1 Ka mina, vennad, ei v
2 Ma jootsin teile piima ega andnud tahket rooga; sest seda te ei talunud sellal ega talu veel praegugi.
3 Te olete ju alles lihalikud. Sest kui teie seas on kadedust ja riidu, eks te siis ole lihalikud ja eks te käitu inimeste taoliselt?
4 Sest kui üks ütleb: „Mina olen Pauluse poolt!" ja teine: „Mina olen Apollose poolt!" eks te siis ole nagu inimesed kunagi?
5 Mis on siis Apollos? V
6 Mina istutasin, Apollos kastis, aga Jumal laskis kasvada.
7 N
8 Aga istutaja ja kastja on ühesugused; kuid kumbki saab oma palga oma töö järgi.
9 Sest me oleme Jumala kaastöölised, teie olete Jumala p
10 Jumala armu järgi, mis minule on antud, olen ma kui tark hooneehitaja pannud aluse, ja teine ehitab selle peale; aga igaüks vaadaku, kuidas tema selle peale ehitab.
11 Sest teist alust ei v
12 Aga kui keegi sellele alusele ehitab hoone kullast, h
13 siis saab igaühe töö avalikuks; sest selle teeb selgeks Issanda päev, sest see saab tules ilmsiks ja tuli ise katsub läbi igaühe töö, missugune see on.
14 Kui kellegi töö, mis tema sellele alusele on ehitanud, jääb püsima, siis ta saab palga;
15 aga kui kellegi töö p
16 Eks te tea, et te olete Jumala tempel ja et Jumala Vaim elab teie sees?
17 Kui keegi rikub Jumala templi, siis Jumal rikub tema; sest Jumala tempel on püha ja seesama olete teie.
18 Ärgu ükski ennast petku! Kui keegi teie seast arvab enese targa olevat selles maailmas, siis ta saagu j
19 Sest selle maailma tarkus on j
20 Ja jälle: „Issand tunneb tarkade m
21 Ärgu siis ükski kiidelgu inimestest! Sest k
22 olgu Paulus, olgu Apollos, olgu Keefas, olgu maailm, olgu elu, olgu surm, olgu praegused asjad, olgu tulevased asjad, k
23 aga teie olete Kristuse päralt ja Kristus on Jumala päralt!
1 Eu, irmãos, não vos pude falar como a espirituais, mas como a carnais, como a criancinhas em Cristo.
2 Leite vos dei a beber, não vos dei comida; porque ainda não podíeis.
3 Ainda agora não podeis, porque ainda sois carnais. Porquanto havendo entre vós ciúmes e contendas, não é assim que sois carnais e andais segundo o homem?
4 Pois se um disser: Eu sou de Paulo; outro, porém: Eu de Apolo; não é assim que sois homens?
5 Que é, então, Apolo? e que é Paulo? Servos por quem crestes, e isto conforme o Senhor deu a cada um.
6 Eu plantei, Apolo regou; mas Deus deu o crescimento;
7 de modo que nem o que planta é alguma coisa, nem o que rega, mas Deus que dá o crescimento.
8 Ora o que planta e o que rega são uma mesma coisa, porém cada um receberá a sua recompensa segundo o seu trabalho.
9 Pois somos cooperadores de Deus; vós sois lavoura de Deus, edifício de Deus.
10 Segundo a graça de Deus, que me foi dada, lancei o fundamento como sábio construtor; e outro edifica sobre ele. Porém veja cada um como edifica sobre ele.
11 Pois ninguém pode pôr outro fundamento senão o que foi posto, que é Jesus Cristo.
12 Contudo se alguém edifica sobre o fundamento um edifício de ouro, de prata, de pedras preciosas, de madeira, de feno, de palha,
13 manifesta se tornará a obra de cada um; pois o dia a demonstrará, porque ele é revelado em fogo; e qual seja a obra de cada um, o próprio fogo o provará.
14 Se permanecer a obra do que a sobreedificou, esse receberá recompensa;
15 se a obra de alguém se queimar, sofrerá ele dano; mas o tal será salvo, todavia como através do fogo.
16 Não sabeis que sois santuário de Deus, e que o Espírito de Deus habita em vós?
17 Se alguém destrói o santuário de Deus, Deus o destruirá; pois o santuário de Deus, que sois vós, santo é.
18 Ninguém se engane a si mesmo; se alguém entre vós se julga sábio neste mundo, faça-se estulto, para se fazer sábio.
19 Pois a sabedoria deste mundo é estultícia diante de Deus. Porquanto está escrito: Ele que apanha os sábios na sua astúcia
20 e outra vez: O Senhor conhece os raciocínios dos sábios, que são vãos.
21 Portanto ninguém se glorie nos homens; porque todas as coisas são vossas,
22 ou seja Paulo, ou Apolo, ou Cefas, ou o mundo, ou a vida, ou a morte, ou as coisas presentes, ou as futuras; tudo é vosso,
23 e vós de Cristo, e Cristo de Deus.