1 Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo.

2 Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio.

3 Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.

4 Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,

5 ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,

6 ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;

7 ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.

8 Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos.

9 Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte;

10 sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta.

11 Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.

12 Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita.

13 Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.

1 我若能说世人和天使的方言， 却没有爱， 我就成了鸣的锣、响的钹一样。

2 我若有先知讲道的恩赐， 也明白各样的奥秘， 各样的知识； 并且有全备的信， 叫我能够移山， 却没有爱， 我就算不得什么。

3 我若把一切所有的分给人， 又舍己身被人焚烧， 却没有爱， 对我仍然毫无益处。

4 爱是恒久忍耐， 又有恩慈。爱是不嫉妒， 不自夸， 不张狂；

5 不作失礼的事， 不求自己的益处， 不轻易动怒， 不计较人的过犯；

6 不喜欢不义， 只喜欢真理。

7 爱是凡事包容， 凡事相信， 凡事盼望， 凡事忍耐。

8 爱是永存不息的。先知的讲道终必过去， 方言终必停止， 知识终必消失。

9 因为我们现在所知道的， 只是一部分； 所讲的道也只是一部分；

10 等那完全的来到， 这部分的就要过去了。

11 我作孩子的时候， 说话像孩子， 心思像孩子， 想法像孩子， 既然长大了， 就把孩子的事都丢弃了。

12 我们现在是对着镜子观看， 模糊不清， 到那时就要面对面了。我现在所知道的只是一部分， 到那时就完全知道了， 好像主完全知道我一样。

13 现在常存的有信、望、爱这三样， 其中最大的是爱。