1 Moava ilişkin: İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Vay Nevonun başına gelenlere! 2 Çünkü viraneye çevrilecek. 2 Kiryatayim utandırılacak, ele geçirilecek. 2 Misgav utandırılacak, kırılıp dökülecek.

2 Moav artık övülmeyecek, 2 Heşbonda onun yıkımı için düzen kuracak, 2 ‹Haydi, şu Moav ulusuna son verelim› diyecekler. 2 Ey Madmenfö, sen de susturulacaksın, 2 Kılıç kovalayacak seni. çağrıştırıyor.

3 Horonayimden feryat duyulacak: 2 ‹Kent mahvoldu, büyük yıkıma uğradı!›

4 ‹‹Moav yıkılacak, 2 Yavrularının ağlayışı duyulacak.

5 Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan, 2 Horonayim inişinde 2 Yıkımın neden olduğu acı feryatlar duyuluyor.

6 Kaçın, canınızı kurtarın! 2 Çölde yaban eşeğifö gibi koşun! ağacı››.

7 ‹‹Evet, başarılarına, mal varlığına güvendiğin için 2 Sen de ele geçirileceksin. 2 İlahın Kemoş da kâhinleri ve görevlileriyle birlikte 2 Sürgün edilecek.

8 Yok edici her kente uğrayacak, 2 Tek kent kurtulmayacak. 2 Vadi yerle bir olacak, 2 Yayla altüst edilecek›› diyor RAB.

9 ‹‹Moav toprağına tuz dökün, kısırlaşsın, 2 Kentleri öyle viran olacak ki, 2 Kimse yaşamayacak oralarda.

10 Lanet olsun RABbin işini savsaklayana! 2 Kılıcını kan dökmekten alıkoyana lanet olsun!

11 Moav gençliğinden bu yana güvenlikteydi, 2 Şarap tortusu gibi durgun kaldı, 2 Bir kaptan öbürüne boşaltılmadı, 2 Sürgüne gönderilmedi. 2 O yüzden tadını yitirmedi, kokusu bozulmadı.

12 ‹‹Ama onu boşaltacak adamları göndereceğim günler geliyor›› diyor RAB, ‹‹Onu boşaltacaklar. Kaplarını boşaltacak, küplerini paramparça edecekler.

13 İsrail halkı güvendiği Beytelden nasıl utandıysa, Moav da Kemoş ilahından öyle utanacak.

14 ‹‹Nasıl, ‹Biz yiğidiz, 2 Savaşa hazır askerleriz› dersiniz?

15 Moav ve kentlerini yerle bir eden, 2 Saldırıya geçti. 2 En seçkin gençleri kesime gidecek. 2 Adı Her Şeye Egemen RAB olan Kral böyle diyor.

16 Moavın yıkımı yakında geliyor, 2 Uğrayacağı felaket hızla yaklaşıyor.

17 Dövünün onun için, 2 Ey çevresinde yaşayan, ününü bilen sizler! 2 ‹Kudret asası, 2 Görkemli değnek nasıl da kırıldı!› deyin.

18 ‹‹Ey Divon Kentinde yaşayan halk, 2 Görkeminden in, 2 Kuru toprak üstünde otur. 2 Çünkü Moavı yerle bir eden sana da saldıracak, 2 Kalelerini yıkacak.

19 Ey sen, Aroerde oturan, 2 Yol kenarında dur da gözle! 2 Kaçan adama, kurtulan kadına, 2 ‹Ne oldu?› diye sor.

20 Moav utandırıldı, darmadağın oldu. 2 Feryat et, haykır! 2 Moavın yıkıldığını Arnon Vadisinde duyur.

21 ‹‹Yayladaki kentler -Holan, Yahas, Mefaat, Divon, Nevo, Beytdivlatayim, Kiryatayim, Beytgamul, Beytmeon, Keriyot, Bosra, uzak yakın bütün Moav kentleri- yargılanacak.

25 Moavın boynuzu kesildi, kolu kırıldı›› diyor RAB.

26 ‹‹Moavı sarhoş edin, 2 Çünkü RABbe büyüklük tasladı. 2 Moav kendi kusmuğunda yuvarlanacak, 2 Alay konusu olacak.

27 İsrail senin için gülünesi bir ulus mu oldu? 2 Hırsızlar arasında mı yakalandı ki, 2 Ondan söz ettikçe baş sallıyorsun?

28 ‹‹Ey Moavda yaşayanlar, 2 Kentlerinizi terk edip kayalara sığının. 2 Uçurumun ağzında yuvasını yapan 2 Güvercin gibi olun.

29 Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini, 2 Kendini ne denli beğendiğini, 2 Kibirlenip küstahlaştığını, 2 Övünüp kabardığını duyduk.

30 Küstahlığını biliyorum›› diyor RAB, 2 ‹‹Övünmesi boşunadır, yaptıkları da.

31 Bu yüzden Moav için haykıracak, 2 Bütün Moav için feryat edeceğim. 2 Ağlayacağım Kîr-Hereset halkı için.

32 Ey Sivma asması, 2 Senin için Yazer halkından çok ağlayacağım. 2 Filizlerin gölü aşıp 2 Yazere ulaştı. 2 Yok edici yaz meyvelerini, üzümünü yok etti.

