1 RAB uluslara ilişkin Peygamber Yeremyaya şöyle seslendi:
2 Mısıra ilişkin: Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakimin dördüncü yılında, Babil Kralı Nebukadnessarın Fırat kıyısında, Karkamışta yenilgiye uğrattığı Firavun Nekonun ordusuyla ilgili bildiri:
3 ‹‹Küçük büyük kalkanları dizin, 2 Savaşmak için ilerleyin!
4 Atları koşun, beygirlere binin! 2 Miğferlerinizi takın, yerinizi alın! 2 Mızraklarınızı cilalayın, 2 Zırhlarınızı kuşanın!
5 Ne görüyorum? 2 Dehşete düştüler, geri çekiliyorlar! 2 Yiğitleri bozguna uğramış, 2 Arkalarına bakmadan kaçışıyorlar. 2 Her yer dehşet içinde›› diyor RAB.
6 ‹‹Ayağı tez olan kaçamıyor, 2 Yiğit kaçıp kurtulamıyor. 2 Kuzeyde, Fırat kıyısında 2 Tökezleyip düştüler.
7 Nil gibi yükselen, 2 Irmak gibi suları çalkalanan kim?
8 Mısırdır Nil gibi yükselen, 2 Irmak gibi suları çalkalanan. 2 ‹Yükselip yeryüzünü kaplayacağım; 2 Kentleri de içlerinde oturanları da 2 Yok edeceğim› diyor Mısır.
9 Şahlanın, ey atlar! 2 Çılgınca saldırın, ey savaş arabaları! 2 Ey kalkan taşıyan Kûşlu, Pûtlu yiğitler, 2 Yay çeken Ludlular, ilerleyin!
10 ‹‹Çünkü o gün Her Şeye Egemen Egemen RABbin günüdür. 2 Düşmanlarından öç alması için 2 Öç günüdür. 2 Kılıç doyana dek yiyecek, 2 Kanlarını kana kana içecek. 2 Çünkü Rab, Her Şeye Egemen RAB 2 Kuzeyde, Fırat kıyısında kurban hazırlıyor.
11 ‹‹Ey erden kız Mısır, 2 Gilata git de merhem al! 2 Ama boşuna çok ilaç kullanıyorsun, 2 Senin için şifa yok.
12 Uluslar utancını duydu, 2 Feryadınla doldu yeryüzü. 2 Yiğit yiğide tökezleyip 2 İkisi birlikte yere seriliyor.››
13 Babil Kralı Nebukadnessarın gelip Mısıra saldıracağına ilişkin RABbin Peygamber Yeremyaya bildirdiği söz şudur:
14 ‹‹Mısırda bildirin, 2 Migdolda duyurun, 2 Nofta, Tahpanheste duyurun: 2 ‹Yerini al, hazırlan, 2 Çünkü çevrendekileri yiyip bitiriyor kılıç!›
15 İlahın Apis neden kaçtı? 2 Boğan neden ayakta kalamadı? 2 Çünkü RAB onu yere serdi! ayakta kalamadı? Çünkü RAB onu yere serdi!›› (bkz. Septuaginta), Masoretik metin ‹‹Yiğitlerin neden yere serildi? Ayakta duracak halleri yok, çünkü RAB onları yere serdi!››
16 Boyuna tökezleyip birbirlerinin üzerine düşecekler. 2 ‹Kalkın, acımasızların kılıcı yüzünden halkımıza, 2 Yurdumuza dönelim› diyecekler.
17 ‹Firavun yaygaracının biri, 2 Fırsatı kaçırdı› diyecekler.
18 ‹‹Varlığım hakkı için›› diyor Kral, 2 Adı Her Şeye Egemen RAB, 2 ‹‹Dağlar arasında Tavor Dağı nasılsa, 2 Karmel Dağı deniz kıyısında nasılsa, 2 Size saldıracak kişi de öyledir.
19 Ey sizler, Mısırda yaşayanlar, 2 Toplayın eşyanızı, sürgüne gideceksiniz! 2 Nof öyle viran olup yanacak ki, 2 Kimse oturmayacak içinde.
20 ‹‹Mısır güzel bir düve, 2 Ama kuzeyden atsineği geliyor ona.
21 Ücretli askerleri besili danalar gibi. 2 Onlar da geri dönüp birlikte kaçacak, 2 Yerlerinde durmayacaklar. 2 Çünkü üzerlerine yıkım günü, 2 Cezalandırılacakları an gelecek.
22 Düşman ordusu ilerleyince, 2 Mısır yılan gibi tıslayarak kaçacak. 2 Ağaç kesen adamlar gibi 2 Baltalarla ona saldıracaklar.
23 Gür olsa bile kesecekler ormanını›› diyor RAB, 2 ‹‹Çünkü çekirgelerden daha çok onlar, 2 Sayıya vurulamazlar.
24 Mısır utandırılacak, 2 Kuzey halkının eline teslim edilecek.››
25 İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹İşte No Kentinin ilahı Amonu, firavunu, Mısırla ilahlarını, krallarını ve firavuna güvenenleri cezalandırmak üzereyim.
26 Hepsini can düşmanları Babil Kralı Nebukadnessarla görevlilerinin eline teslim edeceğim. Ama sonra, eskiden olduğu gibi insanlar yine Mısırda yaşayacak›› diyor RAB.
