1 RAB bana şöyle seslendi:
2 ‹‹Git, şunları Yeruşalim halkına duyur. RAB diyor ki, ‹‹ ‹Gençliğindeki bağlılığını, 2 Gelinliğindeki sevgini, 2 Çölde, ekilmemiş toprakta 2 Beni nasıl izlediğini anımsıyorum.
3 İsrail RAB için kutsal bir halk, 2 Hasadının ilk ürünüydü. 2 Onu yeren herkes suçlu sayılır, 2 Başına felaket gelirdi› ›› diyor RAB.
4 RABbin sözünü dinleyin, 2 Ey Yakup soyu, 2 İsrailin bütün boyları!
5 RAB diyor ki, 2 ‹‹Atalarınız bende ne haksızlık buldular da 2 Benden uzaklaştılar? 2 Değersiz putları izleyerek 2 Kendileri de değersiz oldular.
6 ‹Mısırdan bizi çıkaran, 2 Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta, 2 Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta, 2 Kimsenin geçmediği, 2 Kimsenin yaşamadığı toprakta 2 Bize yol gösteren RAB nerede?› diye sormadılar.
7 Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye 2 Sizi verimli bir ülkeye getirdim. 2 Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz, 2 Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.
8 Kâhinler, ‹RAB nerede?› diye sormadılar, 2 Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar, 2 Yöneticiler bana başkaldırdılar; 2 Peygamberler Baal adına peygamberlik edip 2 İşe yaramaz putların ardınca gittiler.
9 ‹‹Bu yüzden sizden yine davacı olacağım›› diyor RAB, 2 ‹‹Torunlarınızdan da davacı olacağım.
10 Gidin de Kittim kıyılarına bakın! 2 Kedarfç ülkesine adam gönderip iyice inceleyin, 2 Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün. ülkeleri temsil ediyor.
11 Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi? 2 -Ki onlar zaten tanrı değildirler- 2 Ama benim halkım görkemini 2 İşe yaramaz putlara değişti. ‹‹Görkemimi››.
12 Ey gökler, şaşın buna, 2 Tir tir titreyin, şaşakalın›› diyor RAB.
13 ‹‹Çünkü halkım iki kötülük yaptı: 2 Beni, diri suların pınarını bıraktı, 2 Kendilerine sarnıçlar, 2 Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.
14 İsrail uşak mı? 2 Köle olarak mı doğdu? 2 Öyleyse neden gümbür gümbür kükreyen 2 Genç aslanlara av oldu? 2 Ülkeyi viraneye çevirdiler, 2 Kentler yerle bir edildi, kimsesiz bırakıldı!
16 Nof ve Tahpanhes halkı 2 Kafanı kırdı.
17 Seni yolda yürüten Tanrın RABbi bırakmakla 2 Başına bunları getirdin.
18 Şimdi Şihor suyundan içmek için 2 Mısıra gitmek size yarar sağlar mı? 2 Fırat suyundan içmek için 2 Asura gitmek size ne sağlar?
19 Seni kendi kötülüğün yola getirecek, 2 Dönekliğin seni paylayacak. 2 Tanrın RABbi bırakmanın, 2 Benden korkmamanın 2 Ne kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla.›› 2 Her Şeye Egemen Egemen RAB böyle diyor.
20 ‹‹Boyunduruğunu çok önce kırdın, 2 Bağlarını kopardın. 2 ‹Kulluk etmeyeceğim› dedin. 2 Gerçekten de her yüksek tepede, 2 Her bol yapraklı ağacın altında 2 Fahişe gibi yatıp kalktın.
21 Oysa ben seni en iyi cinsten 2 Seçme bir asma olarak dikmiştim. 2 Nasıl oldu da yozlaşıp yabanıl asmaya döndün?
22 Çamaşır sodasıyla yıkansan, 2 Bol kül suyu kullansan bile, 2 Suçun önümde yine leke gibi duruyor›› 2 Diyor Egemen RAB.
23 ‹‹Öyleyken nasıl, ‹Ben kirlenmedim, 2 Baalları izlemedim› diyebilirsin? 2 Vadide nasıl davrandığına bak da 2 Ne yaptığını anla. 2 Sen orada burada dolaşan 2 Ayağı tez bir dişi devesin.
24 Kösnüyüp havayı koklayan 2 Kıra alışkın yaban eşeğisin. 2 Azgınken kim tutabilir onu? 2 Peşine düşenlerin yorulması gerekmez, 2 Çiftleşme zamanı gelince onu bulurlar.
