1 Kiel solece sidas la urbo, kiu estis tiel multehoma! La estrino de la nacioj fariĝis kiel vidvino, La princino de landoj fariĝis tributulino!
2 Senĉese ŝi ploras en la nokto, kaj ŝiaj larmoj estas sur ŝiaj vangoj; Ŝi havas neniun konsolanton inter ĉiuj siaj amintoj, Ĉiuj ŝiaj amikoj ŝin perfidis, fariĝis ŝiaj malamikoj.
3 Elmigris Jehuda pro mizero kaj tro malfacila laborado; Li ekloĝis inter la nacioj, sed ne trovas ripozon; Ĉiuj liaj persekutantoj atingis lin en malvastaj lokoj.
4 La vojoj de Cion estas malĝojaj, ĉar neniu iras al festoj; Ĉiuj ĝiaj pordegoj dezertiĝis, ĝiaj pastroj ĝemas; Ĝiaj virgulinoj ploras, kaj al ĝi mem estas tre maldolĉe.
5 Ĝiaj kontraŭuloj fariĝis ĉefoj, ĝiaj malamikoj ĝuas bonstaton; Ĉar la Eternulo ĵetis sur ĝin mizeron pro la multo de ĝiaj malbonagoj; Ĝiaj infanoj iris en kaptitecon, pelataj de la malamiko.
6 Foriĝis de la filino de Cion ŝia tuta beleco; Ŝiaj princoj fariĝis kiel cervoj, kiuj ne trovas paŝtejon, Kaj ili iras senforte antaŭ la pelanto.
7 En la tagoj de sia mizero kaj suferoj Jerusalem rememoras ĉiujn ĉarmaĵojn, kiujn ŝi havis en la tempoj pasintaj; Dume nun ŝia popolo enfalis en la manon de premanto, kaj neniu ŝin helpas, La malamikoj ŝin rigardas kaj ridas pri ŝia ruiniĝo.
8 Pekis, pekis Jerusalem, tial ŝi fariĝis kiel hontindulino; Ĉiuj, kiuj ŝin estimis, nun malestimas ŝin, ĉar ili vidas ŝian malhonoron; Kaj ŝi mem ĝemas kaj turnas sin malantaŭen.
9 Ŝia malpuraĵo estas sur la rando de ŝia vesto; ŝi ne pensis pri sia estonteco; Tial ŝi terure malaltiĝis, kaj ŝi havas neniun konsolanton: Rigardu, ho Eternulo, mian mizeron, ĉar la malamiko forte fieras.
10 La malamiko etendis sian manon sur ĉiujn ŝiajn grandvaloraĵojn; Ŝi vidas, kiel en ŝian sanktejon eniras nacioj, Pri kiuj Vi ordonis, ke ili ne eniru en Vian komunumon.
11 Ŝia tuta popolo ĝemas, ili serĉas panon, Ili fordonas siajn grandvaloraĵojn pro manĝaĵo, por revigligi sian animon: Rigardu, ho Eternulo, kaj vidu, kiel malestimata mi fariĝis!
12 Ho vi, ĉiuj, kiuj preteriras la vojon, rigardu kaj vidu, Ĉu ekzistas sufero simila al mia sufero, Kiu trafis min kaj kiun la Eternulo ĵetis sur min en la tago de Lia flama kolero.
13 De supre Li ĵetis fajron en miajn ostojn, kaj ĝi ekregis en ili; Li etendis reton antaŭ miaj piedoj, renversis min malantaŭen; Li ruinigis min, faris min dolorplena dum la tuta tago.
14 Kunplektiĝis per Lia mano la jugo de miaj pekoj; Ili kunplektiĝis, suriris sur mian kolon; Li faligis mian forton; La Sinjoro transdonis min en tiajn manojn, el kiuj mi ne povas leviĝi.
15 La Sinjoro dispremis per la piedoj ĉiujn miajn fortulojn interne de mi; Li kunvokis festan kunvenon kontraŭ min, por disbati miajn junulojn; Kiel en vinpremejo la Sinjoro piedpremis la virgulinon-filinon de Jehuda.
16 Pro tio mi ploras kaj miaj ambaŭ okuloj abunde fluigas akvon; Ĉar malproksime de mi estas konsolanto, kiu povus revigligi mian animon; Miaj infanoj pereis, ĉar la malamiko venkis.
17 Cion etendas siajn manojn, sed ĝi ne trovas konsolanton; La Eternulo vokis kontraŭ Jakobon liajn malamikojn de ĉiuj flankoj; Jerusalem fariĝis inter ili kiel hontindulino.
18 Justa Li estas, la Eternulo, ĉar mi malobeis Liajn vortojn. Aŭskultu, ho ĉiuj popoloj, kaj rigardu mian suferadon: Miaj virgulinoj kaj junuloj iris en kaptitecon.
19 Mi vokis miajn amikojn, sed ili min trompis; Miaj pastroj kaj miaj plejaĝuloj estas mortantaj en la urbo, Ili serĉas por si panon, por revigligi sian animon.
