakka minä olen sama, vielä kun hiuksenne harmaantuvat, minä teitä kannan. Niin minä olen tehnyt ja niin yhä teen, minä nostan ja kannan ja pelastan.
5 Kehen te minua vertaisitte, kenet asettaisitte rinnalleni? Kenen kaltaiseksi te minut katsoisitte, kuka olisi minun vertaiseni?
6 Moni kahmaisee kultaa kukkarostaan, vaa'alla punnitsee hopeaa ja palkkaa mestarin tekemään jumalan. Sitä hän kumartaa, sen eteen heittäytyy,
7 sen hän nostaa harteilleen, sitä kantaa, pystyttää sen paikalleen. Siinä se seisoo, ei minnekään liiku, ei mihinkään hievahda. Sitä hän huutaa avuksi, mutta ei se vastaa, ei pelasta häntä ahdingosta.
8 Ottakaa tämä varteen ja olkaa tarkkoina, pitäkää tämä mielessänne, te luopiot!
9 Muistakaa menneitä aikoja, muinaisista alkaen: minä olen Jumala, eikä muuta jumalaa ole. Minä olen Jumala, ei kukaan ole minun vertaiseni.
10 Jo alusta asti olen kertonut kaiken, mikä oli tuleva, jo ammoin ilmaissut sen, mikä ei ollut tapahtunut vielä. Näin minä sanon, ja päätöksessäni pysyn, kaiken, mitä tahdon, minä toteutan:
11 Minä kutsuin idästä haukan, kaukaisesta maasta päätökseni toteuttajan. Minä olen sanonut sanani ja panen sen toimeen, olen kaiken suunnitellut ja saatan sen päätökseen.
12 Kuulkaa minua, te joilla on pöyhkeä sydän, te jotka olette kaukana vanhurskaudesta!
13 Minun pelastava vanhurskauteni ei ole kaukana, olen tuonut sen lähelle teitä. Minun apuni ei ole myöhässä. Siioniin minä tuon pelastuksen, Israelille annan kirkkauteni.