1 ‹‹Avutun halkımı›› diyor Tanrınız, 2 ‹‹Avutun!
2 Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin. 2 Angaryanın bittiğini, 2 Suçlarının cezasını ödediklerini, 2 Günahlarının cezasını RABbin elinden 2 İki katıyla aldıklarını ilan edin.››
3 Şöyle haykırıyor bir ses: 2 ‹‹Çölde RABbin yolunu hazırlayın, 2 Bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın. hazırlayın, bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın› ›› ya da ‹‹Çölde haykıran, ‹RABbin yolunu hazırlayın, geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor››.
4 Her vadi yükseltilecek, 2 Her dağ, her tepe alçaltılacak. 2 Böylelikle engebeler düzleştirilecek, 2 Sarp yerler ovaya dönüştürülecek.
5 O zaman RABbin yüceliği görünecek, 2 Bütün insanlar hep birlikte onu görecek. 2 Bunu söyleyen RABdir.››
6 Ses, ‹‹Duyur›› diyor. 2 ‹‹Neyi duyurayım?›› diye soruyorum. 2 ‹‹İnsan soyu ota benzer, 2 Bütün vefası kır çiçeği gibidir. metin ‹‹Sordu››.
7 RABbin soluğu esince üzerlerine, 2 Ot kurur, çiçek solar. 2 Gerçekten de halk ottan farksızdır.
8 Ot kurur, çiçek solar, 2 Ama Tanrımızın sözü sonsuza dek durur.››
9 Ey Siyona müjde getiren, 2 Yüksek dağa çık! 2 Ey Yeruşalime müjde getiren, 2 Yükselt sesini, bağır, 2 Sesini yükselt, korkma. 2 Yahuda kentlerine, ‹‹İşte, Tanrınız!›› de. Ey Yeruşalime müjde getiren›› ya da ‹‹Ey müjde getiren Siyon halkı, yüksek dağa çık! Ey müjde getiren Yeruşalim halkı››.
10 İşte Egemen RAB gücüyle geliyor, 2 Kudretiyle egemenlik sürecek. 2 Ücreti kendisiyle birlikte, 2 Ödülü önündedir.
11 Sürüsünü çoban gibi güdecek, 2 Kollarına alacak kuzuları, 2 Bağrında taşıyacak; 2 Usul usul yol gösterecek emziklilere.
12 Kim denizleri avucuyla, 2 Gökleri karışıyla ölçebildi? 2 Yerin toprağını ölçeğe sığdıran, 2 Dağları kantarla, 2 Tepeleri teraziyle tartabilen var mı?
13 RABbin düşüncesine kim akıl erdirebildi? 2 Ona öğüt verip öğretebilen var mı?
14 Akıl almak, adalet yolunu öğrenmek için 2 RAB kime danıştı ki? 2 Ona bilgi veren, anlayış yolunu bildiren var mı?
15 RAB için uluslar kovada bir damla su, 2 Terazideki toz zerreciği gibidir. 2 Adaları ince toz gibi tartar.
16 Adakları yakmaya yetmez Lübnan ormanı, 2 Yakmalık sunu için az gelir hayvanları.
17 RABbin önünde bütün uluslar bir hiç gibidir, 2 Hiçten bile aşağı, değersiz sayılır.
18 Öyleyse Tanrıyı kime benzeteceksiniz? 2 Neyle karşılaştıracaksınız Onu?
19 Putu döküm işçisi yapar, 2 Kuyumcu altınla kaplar, 2 Gümüş zincirler döker.
20 Böyle bir sunuya gücü yetmeyen yoksul kişi 2 Çürümez bir ağaç parçası seçer. 2 Yerinden kımıldamaz bir put yapsın diye 2 Usta bir işçi arar.
21 Bilmiyor musunuz, duymadınız mı? 2 Başlangıçtan beri size bildirilmedi mi? 2 Dünyanın temelleri atılalı beri anlamadınız mı?
22 Gökkubbenin üstünde oturan RABdir, 2 Yeryüzünde yaşayanlarsa çekirge gibidir. 2 Gökleri perde gibi geren, 2 Oturmak için çadır gibi kuran Odur.
23 Odur önderleri bir hiç eden, 2 Dünyanın egemenlerini sıfıra indirgeyen.
24 O önderler ki, yeni dikilmiş, yeni ekilmiş ağaç gibi, 2 Gövdeleri yere yeni kök salmışken 2 RABbin soluğu onları kurutuverir, 2 Kasırga saman gibi savurur.
25 ‹‹Beni kime benzeteceksiniz ki, 2 Eşitim olsun?›› diyor Kutsal Olan.
26 Başınızı kaldırıp göklere bakın. 2 Kim yarattı bütün bunları? 2 Yıldızları sırayla görünür kılıyor, 2 Her birini adıyla çağırıyor. 2 Büyük kudreti, üstün gücü sayesinde hepsi yerli yerinde duruyor.
27 Ey Yakup soyu, ey İsrail! 2 Neden, ‹‹RAB başıma gelenleri görmüyor, 2 Tanrı hakkımı gözetmiyor?›› diye yakınıyorsun?
28 Bilmiyor musun, duymadın mı? 2 Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan, 2 Ne yorulur ne de zayıflar, 2 Onun bilgisi kavranamaz.
