1 Kûş ırmaklarının ötesinde, 2 Kanat vızıltılarının duyulduğu ülkenin vay haline!

2 O ülke ki, elçilerini 2 Sazdan kayıklarla Nil sularından gönderir. 2 Ey ayağına tez ulaklar, 2 Irmakların böldüğü ülkeye, 2 Her yana korku saçan halka, 2 Güçlü ve ezici ulusa, 2 O uzun boylu, pürüzsüz tenli ulusa gidin!

3 Ey sizler, dünyada yaşayan herkes, 2 Yeryüzünün ahalisi! 2 Sancak dağların tepesine dikilince dikkat edin. 2 Boru çalınınca dinleyin.

4 Çünkü RAB bana şöyle dedi: 2 ‹‹Gün ışığında duru sıcaklık gibi, 2 Hasat döneminin sıcaklığındaki 2 Çiy bulutu gibi durgun olacak 2 Ve bulunduğum yerden seyredeceğim.››

5 Bağbozumundan önce çiçekler düşüp 2 Üzümler olgunlaşmaya yüz tutunca, 2 Asmanın dalları bıçakla kesilecek, 2 Çubukları koparılıp atılacak.

6 Hepsi dağın yırtıcı kuşlarına, 2 Yerin yabanıl hayvanlarına terk edilecek. 2 Yazın yırtıcı kuşlara, 2 Kışın yabanıl hayvanlara yem olacaklar.

7 O zaman ırmakların böldüğü ülke, 2 Her yana korku saçan güçlü ve ezici halk, 2 O uzun boylu, pürüzsüz tenli ulus, 2 Her Şeye Egemen RAB'be armağanlar getirecek. 2 Her Şeye Egemen RAB'bin adını koyduğu 2 Siyon Dağı'na getirecekler armağanlarını.

1 Voi sinua, siipien sirinän maa, sinä Nubian virtojen takainen maa!

2 Sinä lähetät edustajasi Egyptin virtaa pitkin, lähetät heidät ruokoveneillä vesien yli. -- Palatkaa, te nopsajalkaiset sanansaattajat! Palatkaa kookaskasvuisen ja kiiltäväihoisen kansanne luo, kansan, jota pelätään lähellä ja kaukana, oudosti ääntelevän, jalkojaan tömistävän kansan, jonka maata virrat huuhtovat mukaansa.

3 Maanpiirin asukkaat, te kaikki, joilla on asuinsijanne maan päällä, katsokaa, milloin vuorille nostetaan merkkiviiri, kuunnelkaa, milloin torven ääni kajahtaa!

4 Sillä näin on Herra minulle sanonut: -- Minä pysyn hiljaa ja katselen kaikkea asumuksestani kuin väreilevä kuumuus kirkkaalla taivaalla tai kuin auer elonkorjuun helteessä.

5 Mutta jo ennen korjuuaikaa, kun kukat ovat kukkineet ja raakileet ovat näkyvillä, kypsymässä rypäleiksi, köynnösten oksat katkaistaan vesurilla ja rehevät versot revitään irti ja heitetään pois.

6 Ne jätetään lojumaan vuorten rinteille, petolintujen ruoaksi ja maan eläinten ravinnoksi. Kesän yli viipyvät niiden äärellä petolintujen parvet, ja kaikki maan eläimet elävät niiden äärellä yli talven.

7 Tulee aika, jolloin Herralle Sebaotille lähettää lahjoja kookaskasvuinen ja kiiltäväihoinen kansa, kansa, jota pelätään lähellä ja kaukana, oudosti ääntelevä, jalkojaan tömistävä kansa, jonka maata virrat huuhtovat mukaansa. Ja tämän kansan lahjat tuodaan paikkaan, jonka pyhittää Herran Sebaotin nimi: Siionin vuorelle.