1 Verbum Domini, quod factum est ad Jol, filium Phatuel.
2 [Audite hoc, senes,et auribus percipite, omnes habitatores terr :si factum est istud in diebus vestris,aut in diebus patrum vestrorum ?
3 Super hoc filiis vestris narrate,et filii vestri filiis suis,et filii eorum generationi alter.
4 Residuum eruc comedit locusta,et residuum locust comedit bruchus,et residuum bruchi comedit rubigo.
5 Expergiscimini, ebrii,et flete et ululate, omnes qui bibitis vinum in dulcedine,quoniam periit ab ore vestro.
6 Gens enim ascendit super terram meam,fortis et innumerabilis :dentes ejus ut dentes leonis,et molares ejus ut catuli leonis.
7 Posuit vineam meam in desertum,et ficum meam decorticavit ;nudans spoliavit eam, et projecit :albi facti sunt rami ejus.
8 Plange quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis su.
9 Periit sacrificium et libatio de domo Domini ;luxerunt sacerdotes, ministri Domini.
10 Depopulata est regio,luxit humus,quoniam devastatum est triticum,confusum est vinum,elanguit oleum.
11 Confusi sunt agricol,ululaverunt vinitoressuper frumento et hordeo,quia periit messis agri.
12 Vinea confusa est,et ficus elanguit ;malogranatum, et palma, et malum,et omnia ligna agri aruerunt,quia confusum est gaudium a filiis hominum.
13 Accingite vos, et plangite, sacerdotes :ululate, ministri altaris ;ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei,quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificium et libatio.
14 Sanctificate jejunium, vocate ctum,congregate senes, omnes habitatores terrin domum Dei vestri,et clamate ad Dominum :
15 A, a, a, diei !quia prope est dies Domini,et quasi vastitas a potente veniet.
16 Numquid non coram oculis vestris alimenta perieruntde domo Dei nostri, ltitia et exsultatio ?
17 Computruerunt jumenta in stercore suo,demolita sunt horrea,dissipat sunt apothec,quoniam confusum est triticum.
18 Quid ingemuit animal,mugierunt greges armenti ?quia non est pascua eis ;sed et greges pecorum disperierunt.
19 Ad te, Domine, clamabo,quia ignis comedit speciosa deserti,et flamma succendit omnia ligna regionis.
20 Sed et besti agri, quasi area sitiens imbrem, suspexerunt ad te,quoniam exsiccati sunt fontes aquarum,et ignis devoravit speciosa deserti.]