25 Yalınayak koşmaktan sakın, 2 Susuzluktan boğazını koru. 2 Ama sen, ‹Boş ver! 2 Ben başka ilahları seviyorum, 2 Onları izleyeceğim› dedin.
26 ‹‹Hırsız yakalandığında nasıl utanırsa, 2 İsrailin halkı, kralları, önderleri, 2 Kâhinleri, peygamberleri de öyle utanacak.
27 Onlar ağaca, ‹Babamsın›, 2 Taşa, ‹Bizi sen doğurdun› derler. 2 Çünkü bana yüzlerini değil, 2 Sırtlarını çevirdiler. 2 Ama felakete uğrayınca, 2 ‹Kalk da bizi kurtar› diye yakarırlar.
28 Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar? 2 Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa, 2 Kalkıp gelsinler. 2 Kentlerinin sayısı kadar 2 İlahların var, ey Yahuda halkı.››
29 ‹‹Neden bana dava açıyorsunuz? 2 Hepiniz bana başkaldırdınız›› diyor RAB.
30 ‹‹Halkınızı boşuna cezalandırdım, yola gelmediler. 2 Kılıcınız yırtıcı aslan gibi öldürdü peygamberlerinizi.
31 ‹‹Ey siz, bu kuşağın çocukları, 2 RABbin sözünü anlayın! 2 Ben İsrail için bir çöl, 2 Kapkaranlık bir ülke mi oldum? 2 Öyleyse halkım neden, ‹Başımıza buyruğuz, 2 Artık sana dönmeyeceğiz› diyor?
32 Erden kız takılarını, 2 Gelin çeyizini unutabilir mi? 2 Ama halkım sayısız günlerce unuttu beni.
33 Aşkı kovalamakta 2 Ne kadar beceriklisin! 2 Kötü kadınlara bile kendi yöntemlerini öğretebildin.
34 Eteğin suçsuz yoksulların kanıyla lekelenmiş, 2 Oysa ev soyarken yakalamadın onları. 2 Bütün bunlara karşın,
35 ‹Ben suçsuzum, 2 Kuşkusuz RABbin bana öfkesi dindi› diyorsun. 2 Ama ‹Günah işlemedim› dediğin için 2 Yargılayacağım seni.
36 Neden boyuna döneklik yapıp duruyorsun? 2 Asurda düşkırıklığına uğradığın gibi, 2 Mısırda da düşkırıklığına uğrayacaksın.
37 Oradan da ellerin başında çıkacaksın, 2 Çünkü RAB senin güvendiklerini reddetti; 2 Onlardan yarar sağlamayacaksın.››
1 A palavra do Senhor foi-me dirigida nestes termos:
2 Vai e clama aos ouvidos de Jerusalém estas palavras - oráculo do Senhor: Lembro-me de tua afeição quando eras jovem, de teu amor de noivado, no tempo em que me seguias ao deserto, à terra sem sementeiras.
3 Era, então, Israel propriedade sagrada do Senhor. As primícias de sua colheita, todos quantos dela comiam, carregavam-lhe a culpa, e o mal lhes advinha - oráculo do Senhor.
4 Escutai a palavra do Senhor, casa de Jacó, e vós, famílias todas que sois da casa de Israel -
5 oráculo do Senhor: Que injustiça em mim encontraram vossos pais para que de mim se afastassem correndo após o que é nada, e tornando-se a si mesmos vãos;
6 por haverem cessado de dizer: Onde está o Senhor que nos fez sair do Egito, guiando-nos através do deserto, terra de desolação e de abismos, terra de aridez e de trevas, terra por onde nenhum homem atravessa, onde homem algum habita?
7 Encaminhei-vos a uma terra de vergéis, para lhe comerdes os frutos e saborear-lhe os bens; tão logo chegastes, maculastes-me a terra; e transformastes minha herança em lugar que me causa horror.
8 Não haviam dito os sacerdotes: Onde está o Senhor? Os depositários da lei não me conheceram; revoltaram-se contra mim os pastores, e os profetas proferiram oráculos em nome de Baal. Puseram-se a seguir aqueles {deuses} que nenhum socorro lhes dão.
