1 Veselte se spravedliví v Hospodinu, na upříméť přísluší chválení.
2 Oslavujte Hospodina na harfě, na loutně, a na nástroji o desíti strunách, žalmy zpívejte jemu.
3 Zpívejte jemu píseň novou, a huďte dobře a zvučně.
4 Nebo pravé jest slovo Hospodinovo, a všeliké dílo jeho stálé.
5 Milujeť spravedlnost a soud, milosrdenství Hospodinova plná jest země.
6 Slovem Hospodinovým nebesa učiněna jsou, a duchem úst jeho všecko vojsko jejich.
7 Onť shrnul jako na hromadu vody mořské, a složil na poklad propasti.
8 Boj se Hospodina všecka země, děstež se před ním všickni obyvatelé okršlku zemského.
9 Nebo on řekl, a stalo se, on rozkázal, a postavilo se.
10 Hospodin ruší rady národů, a v nic obrací přemyšlování lidská.
11 Rada pak Hospodinova na věky trvá, myšlení srdce jeho od národu do pronárodu.
12 Blahoslavený národ, kteréhož Hospodin jest Bohem jeho, lid ten, kterýž sobě on vyvolil za dědictví.
13 Hospodin patře s nebe, vidí všecky syny lidské,
14 Z příbytku trůnu svého dohlédá ke všechněm obyvatelům země.
15 Ten, kterýž stvořil srdce jednoho každého z nich, spatřuje všecky skutky jejich.
16 Nebývá král zachován skrze mnohý zástup, ani udatný rek vysvobozen skrze velikou moc svou.
17 Oklamavatelný jest kůň k spomožení, aniž ve množství síly své vytrhuje.
18 Aj, oči Hospodinovy patří na ty, kteříž se ho bojí, a na ty, kteříž očekávají milosrdenství jeho,
19 Aby vyprostil od smrti duše jejich, a živil je v čas hladu.
20 Duše naše očekává na Hospodina, on jest spomožení naše, a pavéza naše.
21 V něm zajisté rozveselí se srdce naše, nebo ve jménu jeho svatém naději skládáme.
22 Budiž milosrdenství tvé nad námi, Hospodine, jakož naději máme v tobě.
1 Ĝoje kantu, ho piuloj, antaŭ la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.
2 Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.
3 Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.
4 Ĉar ĝusta estas la vorto de la Eternulo, Kaj ĉiu Lia faro estas fidinda.
5 Li amas justecon kaj juĝon; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.
6 Per la vorto de la Eternulo estiĝis la ĉielo; Kaj per la spiro de Lia buŝo estiĝis ĝia tuta ekzistantaro.
7 Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.
8 Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu antaŭ Li ĉiuj loĝantoj de la mondo.
9 Ĉar Li diris, kaj tio fariĝis; Li ordonis, kaj tio aperis.
10 La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.
11 La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.
12 Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.
13 El la ĉielo la Eternulo rigardas, Li vidas ĉiujn homidojn.
14 De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas ĉiujn, kiuj loĝas sur la tero,
15 Li, kiu kreis la korojn de ili ĉiuj, Kiu rimarkas ĉiujn iliajn farojn.
16 La reĝon ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.
17 Vana estas la ĉevalo por helpo, Kaj per sia granda forto ĝi ne savos.
18 Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,
19 Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.
20 Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia ŝildo.
21 Ĉar pro Li ĝojas nia koro, Ĉar ni fidas Lian sanktan nomon.
22 Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.