29 Yorulanı güçlendirir, 2 Takati olmayanın kudretini artırır.
30 Gençler bile yorulup zayıf düşer, 2 Yiğitler tökezleyip düşerler.
31 RAB'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur, 2 Kanat açıp yükselirler kartallar gibi. 2 Koşar ama zayıf düşmez, 2 Yürür ama yorulmazlar.
1 -- Lohduttakaa, lohduttakaa minun kansaani, sanoo teidän Jumalanne.
2 Puhukaa lempeästi Jerusalemille ja kertokaa sille, että sen pakkotyö on päättynyt, että sen syyllisyys on sovitettu, sillä kaksin verroin on Herran käsi sitä kurittanut kaikista sen synneistä.
3 Ääni huutaa: -- Raivatkaa autiomaahan Herralle tie! Tasoittakaa yli aron valtatie meidän Jumalallemme!
4 Täyttykööt notkot, alentukoot huiput, mäet madaltukoot, vuorten louhikot tasoittukoot!
5 Herran kunnia ilmestyy, kaikki saavat sen nähdä. Näin on Herra puhunut.
6 Ääni sanoo: -- Julista! Ja minä kysyn: -- Mitä minun pitää julistaa? -- Ihminen on kuin ruoho, ihmisen kauneus kuin kedon kukka!
7 Ruoho kuivuu, kukka lakastuu, kun Herran henkäys koskettaa sitä. Niin! Ruohoa ovat ihmiset.
8 Ruoho kuivuu, kukka lakastuu, mutta meidän Jumalamme sana pysyy iäti.
9 Nouse korkealle vuorelle, Siion, ilosanoman tuoja! Korota äänesi, Jerusalem, ilosanoman saattaja! Korota äänesi, älä pelkää! Julista Juudan kaupungeille: -- Teidän Jumalanne tulee!
10 Itse Herra tulee suuressa voimassaan, hän hallitsee vahvalla kädellään. Hän kuljettaa mukanaan työnsä palkkaa, johdattaa laumaa, jonka on omakseen hankkinut,
11 paimenen lailla hän kaitsee sitä, omin käsin hän kokoaa sen yhteen. Karitsoita hän kantaa sylissään, emolampaita hän ohjailee eteenpäin.
12 Kuka mittasi kourallaan meren vedet, kuka kämmenensä leveydellä taivaat? Kenen mittakuppiin mahtui kaikki maan tomu, kenen vaaka punnitsi vuoret ja kukkulat?
13 Kuka on ohjannut Herran henkeä, kuka neuvonut ja opettanut häntä?
14 Kenen kanssa hän on neuvotellut, kuka on antanut hänelle ohjeita? Kuka on johtanut hänet oikeuden poluille ja opettanut häntä, kuka osoittanut hänelle viisauden tien?
15 Ovathan kaikki kansat kuin pisara ammennusastiassa, kuin tomuhiukkanen vaa'assa. Meren saaret painavat hiekkajyvän verran.
16 Libanonin metsät eivät riittäisi uhritulen polttopuiksi eivätkä kaikki sen eläimet Herralle uhriksi.
17 Hänen edessään maailman kansat eivät ole mitään, ne ovat hänelle pelkkää tyhjää.
18 Mihin te vertaisitte Jumalaa, mikä voisi häntä kuvata?
20 Jonka varat eivät riitä suuriin kustannuksiin, hän valikoi vain kappaleen lahoamatonta puuta ja etsii käsiinsä taitavan mestarin veistämään patsaan, joka pysyy tukevasti pystyssä.
21 Ettekö te mitään tiedä, ettekö ole kuulleet, eikö teille ole kerrottu tätä alusta alkaen? Ettekö ole oppineet ymmärtämään, miten maailma on saanut alkunsa?
22 Korkealla hän on, maan piirin yllä, maan asukkaat ovat hänelle kuin heinäsirkkoja. Hän leväytti auki taivaan kuin kankaan ja jännitti sen kuin teltan asuttavaksi.
23 Olemattomiksi hän tekee mahtimiehet, tyhjää ovat hänelle maan valtiaat:
24 tuskin heidät on istutettu, tuskin kylvetty, tuskin vesat ovat juurtuneet, kun hän jo henkäisee, ja he kuihtuvat ja myrskytuuli vie heidät mukaansa kuin oljenkorret.
25 -- Mihin te minua vertaisitte? Kuka on minun kaltaiseni? kysyy Pyhä.
26 Kohottakaa katseenne korkeuteen: kuka on tämän kaiken luonut? Hän, joka kutsuu esiin taivaan joukot täydessä vahvuudessaan, hän, joka tuntee ne nimeltä, joka ainoan. Suuri on hänen väkevyytensä, valtaisa hänen voimansa: yksikään joukosta ei jää pois.
27 Miksi valitat, Jaakob, Israel, miksi puhut näin: -- Ei ole Herra nähnyt elämäni taivalta, minun asiastani ei Jumala välitä.
28 Etkö jo ole oppinut, etkö ole kuullut, että Herra on ikuinen Jumala, koko maanpiirin luoja? Ei hän väsy, ei uuvu, tutkimaton on hänen viisautensa.
29 Hän virvoittaa väsyneen ja antaa heikolle voimaa.
30 Nuoretkin väsyvät ja nääntyvät, nuorukaiset kompastelevat ja kaatuvat,
31 mutta kaikki, jotka Herraa odottavat, saavat uuden voiman, he kohoavat siivilleen kuin kotkat. He juoksevat eivätkä uuvu, he vaeltavat eivätkä väsy.