20 Rigardu, ho Eternulo, en kia mizero mi estas! Miaj internaĵoj ŝvelis, mia koro renversiĝis en mi, ĉar mi forte malobeis. Ekstere seninfanigis min la glavo, kaj en la domo la morto.
21 Oni aŭdas, kiel mi ĝemas, sed neniu min konsolas; Ĉiuj miaj malamikoj aŭdis pri mia malfeliĉo, kaj ekĝojis, ĉar Vi tion faris; Venigu do la tagon, kiam Vi proklamos, ke ili fariĝu kiel mi.
22 Ilia tuta malboneco venu antaŭ Vin; Kaj agu kun ili tiel, kiel Vi agis kun mi pro ĉiuj miaj pekoj; Ĉar granda estas mia ĝemado, kaj mia koro doloras.
1 从前人烟稠密的城中， 现在怎么竟然孤独地坐在那里。从前在列国中为大的， 现在怎么竟然像个寡妇。从前在众省分中为王后的， 现在怎么竟然成了奴隶。
2 她在夜间痛哭， 泪流满面。在她所有亲爱的人中， 没有一个安慰她的。她所有的朋友都以诡诈待她， 都成了她的仇敌。
3 犹大受尽痛苦， 饱经劳役， 更遭流徙异地。她住在列国中， 找不着安居之所。在困境之中， 追赶她的人把她追上了。
4 通往锡安道路悲哀， 因为没有人去守节。锡安一切的城门冷落， 祭司唉哼， 处女忧伤， 锡安也受尽痛苦。
5 锡安的敌人成为主人； 她的仇敌亨通。因为她的过犯众多， 耶和华就使她受苦。她的孩童在敌人面前被掳去。
6 锡安（"锡安"原文作"锡安的女子"）所有的尊荣， 都离开了她的居民。她的众领袖都像找不着牧场的鹿； 在追赶的人面前无力逃走。
7 耶路撒冷在困苦飘流的日子， 就追念她昔日的一切珍宝。她的人民落在敌人手里的时候， 没有人帮助她。敌人看见她， 就讥笑她的灭亡。
8 耶路撒冷犯了大罪， 因此成了不洁之物。素来尊敬她的现在都藐视她， 因为看见她赤身露体； 她自己也唉哼， 转身退避。
9 她的污秽沾满了衣裙； 她从不思想自己的结局。所以她令人惊异地败落了； 没有人安慰她。她说： "耶和华啊！ 求你看看我的苦难， 因为仇敌显为大。"
10 敌人伸手夺取她的一切珍宝， 她看着外族人闯入她的圣所： 你曾禁止他们进入你的会中。
11 她所有的人民都在唉哼， 到处寻觅食物； 他们为了维持生命， 拿自己的珍宝去换取粮食。她说： "耶和华啊！ 求你垂看， 求你鉴察， 因为我被人藐视。"
12 所有过路的人啊！ 你们毫不在意吗？你们要细察要观看， 有没有痛苦像我所受的痛苦， 就是耶和华在他发烈怒的日子使我所受的痛苦。
13 他从高天降火， 使火进入我的骨头里。他设置网罗绊我的脚， 使我退去。他使我孤单凄凉， 终日愁烦。
14 我的过犯像轭一样被绑好； 是他亲手缠绑的。我的过犯加在我的颈上， 他使我的气力衰弱。主把我交在我不能对抗的人手中。
15 主丢弃我中间的所有勇士； 他招聚了一大群人来攻击我， 要打碎我的青年人。主践踏犹大女儿中的处女， 像践踏压酒池一样。
16 为了这些事我不住哭泣， 我的眼不住流下泪水； 因为那安慰我、使我重新振作的， 都远离了我。我的儿女孤单凄凉， 因为仇敌得胜了。
17 锡安伸出双手， 但没有人安慰她。论到雅各， 耶和华已经下令， 使他四围的人都与他为敌； 耶路撒冷在他们中间， 已经成了不洁的东西。
18 耶和华是公义的， 他这样待我， 是因为我违背了他的命令。万民哪！ 请你们听我的话！ 看看我的痛苦！ 我的少女和青年人都已经被掳去了。
19 我向我所爱的人呼求， 他们却欺骗我。我的祭司和长老为了延续生命， 寻找粮食的时候， 就在城中气绝身亡了。
20 耶和华啊！ 你看， 患难临到我！ 我的心肠激动， 我的心在我里面翻转， 因为我曾经非常悖逆。街上有刀剑使人丧子， 屋里也有死亡。
21 有人听见我的唉哼， 却没有人安慰我， 我所有的仇敌都听见我的灾难； 你作了这事， 他们就欢乐。愿你使你所宣告的日子来临那时， 他们就必像我一样。
22 愿他们的一切恶行都摆在你面前， 愿你对付他们， 好像你因我的一切过犯对付我一样。因为我唉哼甚苦， 我心里愁烦。