1 ‹‹Beni sormayanlara göründüm, 2 Aramayanlar beni buldu. 2 Adımla anılmayan bir ulusa, 2 ‹Buradayım, buradayım› dedim.

2 Kötü yolda yürüyen, 2 Kendi tasarılarının ardınca giden 2 Asi bir halka 2 Bütün gün ellerimi uzatıp durdum.

3 O halk ki, bahçelerde kurban keserek, 2 Tuğlalar üzerinde buhur yakarak 2 Gözümün içine baka baka boyuna öfkelendirir beni.

4 Mezarlıkta oturur, 2 Gizli yerlerde geceler, 2 Domuz eti yerler; 2 Kaplarında haram et var.

5 Birbirlerine, ‹Uzak dur, yaklaşma› derler, 2 ‹Çünkü ben senden daha kutsalım.› 2 Böyleleri burnumda duman, 2 Bütün gün yanan ateştir.

6 ‹‹Bakın, yanıt önümde yazılı duruyor. 2 Susmayacak, suçlarının karşılığını vereceğim. 2 Onların da atalarının da suçlarının cezasını 2 Başlarına getireceğim›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü dağların üzerinde buhur yaktılar, 2 Tepelerin üzerinde beni aşağıladılar. 2 Bu nedenle eskiden yaptıklarının karşılığını 2 Başlarına getireceğim.››

8 RAB diyor ki, ‹‹Taneleri sulu salkımı görünce, 2 Halk, ‹Salkımı yok etmeyin, bereket onda› diyor. 2 Kullarımın hatırı için ben de öyle yapacağım, 2 Onların hepsini yok etmeyeceğim.

9 Yakup soyunu sürdürecek, 2 Dağlarımı miras alacak olanları 2 Yahuda soyuna bırakacağım. 2 Seçtiklerim oraları miras alacak, 2 Kullarım orada yaşayacak.

10 Şaron, bana yönelen halkımın sürülerine ağıl, 2 Akor Vadisi sığırlarına barınak olacak.

11 ‹‹Ama sizler, RABbi terk edenler, 2 Kutsal dağımı unutanlar, 2 Talih ilahına sofra kuranlar, 2 Kısmet ilahına karışık şarap sunanlar,

12 Ben de sizi kılıca kısmet edeceğim, 2 Boğazlanmak üzere eğileceksiniz hepiniz. 2 Çünkü çağırdığımda yanıt vermediniz, 2 Konuştuğumda dinlemediniz; 2 Gözümde kötü olanı yaptınız, 2 Hoşlanmadığımı seçtiniz.››

13 Bu yüzden Egemen RAB diyor ki, 2 ‹‹Bakın, kullarım yemek yiyecek, 2 Ama siz aç kalacaksınız. 2 Kullarım içecek, 2 Ama siz susuz kalacaksınız. 2 Kullarım sevinecek, 2 Ama sizin yüzünüz kızaracak.

14 Kullarım mutluluk içinde ezgiler söyleyecek, 2 Ama siz yürek acısından feryat edecek, 2 Ezik bir ruhla haykıracaksınız.

15 Adınız seçtiklerimin ağzında ancak lanet olarak kalacak. 2 Egemen RAB sizi öldürecek, 2 Ama kullarına başka bir ad verecek.

16 Öyle ki, ülkede kim bereket istese 2 Sadık Tanrıdan isteyecek; 2 Ülkede kim ant içse, 2 Sadık Tanrı üzerine ant içecek. 2 Çünkü geçmiş sıkıntılar unutulup 2 Gözümden saklanacak.››

17 ‹‹Çünkü bakın, yeni bir yeryüzü, 2 Yeni bir gök yaratmak üzereyim; 2 Geçmiştekiler anılmayacak, akla bile gelmeyecek.

18 Yaratacaklarımla sonsuza dek sevinip coşun; 2 Çünkü Yeruşalimi coşku, 2 Halkını sevinç kaynağı olarak yaratacağım.

19 Yeruşalim için sevinecek, 2 Halkım için coşacağım. 2 Orada ağlayış ve feryat duyulmayacak artık.

20 Orada birkaç gün yaşayıp ölen bebekler olmayacak, 2 Yaşını başını almadan kimse ölümü tatmayacak. 2 Yüz yaşında ölen genç, 2 Yüz yaşına basmayan kişi lanetli sayılacak.

21 Evler yapıp içlerinde yaşayacak, 2 Bağlar dikip meyvesini yiyecekler.

22 Yaptıkları evlerde başkası oturmayacak, 2 Diktikleri bağın meyvesini başkası yemeyecek. 2 Çünkü halkım ağaçlar gibi uzun yaşayacak, 2 Seçtiklerim, elleriyle ürettiklerinin tadını çıkaracaklar.

23 Emek vermeyecekler boş yere, 2 Felakete uğrayan çocuklar doğurmayacaklar. 2 Çünkü kendileri de çocukları da 2 RABbin kutsadığı soy olacak.

