1 Přednímu kantoru z synů Chóre, píseň na alamot.

2 Bůh jest naše útočiště i síla, ve všelikém ssoužení pomoc vždycky hotová.

3 A protož nebudeme se báti, byť se pak i země podvrátila, a zpřevracely se hory do prostřed moře.

4 Byť i ječely, a kormoutily se vody jeho, a hory se rozrážely od dutí jeho. Sélah.

5 Potok a pramenové jeho obveselují město Boží, nejsvětější z příbytků Nejvyššího.

6 Bůh jest u prostřed něho, nepohneť se; přispějeť jemu Bůh na pomoc hned v jitře.

7 Když hlučeli národové, a pohnula se království, vydal hlas svůj, a rozplynula se země.

8 Hospodin zástupů jest s námi, hradem vysokým jest nám Bůh Jákobův. Sélah.

9 Poďte, vizte skutky Hospodinovy, jakýchť jest pustin nadělal na zemi.

10 Přítrž činí bojům až do končin země, lučiště láme, kopí posekává, a vozy spaluje ohněm,

11 Mluvě: Upokojtež se, a vězte, žeť jsem já Bůh, kterýž vyvýšen budu mezi národy, vyvýšen budu na zemi. [ (Psalms 46:12) Hospodin zástupů jest s námi, hradem vysokým jest nám Bůh Jákobův. Sélah. ]

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.

2 Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.

3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. Sela.

4 Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.

5 Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.

6 Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.

7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,

9 Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.

10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.

11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.