33 Moavın meyve bahçelerinden, tarlalarından 2 Sevinç ve neşe yok oldu. 2 Üzüm sıkma çukurlarından şarap akışını durdurdum; 2 Kimse sevinç çığlıklarıyla üzüm ezmiyor, 2 Çığlıklar var, ama sevinç çığlıkları değil.

34 ‹‹Heşbon ve Elalenin haykırışları 2 Yahasa ulaşıyor. 2 Soardan Horonayime, 2 Eglat-Şelişiyaya dek çığlıklar yükseliyor. 2 Çünkü Nimrim suları bile kurudu.

35 Moavda puta tapılan yerlerde 2 Sunu sunanları, 2 İlahlarına buhur yakanları 2 Yok edeceğim›› diyor RAB.

36 ‹‹Bu yüzden yüreğim ney gibi 2 İnliyor Moav için; 2 Kîr-Hereset halkı için ney gibi 2 İnliyor yüreğim. 2 Çünkü elde ettikleri zenginlik uçup gitti.

37 ‹‹Herkes saçını sakalını kesecek, 2 Elini yaralayacak, 2 Beline çul saracak.

38 Moav damlarında, meydanlarında 2 Yalnız ağlayış var. 2 Çünkü Moavı kimsenin beğenmediği 2 Bir kap gibi kırdım›› diyor RAB.

39 ‹‹Nasıl da darmadağın oldu Moav! 2 Nasıl acıyla feryat ediyor! 2 Nasıl da sırtını dönüyor utançtan! 2 Moav çevresindekilere alay konusu, 2 Dehşet verici bir örnek oldu.››

40 RAB diyor ki, 2 ‹‹Bakın! Düşman birden çullanan bir kartal gibi 2 Kanatlarını Moavın üzerine açacak.

41 Keriyot ele geçirilecek, 2 Kaleler alınacak. 2 O gün Moavlı askerlerin yüreği, 2 Doğum sancısı çeken kadının yüreği gibi olacak.

42 Moav yıkıma uğrayacak, 2 Halk olmaktan çıkacak; 2 Çünkü RABbe karşı büyüklük tasladı.

43 Önünde dehşet, çukur ve tuzak var, 2 Ey Moav halkı!›› diyor RAB.

44 ‹‹Dehşetten kaçan çukura düşecek, 2 Çukurdan çıkan tuzağa yakalanacak; 2 Çünkü Moavın üzerine 2 Cezalandırma yılını getireceğim›› diyor RAB.

45 ‹‹Heşbonun gölgesinde 2 Bitkin düşmüş kaçkınlar. 2 Çünkü Heşbondan ateş, 2 Sihonun ortasından alev çıktı; 2 Moavlıların alınlarını, 2 Kargaşa çıkaranların başlarını yakıp yok etti.

46 Vay sana, ey Moav! 2 İlah Kemoşun halkı yok oldu, 2 Oğulların sürgüne gönderildi, 2 Kızların tutsak alındı.

47 Ama son günlerde 2 Yine eski gönencine kavuşturacağım Moav'ı›› diyor RAB. Moav'ın yargısı burada sona eriyor.

1 Contra Moab. - Eis o que diz o Senhor dos exércitos, Deus de Israel: Ai de Nebo, porque chegou a sua ruína! Cariataim, tomada de assalto, cobriu-se de vergonha; a praça forte ficou em tumulto e desvairada.

2 Findou-se a glória de Moab! Em Hesebon conspira-se contra ela: Vamos riscar esse povo do número das nações! E tu também, Madmen, serás reduzida ao silêncio, porque a espada te persegue.

3 Gritos elevam-se de Oronaim: Devastação! Catástrofe!

4 Moab foi abatido; gritam seus filhinhos.

5 Pela encosta de Luit chora-se; sobe-se em prantos, e pela descida de Oronaim ouvem-se clamores de angústia.

6 Fugi! Salvai-vos! Sede qual zimbro no deserto!

7 Porque puseste a confiança nos teus ídolos e nos teus tesouros, tu também serás tomada. E será levado para o exílio Camos com seus sacerdotes e chefes!

8 Em todas as cidades penetrará o devastador; nenhuma será poupada. Será destruído o vale, e o planalto devastado, como disse o Senhor.

9 Dai asas a Moab para que tome vôo, porque suas cidades transformar-se-ão em deserto.

10 Maldito aquele que faz com negligência a obra do Senhor! Maldito o que recusa o sangue à sua espada!

11 Desde a juventude, Moab vivia em paz, repousando sobre a borra, sem ser transvasada, nem exilada. Assim o sabor lhe ficou, e intato o aroma.

12 Dias, porém, virão - oráculo do Senhor -, em que lhe enviarei transvasadores que o trasfegarão, esvaziando os tonéis e quebrando os odres.

