1 Kiele la Sinjoro en Sia kolero kovris per mallumo la filinon de Cion! De la ĉielo sur la teron Li ĵetegis la belecon de Izrael, Kaj ne rememoris Sian piedbenketon en la tago de Sia kolero.
2 Senindulge ekstermis la Sinjoro ĉiujn loĝejojn de Jakob; Li detruis en Sia kolero la fortikaĵojn de la filino de Jehuda, alniveligis ilin al la tero; Li frapis la regnon kaj ĝiajn regantojn.
3 En flama kolero Li rompis ĉiujn kornojn de Izrael; Li tiris Sian dekstran manon malantaŭen, kiam venis la malamiko; Kaj Li ekbruligis en Jakob kvazaŭ flamantan fajron, kiu ekstermas ĉion ĉirkaŭe.
4 Li streĉis Sian pafarkon kiel malamiko, direktis Sian dekstran manon kiel atakanto, Kaj mortigis ĉion, kio estis ĉarma por la okuloj; En la tendo de la filino de Cion Li elverŝis Sian koleron kiel fajron.
5 La Sinjoro fariĝis kiel malamiko, Li ekstermis Izraelon, ekstermis ĉiujn liajn palacojn, detruis liajn fortikaĵojn; Kaj al la filino de Jehuda Li donis multe da plorado kaj ĝemado.
6 Kiel ĝardenon Li ruinigis lian tendon, detruis lian kunvenejon; La Eternulo forgesigis en Cion feston kaj sabaton, Kaj forpuŝis en la indigno de Sia kolero reĝon kaj pastron.
7 La Sinjoro forlasis Sian altaron, abomenis Sian sanktejon, Transdonis en la manojn de malamikoj la murojn de ĝiaj palacoj; Ili faris bruon en la domo de la Eternulo kiel en tago de festo.
8 La Eternulo decidis ekstermi la muregon de la filino de Cion; Li eltiris la mezurŝnuron, ne detenis Sian manon de ekstermado; Li funebrigis la fortikaĵon kaj muregon, ambaŭ havas nun mizeran aspekton.
9 Enprofundiĝis en la teron ĝiaj pordegoj; Li detruis kaj rompis ĝiajn riglilojn; Ĝia reĝo kaj ĝiaj princoj estas inter la nacioj; La leĝoj jam ne ekzistas, kaj ĝiaj profetoj ne plu ricevas vizion de la Eternulo.
10 Silente sidas sur la tero la plejaĝuloj de la filino de Cion; Polvon ili metis sur sian kapon, zonis sin per sakaĵo; Al la tero klinis sian kapon la virgulinoj de Jerusalem.
11 Konsumiĝis de larmoj miaj okuloj, ŝvelis miaj internaĵoj, Elverŝiĝis sur la teron mia hepato, pro la pereo de la filino de mia popolo, Kiam infanoj kaj suĉinfanoj senfortiĝis de malsato sur la stratoj de la urbo.
12 Al siaj patrinoj ili diris:Kie estas pano kaj vino? Ili falis kiel vunditaj sur la stratoj de la urbo, Kaj eligis sian animon sur la brusto de siaj patrinoj.
13 Kiun mi povas montri al vi, kun kiu mi povas kompari vin, ho filino de Jerusalem? Kiun similan mi povas montri al vi, por konsoli vin, ho virgulino-filino de Cion? Ĉar granda kiel la maro estas via malfeliĉo; kiu vin resanigos?
14 Viaj profetoj profetis al vi malveraĵon kaj sensencaĵon, Kaj ne montris al vi viajn malbonagojn, por antaŭgardi vin kontraŭ kaptiteco; Ili predikis al vi viziojn malverajn, kiuj alportis al vi elpelon.
15 Kunfrapas pri vi siajn manojn ĉiuj preterirantoj; Ili fajfas kaj balancas la kapon pri la filino de Jerusalem, dirante: Ĉu tio estas la urbo, kiun oni nomis perfektaĵo de beleco, ĝojo de la tuta tero?
16 Malfermegas kontraŭ vi sian buŝon ĉiuj viaj malamikoj; Ili fajfas kaj grincigas la dentojn, dirante:Ni englutis ŝin; Ĉi tiun tagon ni atendis, ni ĝin atingis, ni ĝin vidas.
17 La Eternulo plenumis tion, kion Li intencis; Li plenumis Sian vorton, kiun Li eldiris antaŭ longa tempo; Li detruis senindulge, Li ĝojigis pri vi la malamikon, Li altigis la kornon de viaj kontraŭuloj.
18 Ilia koro krias al la Sinjoro: Ho murego de la filino de Cion, verŝu larmojn kiel torento tage kaj nokte; Ne ripozu, la pupilo de via okulo ne silentu.
19 Leviĝu, ploregu en la nokto en la komenco de ĉiu gardoparto; Elverŝu kiel akvon vian koron antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro; Levu al Li viajn manojn pro la animo de viaj infanoj, kiuj senfortiĝas de malsato en la komenco de ĉiuj stratoj.
20 Rigardu, ho Eternulo, kaj vidu, kun kiu Vi agis tiamaniere! Ĉu ie aliloke manĝis virinoj sian frukton, siajn dorlotitajn infanojn? Ĉu ie estis mortigataj en la sanktejo de la Sinjoro pastroj kaj profetoj?
