1 Puseram pois a arca de Deus no tabernáculo que David tinha preparado para ela, e os líderes de Israel sacrificaram holocaustos queimados e ofertas de paz perante Deus.

2 No final destas ofertas David abençoou o povo no nome do Senhor;

3 seguidamente ofereceu a cada israelita, tanto homens como mulheres, um pão, algum vinho e um bolo de uvas.

4 Designou certos levitas para estarem ao serviço perante a arca, dando constantes louvores e graças ao Senhor Deus de Israel, e pedindo as suas bênçãos sobre o povo. São estes os nomes dos que foram nomeados para tal:

5 Asafe, o chefe do grupo, que tocava os címbalos. Os seus companheiros e equipa eram Zacarias, Jeiel, Semiramote, Jeiel, Matitias, Eliabe, Benaia, Obede-Edom, e Jeiel, que tocavam alaúdes e harpas. Os sacerdotes Benaia e Jaaziel eram responsáveis por tocar regularmente as trombetas, junto da arca.

7 Foi nesse tempo que David introduziu o hábito de empregar coros no tabernáculo para cantarem louvores de gratidão ao Senhor. Asafe foi o director deste grupo coral de sacerdotes avid compôs um salmo para a ocasião, e cantaram desta maneira:

9 Cantem-lhe, cantem-lhe estes louvores,e digam todas as suas maravilhas.

10 Dêem glória ao seu santo nome. Que todos rejubilem, aqueles que buscam o Senhor.

11 Procurem o Senhor, procurem a sua força,e a sua face continuamente.

14 Ele é o Senhor nosso Deus! A sua autoridade é reconhecida em toda a Terra.

15 Lembrem-se para sempre da sua aliança,das palavras dos seus mandamentos,dirigidos a milhares de gerações,

16 o seu acordo feito com Abraão,o seu juramento feito a Isaque,

17 que foi confirmado a Jacob. Prometeu a Israel, como promessa eterna:

18 'Dar-te-ei a terra de Canaã por posse.'

19 Quando Israel era em pequeno número - uns quantos apenas -e uns simples estrangeiros na terra prometida;

20 quando andavam de nação em nação,de um reino para outro -

21 Deus nem por isso permitiu que alguém lhes fizesse mal. Os reis eram repreendidos, por amor deles.

22 'Não façam mal algum ao meu povo escolhido

23 Por isso cantem ao Senhor em toda a Terra. Declarem em cada dia que é ele quem salva!

24 Dêem a conhecer a sua glória às nações! Narrem a toda a gente os seus milagres.

25 O Senhor é grande e deveria ser altamente louvado. Ele deve ser erguido acima de tudo a que se chama deuses.

26 Esses pretensos deuses são apenas ídolos. Mas o Senhor, esse é o criador dos céus.

27 A majestade e a honra são seus atributos; poder e alegria sempre o acompanham.

28 Ó povos de todas a nações,reconheçam a sua grande força e glória!

29 Sim, dêem a glória que é devida ao seu nome! Tragam ofertas e venham à sua presença; adorem o Senhor, revestido de santidade!

30 Que a Terra inteira trema na sua presença! O mundo permanece inabalável.

31 Que os céus se alegrem, que a Terra rejubile; Que todas as nações digam: 'O Senhor reina'.

32 Que os vastos mares exultem,que o campo e tudo o que ele contém se alegre!

33 Que as árvores dos bosques cantem de alegria perante o Senhor,porque ele virá para julgar a Terra.

34 Dêem graças ao Senhor, porque ele é bom; o seu amor permanece para sempre.

35 Clamem a ele: 'Salva-nos, Deus da nossa salvação; torna a trazer-nos em segurança à nossa terra, de entre as nações. Então louvaremos o teu santo nome,e triunfaremos, louvando-te.'

36 Louvado seja Jeová, o Deus de Israel,para sempre; por toda a eternidade. E todo o povo gritou Amém!, louvando o Senhor.

37 David tomou as disposições necessárias para que Asafe e os levitas seus companheiros servissem regularmente no tabernáculo, perante a arca da aliança do Senhor, executando quotidianamente as funções regulamentares. Esse grupo incluía Obede-Edom (filho de Jedutum), Hosa e sessenta e oito dos seus colegas como guardas.

