1 Sekvu amon; tamen deziregu spiritajn donacojn, sed prefere, ke vi profetadu.

2 Ĉar tiu, kiu per lingvo parolas, ne al homoj parolas, sed al Dio; ĉar neniu komprenas, sed en la spirito li parolas misterojn.

3 Sed la profetanto parolas al homoj edifon kaj konsilon kaj konsolon.

4 Tiu, kiu per lingvo parolas, edifas sin mem; sed la profetanto edifas la eklezion.

5 Mi volas, ke vi ĉiuj parolu per lingvoj, sed prefere, ke vi profetadu; kaj pli granda estas la profetanto, ol la per lingvoj parolanta, krom se li ankaŭ interpretas, por ke la eklezio ricevu edifon.

6 Sed nun, fratoj, se mi venus al vi, parolante per lingvoj, kiel mi vin helpus, se mi ne parolus al vi, aŭ en formo de malkaŝado, aŭ de sciado, aŭ de profetado, aŭ de instruado?

7 Eĉ la senvivaĵoj, kiuj produktas sonon, ĉu fluto, ĉu harpo, se ili ne donas diferencon en la sonoj, kiel oni scios, kio estas flutata aŭ harpata?

8 Ĉar se la trumpeto donos necertan voĉon, kiu pretiĝos por batalo?

9 Tiel ankaŭ vi, se vi per la lango ne donas parolon facile kompreneblan, kiel oni scios, kio estas parolata? ĉar en la aeron vi parolus.

10 Eble estas tiom da specoj de voĉoj en la mondo, kaj nenia estas sensignifa.

11 Se do mi ne scios la signifon de la voĉo, mi estos, rilate la parolanton, barbaro, kaj la parolanto estos por mi barbaro.

12 Tiel same ankaŭ vi, dum vi fervore deziras spiritajn donacojn, klopodu, ke vi havu abunde por la edifo de la eklezio.

13 Tial kiu parolas per lingvo, tiu preĝu, ke li interpretu.

14 Ĉar se mi preĝas per lingvo, mia spirito preĝas, sed mia intelekto estas senfrukta.

15 Kio do estas? Mi preĝos spirite, kaj mi preĝos ankaŭ intelekte; mi kantos spirite, kaj mi kantos ankaŭ intelekte.

16 Alie, se vi benas spirite, kiamaniere tiu, kiu okupas la lokon de la malklerulo, diros Amen ĉe via dankesprimo? ĉar li ne scias, kion vi diras.

17 Ĉar vi ja bone dankesprimas, sed la alia ne estas edifata.

18 Mi dankas Dion, mi parolas per lingvoj pli ol vi ĉiuj;

19 tamen en la eklezio mi preferus paroli kvin vortojn per mia intelekto, por ke mi instruu ankaŭ aliajn, ol dek mil vortojn per lingvo.

20 Fratoj, ne estu infanoj en viaj mensoj; tamen en malico estu infanetoj, sed en la mensoj estu plenaĝuloj.

21 En la leĝo estas skribite:Per balbutantaj lipoj kaj per lingvo fremda Mi parolos al ĉi tiu popolo; kaj tamen tiel ili ne volos aŭskulti Min, diras la Eternulo.

22 Tial la lingvoj estas kiel signo, ne al la kredantoj, sed al la nekredantoj; sed la profetpovo estas kiel signo, ne al la nekredantoj, sed al la kredantoj.

23 Se do la tuta eklezio kunvenos, kaj ĉiuj parolos per lingvoj, kaj tien envenos nekleruloj aŭ nekredantoj, ĉu ili ne diros, ke vi frenezas?

24 Sed se ĉiuj profetos, kaj envenos nekredanto aŭ neklerulo, li estos konvinkata de ĉiuj, li estos juĝata de ĉiuj;

25 la sekretoj de lia koro estos elmontrataj; kaj sekve li falos sur sian vizaĝon kaj adoros Dion, deklarante, ke Dio ja estas ĉe vi.

26 Kio do estas, fratoj? Kiam vi kunvenas, ĉiu havas psalmon, havas instruon, havas malkaŝaĵon, havas lingvon, havas interpretaĵon. Ĉio fariĝu por edifo.

27 Se oni parolas per lingvo, tio estu duope, aŭ triope je plejmulto, kaj laŭvice; kaj unu interpretu;

28 sed se ne ĉeestas interpretanto, oni silentu en la eklezio; kaj li parolu al si kaj al Dio.

29 Kaj la profetoj parolu duope aŭ triope, kaj la aliaj interdiferencigu.

30 Sed se al alia apudsidanta io malkaŝiĝos, la unua silentu.

31 Ĉar vi ĉiuj povas profeti unuope laŭvice, por ke ĉiuj lernu, kaj ĉiuj ricevu konsilon;

32 kaj la spiritoj de la profetoj estas submetataj al la profetoj;

33 ĉar Dio estas Dio ne de konfuzo, sed de paco; kiel en ĉiuj eklezioj de la sanktuloj.

34 La virinoj silentadu en la eklezioj; ĉar ne estas permesate al ili paroli, sed ili submetiĝu, kiel ankaŭ diras la leĝo.