27 ‹‹Korkma, ey kulum Yakup, 2 Yılma, ey İsrail. 2 Çünkü seni uzak yerlerden, 2 Soyunu sürgün edildiği ülkeden kurtaracağım. 2 Yakup yine huzur ve güvenlik içinde olacak, 2 Kimse onu korkutmayacak.
28 Korkma, ey kulum Yakup, 2 Çünkü ben seninleyim›› diyor RAB. 2 ‹‹Seni aralarına sürdüğüm ulusların hepsini 2 Tümüyle yok etsem de, 2 Seni büsbütün yok etmeyeceğim. 2 Adaletle yola getirecek, 2 Hiç cezasız bırakmayacağım seni.››
1 Palavra do Senhor dirigida ao profeta Jeremias, contra as nações pagãs.
2 Sobre o Egito. - Contra o exército do faraó Necao, rei do Egito, que se encontrava nas margens do rio Eufrates, em Carcâmis, e que foi batido por Nabucodonosor, rei da Babilônia, no quarto ano do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá.
3 Preparai o escudo e o pavês! Ao combate!
4 Atrelai os cavalos! Cavaleiros, montai! Ponde os capacetes! Em forma! Empunhai as lanças! Revesti vossas couraças!
5 Mas, que vejo? Estão aterrados, e em plena derrota. São batidos seus guerreiros, e fogem, desvairados, sem olhar para trás. De todos os lados o terror - oráculo do Senhor.
6 O mais ágil não se pode salvar, e não escapará o mais forte. Ao norte, às margens do Eufrates, cambaleantes, enlouquecem!
7 Quem surge ao longe, semelhante ao Nilo, qual rio de águas encapeladas?
8 É o Egito que sobe, semelhante ao Nilo, qual rio de águas encapeladas. E ele clama: Dilato-me e inundarei a terra, tragando cidades e habitantes.
9 Avante, cavalos! Carros, precipitai-vos! Em marcha, guerreiros! Homens da Etiópia e da Líbia que empunhais o escudo, e vós, lídios, que retesais o arco!
10 Chegou o dia do Senhor Javé dos exércitos, dia da vingança em que arruinará seus inimigos. Devorará a espada até fartar-se, abeberando-se de sangue. É a imolação ao Senhor Javé dos exércitos, ao norte, às margens do Eufrates.
11 Sobe a Galaad, em busca de bálsamo, virgem, filha do Egito, é em vão que aplicas remédios, pois que para teu mal não há cura.
12 Conhecem as nações tua vergonha, e se espalham pela terra teus clamores. Chocam-se guerreiro contra guerreiro, e ambos se arruínam.
13 Eis a palavra do Senhor que foi dirigida ao profeta Jeremias, referente à vinda de Nabucodonosor, rei de Babilônia, ao Egito para atacá-lo:
14 Anunciai no Egito, clamai em Migdol, em Mênfis e em Táfnis: Erguei-vos! Estai prontos! Pois que a espada faz devastações em torno de vós.
15 Por que foram derribados os teus valentes? Não puderam eles resistir, pois era o Senhor quem os precipitava.
16 Multiplicou os que oscilavam, fazendo-os cair uns sobre os outros, a exclamar: Vamos reunir nosso povo, nossa terra natal, a fim de fugir da espada devastadora.
17 E bradam: O faraó, rei do Egito, está perdido! Deixou passar o tempo favorável!
18 Pela minha vida - oráculo do rei cujo nome é Senhor dos exércitos: como o Tabor se realça entre as montanhas, qual o Carmelo dominando o mar, aproxima-se {o inimigo}.
19 Prepara tua bagagem para o exílio, filha do Egito, que moras nesses lugares, porque Mênfis vai tornar-se deserto, lugar devastado e ermo.
20 A uma novilha formosa assemelha-se o Egito. Mas eis que do norte a mosca sugadora precipita-se sobre ela.
21 Os mercenários que aí viviam como bezerros cevados fogem também em massa, impotentes, porque o dia da desgraça veio sobre eles. É a hora do castigo.
22 Sua voz assemelha-se à da serpente que sibila, quando chegam em tropel abatendo-se sobre ela com machados, quais lenhadores.
23 E abaterão suas florestas - oráculo do Senhor - de árvores sem conta. São, porém, mais numerosos que gafanhotos, e ninguém pode contá-los.
24 Confundida encontra-se a filha do Egito, entregue assim nas mãos de um povo do norte.
25 Disse o Senhor dos exércitos, Deus de Israel: Vou lançar-me contra Amon de Nô, e contra o faraó, o Egito, seus deuses e reis; contra o faraó e os que nele confiam.
26 Entregá-los-ei nas mãos daqueles que lhes querem roubar a vida: Nabucodonosor, rei de Babilônia, e sua gente. E depois disso, como outrora, será ainda habitado o Egito - oráculo do Senhor.
27 Tu, porém, Jacó, servo meu, não temas Israel, não te enchas de pavor! Vou trazer-te da terra longínqua, e livrarei tua raça da terra do exílio. Jacó tornará a viver em segurança, sem que ninguém mais o inquiete.
28 E tu, Jacó, meu servo, não te aflijas, pois estou contigo - oráculo do Senhor. Aniquilarei todas as nações para onde te desterrei. A ti, porém, não te aniquilarei, mas castigar-te-ei com eqüidade, e não te inocentarei.