13 E Moab envergonhar-se-á de Camos, como Israel envergonhou-se de Betel que constituía sua esperança.

14 Como podeis dizer: Somos bravos, valentes guerreiros?

15 Moab está devastado; escalaram suas cidades. A flor de sua mocidade desce para a matança - oráculo do rei, cujo nome é Senhor dos exércitos.

16 A ruína de Moab é iminente, aproxima-se-lhe a largos passos a desgraça.

17 Chorai-a vós, seus vizinhos, e dizei vós, que lhe conheceis o nome: Como se partiu esse cetro poderoso, esse cetro cheio de glórias?

18 Desce de tua glória, assenta-te no solo ressecado, filha de Dibon, que moras {neste lugar}, porque o devastador de Moab sobe contra ti, para destruir tuas muralhas.

19 Detém-te no caminho e espreita, habitante de Aroer; interroga o que foge e o que escapa, perguntando-lhes: O que aconteceu?

20 Moab em ruínas cobre-se de vergonha: gritai, gemei! Anuncia ao norte de Arnon que Moab foi destruído.

21 Foi o julgamento executado sobre a terra da planície, sobre Helon, Jasa, Mefaat,

22 Dibon, Nebo e Bet-Deblataim;

23 sobre Cariataim, Bet-Gamul, Bet-Maon,

24 Cariot e Bosra, e sobre todas as cidades, próximas ou distantes da terra de Moab.

25 Foi abatido o poderio de Moab, partiu-se-lhe o braço - oráculo do Senhor.

26 Embriagai Moab, porque desafiou o Senhor. Debater-se-á no próprio vômito. E por sua vez tornar-se-á objeto de zombaria.

27 Não era Israel alvo de teu escárnio? Foi ele surpreendido entre ladrões, para que, ao falar dele, sempre abanasses a cabeça?

28 Abandonai as cidades para habitar os rochedos, habitantes de Moab, assim como faz a pomba que coloca o ninho na borda dos precipícios.

29 Conhecemos o orgulho do soberbo Moab, sua altivez, sua jactância, seu orgulho e arrogância de coração.

30 Conheço-lhe a presunção - oráculo do Senhor -, a jactância e a vaidade.

31 Eis por que gemerei sobre Moab inteiro, e sobre ele lançarei gritos; choro o povo de Quir-Heres.

32 Mais que sobre Jazer, choro sobre ti, vinha de Sabama; tuas vides se alongavam até o mar, atingindo o mar de Jazer; sobre tuas searas de vindimas lançou-se o devastador.

33 Afastaram-se a alegria e o regozijo dos vergéis da terra de Moab; fiz com que secasse o vinho nos lagares; já não se amassam as uvas entre gritos de alegria, nem a canção é a mesma canção.

34 O clamor de Hesebom sobe até Eleale, e a voz se estende até Jasa, e de Segor até Oronaim e Eglat-Selesia, porque as próprias águas de Ninrim secaram.

35 Farei desaparecer de Moab - oráculo do Senhor -, aqueles que sobem aos lugares altos para incensar seus deuses.

36 Por isso, meu coração por Moab geme, como geme a flauta; meu coração pelo povo de Quir-Heres geme, como geme a flauta. Eis a razão pela qual todo o proveito obtido se perdeu.

37 Todas as cabeças foram rapadas, e cortadas as barbas. Foram golpeadas as mãos, e os rins cobertos de sacos.

38 Sobre os tetos de Moab e em suas praças, só lamentos se ouvirão, porque despedacei Moab, qual vaso inútil - oráculo do Senhor.

39 Tudo é ruína! Gemei! Quão vergonhoso é para Moab baixar assim a cerviz! Tornou-se Moab objeto de escarmento, e de pavor para todos os vizinhos!

40 Porquanto, assim diz o Senhor: o inimigo, como águia, toma vôo, estendendo as asas sobre Moab;

41 tomam-se-lhe as cidades, arrebatam-se-lhe as fortificações, e o coração dos guerreiros de Moab será naquele dia semelhante ao coração da mulher em parto.

42 Moab foi riscado do número dos povos, porque desafiou o Senhor.

43 O terror, o fosso e o laço acercam-se de ti, ó moabita - oráculo do Senhor.

44 Quem fugir do terror cairá no fosso, e o que escapar do fosso será apanhado no laço! Porque trarei sobre ele, sobre Moab, o ano do seu castigo - oráculo do Senhor.

45 À sombra de Hesebon detiveram-se, extenuados, os fugitivos; de Hesebon, porém, jorrou um fogo, uma chama do meio do Seon, que devora os flancos de Moab e as cabeças dos filhos do tumulto.

46 Desgraçado de ti, Moab! Chegou teu fim, povo de Camos! São arrastados teus filhos ao cativeiro, e tuas filhas, aprisionadas.

47 Com o andar do tempo, porém - oráculo do Senhor -, mudarei a sorte de Moab. {Fim do julgamento acerca de Moab.}