24 Onlar bana yakarmadan yanıt verecek, 2 Daha konuşurlarken işiteceğim onları.

25 Kurtla kuzu birlikte otlayacak, 2 Aslan sığır gibi saman yiyecek. 2 Yılanın yiyeceğiyse toprak olacak. 2 Kutsal dağımın hiçbir yerinde 2 Kimse zarar vermeyecek, yok etmeyecek.›› 2 Böyle diyor RAB.

2 Päivästä päivään minä ojensin käteni tätä vastahakoista kansaa kohden, kansaa, joka kulkee väärää tietä oman mielensä mukaan,

3 kansaa, joka yhä uudelleen minut vihoittaa, joka alati minun silmieni edessä uhraa puutarhoissa ja polttaa suitsukkeita tiilialttareilla.

4 He oleskelevat haudoissa ja yöpyvät kallionkoloissa, heille kelpaa ruoaksi sian liha, kelvotonta uhrilihaa he keittävät astioissaan.

6 Minun edessäni on kirjoitus: En minä vaikene! Kaiken minä olen maksanut, ja minä maksan suoraan käteen.

7 Minä maksan heidän rikkomuksensa ja heidän isiensä rikkomukset samalla kertaa, sanoo Herra. Koska he ovat polttaneet suitsutusta vuorilla ja herjanneet minua kukkuloilla, minä aivan heti luen heille palkan suoraan käteen.

9 Jaakobin siemenestä minä kasvatan jälkeläisiä, Juudan jälkeläisistä minä teen vuorteni perijän. Minun valittuni ne perivät, minun palvelijani asuvat siellä.

10 Saaronista tulee lampaiden ja vuohien laidun, Akorinlaaksosta nautakarjan lepäilypaikka. Nekin ovat kansani maata, kansan, joka minua etsii.

11 Mutta te, jotka olette hylänneet Herran ja unohtaneet minun pyhän vuoreni, te, jotka katoitte juhlapöydän onnenjumalalle Gadille ja täytitte sekoitusmaljan kohtalonjumalan Menin kunniaksi,

12 te menetätte henkenne miekan iskusta, minä määrään teidät kumartumaan teuraiksi. Kun minä kutsuin, te ette vastanneet, kun minä puhuin, te ette kuunnelleet vaan teitte sitä, mikä on minun silmissäni väärää, ja aina valitsitte sen, mikä on vastoin minun tahtoani.

13 Sen tähden Herra, minun Jumalani, sanoo näin: -- Minun palvelijani saavat syödäkseen, mutta te näette nälkää, minun palvelijani saavat juodakseen, mutta te kärsitte janoa, minun palvelijani iloitsevat, mutta teidän osanne on häpeä,

14 minun palvelijani riemuitsevat sydän täynnä onnea, mutta te huudatte sydän tuskaa tulvillaan ja valitatte mieli murtuneena.

16 Joka pyytää itselleen siunausta tässä maassa, on saava siunauksen oikean Jumalan nimessä, ja joka vannoo tässä maassa, on vannova oikean Jumalan nimeen. Ja kaikki menneet murheet on unohdettu, niitä ei enää missään näy.

17 Katso, minä luon uuden taivaan ja uuden maan. Menneitä ei enää muistella, ne eivät nouse mieleen.

18 Ei, vaan te saatte iloita ja riemuita aina ja ikuisesti siitä, mitä minä luon. Katso, ilon kaupungiksi minä luon Jerusalemin, teen riemuitsevaksi sen kansan.

19 Ja minä riemuitsen Jerusalemista, iloitsen kansastani. Ei siellä enää kuulu itkun ääntä, ei valitusta,

20 eivät vastasyntyneet siellä enää kuole, ei yksikään, ei kuole vanhus, ennen kuin on elänyt päivänsä täyteen. Joka kuolee satavuotiaana, kuolee nuorena, jonka vuodet jäävät alle sadan, häntä surkutellaan.

21 He rakentavat taloja ja saavat asua niissä, he istuttavat viinitarhoja ja nauttivat itse niiden hedelmän,

22 ei niin, että he rakentaisivat ja toinen taloa asuisi, eikä niin, että he istuttaisivat ja toinen söisi hedelmän. Niin kuin puiden päivät, niin ovat minun omieni päivät. Minun valittuni saavat itse nauttia työnsä tuloksista.

23 Enää he eivät näe vaivaa tyhjän vuoksi, eivät synny kuollakseen kohta, vaan he ovat Herran siunaama suku ja heidän vesansa pysyy heidän luonaan.

24 Jo ennen kuin he kutsuvat, minä vastaan, kun he vielä esittävät pyyntöään, minä jo toteutan sen.

25 Susi ja karitsa käyvät yhdessä laitumella, leijona syö heinää kuin härkä, ja käärmeen ruokana on maan tomu. Kukaan ei tee pahaa, kukaan ei vahingoita ketään minun pyhällä vuorellani, sanoo Herra.