21 Surtere sur la stratoj kuŝis junuloj kaj maljunuloj; Miaj junulinoj kaj junuloj falis de glavo; Vi mortigis en la tago de Via kolero, buĉis kaj ne kompatis.
22 Kiel por festa tago Vi kunvokis de ĉirkaŭe miajn terurajn najbarojn, Kaj en la tago de la kolero de la Eternulo neniu saviĝis, neniu restis; Tiujn, kiujn mi dorlotis kaj edukis, ĉiujn ekstermis mia malamiko.
1 主在烈怒中， 怎么竟然使黑云遮盖锡安的居民（"居民"原文作"女子"）！ 他把以色列的荣美， 从天上拋到地上； 他在发怒的日子， 竟不记念自己的脚凳。
2 主吞灭了雅各所有住处， 毫不顾惜； 他在忿怒中， 把犹大居民的坚固城拆毁； 他使国家和国中众领袖都倒在地上， 受尽羞辱。
3 他在烈怒中砍断以色列所有的角； 他从仇敌面前， 收回自己的右手。他像吞灭四周物件的火焰， 在雅各中间焚烧。
4 他像仇敌拉弓， 他的右手已经预备好。他像敌人把一切悦人眼目的都杀灭了； 他如火的忿怒倒在锡安居民（"居民"原文作"女子"）的帐棚上。
5 主好像成了仇敌； 他吞灭了以色列和她所有的宫殿， 毁坏了她的坚固城。他在犹大居民的中间， 增添了悲哀和哭号。
6 他把自己的住所破坏， 好像园子一样； 他毁坏了属他的聚会之处。耶和华使节期和安息日都在锡安被忘记； 他在他的盛怒中弃绝了君王和祭司。
7 主丢弃了自己的祭坛， 厌弃了自己的圣所。他把宫殿的围墙， 交付在仇敌的手里； 他们在耶和华的殿中喧嚷， 好像庆祝节日一样。
8 耶和华定意要拆毁锡安居民（"居民"原文作"女子"）的城墙； 他拉了准绳， 决不停手， 务要把它吞灭。他使堡垒和城墙都悲哀， 一同受痛苦。
9 锡安的众城门已经陷入地里； 耶和华把锡安的门闩都毁坏折断了。锡安的君王和领袖都身在列国中； 锡安再没有律法了； 它的众先知也得不到从耶和华而来的异象。
10 锡安居民（"居民"原文作"女子"）的长老都坐在地上， 默默无声； 他们把尘灰撒在头上， 腰束麻布。耶路撒冷的处女都垂头至地。
11 我的眼睛因流泪而失明， 我的心肠激动， 我的肝胆倾倒在地， 都因我的子民（"我的子民"原文作"我子民的女子"）遭毁灭， 孩童和婴儿在城里的街上昏倒。
12 他们像被刺伤的人昏倒在城里街上的时候， 他们在母亲的怀里快要丧命的时候， 他们就问母亲： "五谷和酒在哪里呢？"
13 耶路撒冷的居民哪， 我怎样向你说明呢？用什么与你比较呢？锡安的居民哪， 我们用什么跟你相比， 好安慰你呢？你的裂口像海那样大， 谁能医治你呢？
14 你的假先知为了你所见的异象， 尽是虚谎和愚昧； 他们没有显露你的罪孽， 使你的命运得以挽回； 他们为你所得的默示， 全是虚谎， 是引人走错路的。
15 所有过路的人， 都拍掌嘲笑你； 他们嗤笑耶路撒冷的居民， 并摇头说： "被人称为最完美， 为全地所喜悦的， 就是这城吗？"
16 你所有的仇敌都张开口攻击你， 他们嗤笑你， 又咬牙切齿， 说： "我们吞灭它了！ 这真是我们期待的日子！ 我们等到了！ 亲眼看见了！ "
17 耶和华作成了他定意去作的， 成就了他的话， 就是他昔日所宣告的， 他把你拆毁， 并不怜惜， 他使仇敌因胜过你而高兴， 他高举你敌人的角。
18 锡安居民（"居民"原文作"女子"）的城墙啊， 你要一心向主哀求； 愿你的眼泪像江河般涌流， 昼夜不息； 愿你得不着歇息， 愿你眼中的瞳人不能休息。
19 夜里每到交更的时分， 你要起来呼喊； 在主面前你要倾心如水！ 你的孩童在各街头上因饥饿而昏倒， 你要为他们的性命向主举手祷告。
20 "耶和华啊， 求你观看！ 求你鉴察！ 你曾这样对待过谁呢？难道妇人应该吃掉自己所生的， 就是自己所抚养的婴孩吗？难道祭司和先知应该在主的圣所里被杀害吗？"
21 少年人和老年人都在街上倒卧在地死了； 我的年轻男女都倒毙于刀下； 在你忿怒的日子， 你杀了他们， 你屠杀了他们， 毫不怜惜。
22 你从四围招聚惊吓我的， 好像招聚人过节的日子一样。在耶和华忿怒的日子， 没有人可以逃脱， 可以生存。我所抚育、所养大的， 我的仇敌都灭尽了。