1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
1 Cántico gradual. MUCHO me han angustiado desde mi juventud, Puede decir ahora Israel;
2 Mucho me han angustiado desde mi juventud; Mas no prevalecieron contra mí.
3 Sobre mis espaldas araron los aradores: Hicieron largos surcos.
4 Jehová es justo; Cortó las coyundas de los impíos.
5 Serán avergonzados y vueltos atrás Todos los que aborrecen á Sión.
6 Serán como la hierba de los tejados, Que se seca antes que crezca:
7 De la cual no hinchió segador su mano, Ni sus brazos el que hace gavillas.
8 Ni dijeron los que pasaban: Bendición de Jehová sea sobre vosotros; Os bendecimos en el nombre de Jehová.