9 Por isso - oráculo do Senhor -, entro agora em juízo contra vós e contra os filhos de vossos filhos.
10 Passai, portanto, às ilhas de Cetim e olhai: enviai homens a Cedar e observai bem, vede se lá existe algo semelhante.
11 Troca uma nação seus deuses? {Os quais nem são deuses!} Meu povo, contudo, trocou {aquele que é} sua glória por aquele que nada é.
12 Ó céus, pasmai, tremei de espanto e horror - oráculo do Senhor.
13 Porque meu povo cometeu uma dupla perversidade: abandonou-me, a mim, fonte de água viva, para cavar cisternas, cisternas fendidas que não retêm a água.
14 Israel é servo, porventura? É escravo nascido na própria casa? Por que foi entregue à pilhagem?
15 Rugiram contra ele os leões enfurecidos; transformando a região em deserto, as cidades foram entregues às chamas, e já não possuem habitantes.
16 Até os homens de Mênfis e de Táfnis te raparam a cabeça.
17 Não te aconteceu tudo isso por haveres abandonado o Senhor teu Deus, quando te guiava pelo caminho?
18 E agora, por que tomas a rota do Egito para ir beber a água do Nilo? Para que tomas o caminho da Assíria a fim de beber a água do Eufrates?
19 Valeu-te este castigo tua malícia, e tuas infidelidades atraíram sobre ti a punição. Sabe, portanto, e vê quanto te foi funesto e amargo abandonar o Senhor teu Deus e não ter tido mais temor algum de mim - oráculo do Senhor JAVÉ dos exércitos.
20 Há muito rompeste o jugo e quebraste os laços; disseste, então: Não quero mais ser dominado. Sobre todas as colinas elevadas, debaixo de todas as árvores verdejantes, qual cortesã te reclinavas.
21 E eu que te havia plantado de vides escolhidas, todas de boa cepa; como te transformaste em sarmentos bastardos de uma videira estranha?
22 Ainda que te lavasses com potassa, e usasses muito sabão, continuaria teu pecado a macular-te a meus olhos - oráculo do Senhor JAVÉ.
23 Como podes dizer: Não me profanei nem andei atrás dos Baal? Olha para os sinais de teus passos no vale, vê tudo o que fizeste. Dromedária leviana, a correr sem rumo,
24 jumenta selvagem habituada ao deserto, aspirando o vento no calor da paixão, quem a deterá em seus ardores? Aqueles que a procuram não se afadigarão, pois que a encontrarão no mês {do seu cio}.
25 Toma cuidado que teu pé se não descalce e tua garganta não se resseque: Não vale a pena, dizes. Não! Amo os estrangeiros e quero segui-los.
26 Assim como se embaraça o ladrão ao ser pego em flagrante, assim também serão confundidos os homens da casa de Israel, eles, seus reis e seus chefes, seus sacerdotes e profetas
27 que dizem à madeira: Tu és meu pai, e à pedra: Foste tu que me geraste. Voltam-me as costas, e não o semblante. E depois exclamam, no dia da calamidade: Salvai-nos, Senhor.
28 Onde estão os deuses que havias feito? Que se levantem, se podem salvar-te no dia da desgraça. Pois que tens tantos deuses quantas cidades, ó Judá.
29 Por que discutis comigo? Vós todos me fostes infiéis - oráculo do Senhor.
30 Em vão castiguei vossos filhos, nem deram atenção à reprimenda. A espada dizimou vossos profetas qual leão devastador.
31 Que raça que sois! Considerai o que diz o Senhor: Tenho eu sido para Israel um deserto, ou terra envolta em trevas? Por que clama o meu povo: Eis que somos nossos senhores, e não voltaremos mais para vós?
32 Esquece a jovem seus ornatos, ou a noiva seu cinto? Meu povo, porém, esqueceu-me, desde dias sem conta.
33 Bem sabes encontrar o caminho a fim de procurar o que amas! Assim foi que ensinaste a teus pés o caminho do crime.
34 Até na orla de tua veste vê-se o sangue dos pobres inocentes, que, entretanto, não havias surpreendido em falta.
35 E ainda dizes: Sou inocente; por isso afastou-se de mim a sua cólera. Eis, porém, que te vou processar, já que dizes: Não pequei!
36 Com que pressa mudas de caminho! Serás desiludida pelo Egito, como o foste pela Assíria.
37 De lá sairás também com a cabeça entre as mãos, porquanto o Senhor repele aqueles em quem confias, e seu apoio não te trará bom êxito.