35 Kaj se ili volas lerni ion, ili demandu al siaj edzoj hejme; ĉar estas honte por virino paroli en la eklezio.

36 Kio? ĉu el vi la vorto de Dio eliris? ĉu ĝi venis al vi solaj?

37 Se iu ŝajnas al si esti profeto aŭ laŭspirita, li sciiĝu pri tio, kion mi skribas al vi, ke ĝi estas la ordono de la Sinjoro.

38 Sed se iu ne scias, li ne sciu.

39 Tial, fratoj, deziregu profeti, kaj ne malpermesu paroli per lingvoj.

40 Sed ĉio fariĝu konvene kaj laŭorde.

1 你们要追求爱， 也要热切地渴慕属灵的恩赐， 特别是先知讲道的恩赐。

2 原来那说方言的不是对人说， 而是对 神说， 因为没有人能听得懂； 他是在灵里讲奥秘的事。

3 但那讲道的是对人讲说， 使他们得着造就、安慰和劝勉。

4 那说方言的是造就自己， 但那讲道的是造就教会。

5 我愿意你们都说方言， 但我更愿意你们都讲道； 因为那说方言的， 如果不翻译出来使教会得着造就， 就远不如那讲道的了。

6 弟兄们， 你们想想， 如果我到你们那里去， 只说方言， 不向你们讲有关启示、知识、预言， 或教训的话， 那我对你们有什么益处呢？

7 甚至那些没有生命却能发声的东西， 例如箫或琴， 如果音调不分， 怎能使人知道所弹所奏的是什么呢？

8 又如果军号所发的声音不清楚， 谁会准备作战呢？

9 你们也是这样， 如果用舌头发出人听不懂的话来， 人怎会知道你所讲的是什么呢？这样， 你们就是向空气说话了。

10 世上有那么多种语言， 但没有一种是没有意义的。

11 我若不明白某一种语言的意思， 在那讲的人来看， 我就是个外国人； 在我来说， 那讲话的人也是个外国人。

12 你们也是这样， 你们既然热切地渴慕属灵的恩赐， 就应当追求多多得着造就教会的恩赐。

13 所以， 说方言的应当祈求， 使他能把方言翻译出来。

14 我若用方言祷告， 是我的灵在祷告， 我的理智并没有作用。

15 那么我应当怎样行呢？我要用灵祷告， 也要用理智祷告； 我要用灵歌唱， 也要用理智歌唱。

16 不然， 如果你用灵赞美， 在场那些不明白的人， 因为不知道你在说什么， 怎能在你感谢的时候说"阿们"呢？

17 你感谢固然是好， 但别人却得不着造就。

18 我感谢 神， 我说方言比你们大家都多。

19 但在教会中， 我宁愿用理智说五句话去教导人， 胜过用方言说万句话。

20 弟兄们， 你们在思想上不要作小孩子， 却要在恶事上作婴孩， 在思想上作成年人。

21 律法上记着说： "主说： 我要借着说别种话的人， 用外国人的嘴唇， 对这人民说话； 虽然这样， 他们还是不听我。"

22 可见说方言不是要给信主的人作记号， 而是要给未信的人； 讲道不是要给未信的人， 而是要给信主的人作记号。

23 所以， 如果全教会聚在一起的时候， 大家都说方言， 有不明白的人或未信的人进来， 不是要说你们疯了吗？

24 如果大家都讲道， 有未信的人或不明白的人进来， 他就会被众人劝服而知罪， 被众人审问了。

25 他心里隐秘的事被显露出来， 他就必俯伏敬拜 神， 宣告说： " 神真的是在你们中间了。"

26 弟兄们， 那么应该怎么办呢？你们聚集在一起的时候， 各人或有诗歌， 或有教训， 或有启示， 或有方言， 或有翻译出来的话， 一切都应该能造就人。

27 如果有人说方言， 只可以有两个人， 或最多三个人， 并且要轮流说， 同时要有一个人翻译。

28 如果没有人翻译， 他就应当在会中闭口， 只对自己和对 神说好了。

29 讲道的， 也只可以两三个人讲， 其余的人要衡量他们所讲的。

30 在座的有人得了启示， 那先讲的人就应当住口。

31 因为你们都可以轮流讲道， 好让大家都可以学习， 都可以得到勉励。

32 先知的灵是受先知控制的，

33 因为 神不是混乱的， 而是和平的。

34 妇女在聚会中应当闭口， 好像在圣徒的众教会中一样， 因为她们是不准讲话的； 就如律法所说的， 她们应该顺服。

35 如果她们想要学什么， 可以在家里问自己的丈夫， 因为妇女在聚会中讲话原是可耻的。

36 难道 神的道是从你们出来的吗？是单单临到你们的吗？

37 如果有人自以为是先知或是属灵的， 他就应该知道我写给你们的是主的命令；

38 如果有人不理会， 别人也不必理会他。

39 所以我的弟兄们， 你们要热切地追求讲道的恩赐， 也不要禁止说方言。

40 凡事都要规规矩矩地按着次序行。