39 Entretanto o velho tabernáculo do Senhor, na colina de Gibeão, continuou em actividade. David deixou que Zadoque, o sacerdote, mais os seus colegas, administrassem o culto ao Senhor ali. Sacrificavam pois holocaustos ao Senhor todas as manhãs e todas as tardes, no altar próprio para tal, de acordo com o mandamento do Senhor a Israel. David também designou, pelos seus próprios nomes, Hemã, Jedutum e vários outros para darem louvores ao Senhor pelo seu constante amor e misericórdia. Usavam trombetas e címbalos para acompanhar os cantores nos seus louvores a Deus. Os filhos de Jedutum foram nomeados como guardas.

43 Por fim, aquela celebração terminou, e o povo regressou às suas casas. David regressou também para abençoar a sua própria casa e família.

1 Kun he olivat tuoneet Jumalan arkin ja asettaneet sen majaan, jonka Daavid oli sille pystyttänyt, uhrasivat he polttouhreja ja yhteysuhreja Jumalan edessä.

2 Ja kun Daavid oli uhrannut polttouhrin ja yhteysuhrit, siunasi hän kansan Herran nimeen.

3 Ja hän jakoi kaikille israelilaisille, sekä miehille että naisille, kullekin leipäkakun, kappaleen lihaa ja rypälekakun.

4 Ja hän asetti Herran arkin eteen leeviläisiä palvelemaan ja kunnioittamaan, kiittämään ja ylistämään Herraa, Israelin Jumalaa:

5 Aasafin johtajaksi, toiseksi Sakarjan, sitten Jegielin, Semiramotin, Jehielin, Mattitjan, Eliabin, Benajan, Oobed-Edomin ja Jegielin soittamaan harpuilla ja kanteleilla, Aasafin helistäessä kymbaaleja

6 ja pappien, Benajan ja Jahasielin, soittaessa yhtämittaa torvia Jumalan liitonarkin edessä.

7 Silloin, sinä päivänä, ensi kerran Daavid asetti Aasafin ja hänen veljensä kiittämään Herraa näin:

9 Laulakaa hänelle, veisatkaa hänelle, puhukaa kaikista hänen ihmeistänsä.

10 Hänen pyhä nimensä olkoon teidän kerskauksenne; iloitkoon niiden sydän, jotka etsivät Herraa.

11 Kysykää Herraa ja hänen voimaansa, etsikää alati hänen kasvojansa.

12 Muistakaa hänen ihmetöitänsä, jotka hän on tehnyt, hänen ihmeitänsä ja hänen suunsa tuomioita,

13 te Israelin, hänen palvelijansa, siemen, Jaakobin lapset, te hänen valittunsa.

14 Hän, Herra, on meidän Jumalamme; hänen tuomionsa käyvät yli kaiken maan.

15 Muistakaa hänen liittonsa iankaikkisesti, hamaan tuhansiin polviin, sana, jonka hän on säätänyt,

16 liitto, jonka hän teki Aabrahamin kanssa, ja hänen lisakille vannomansa vala.

17 Hän vahvisti sen käskyksi Jaakobille, Israelille iankaikkiseksi liitoksi.

18 Hän sanoi: 'Sinulle minä annan Kanaanin maan, se olkoon teidän perintöosanne'.

19 Teitä oli vähäinen joukko, vain harvoja, ja te olitte muukalaisia siellä.

20 Ja he vaelsivat kansasta kansaan ja yhdestä valtakunnasta toiseen kansaan.

21 Hän ei sallinut kenenkään heitä vahingoittaa, ja hän rankaisi kuninkaita heidän tähtensä:

22 'Älkää koskeko minun voideltuihini, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni'.

23 Veisatkaa Herralle, kaikki maa, julistakaa päivästä päivään hänen pelastustekojansa.

24 Ilmoittakaa pakanain seassa hänen kunniaansa, hänen ihmeitänsä kaikkien kansojen seassa.

25 Sillä Herra on suuri ja sangen ylistettävä, hän on peljättävä yli kaikkien jumalain.

26 Sillä kaikki kansojen jumalat ovat epäjumalia, mutta Herra on tehnyt taivaat.

27 Kirkkaus ja kunnia on hänen kasvojensa edessä, väkevyys ja riemu hänen asuinsijassaan.

28 Antakaa Herralle, te kansojen sukukunnat, antakaa Herralle kunnia ja väkevyys.

29 Antakaa Herralle hänen nimensä kunnia, tuokaa lahjoja ja tulkaa hänen kasvojensa eteen, kumartakaa Herraa pyhässä kaunistuksessa.

30 Vaviskaa hänen kasvojensa edessä, kaikki maa. Maan piiri pysyy lujana, se ei horju.

31 Iloitkoot taivaat, ja riemuitkoon maa; ja sanottakoon pakanain seassa: 'Herra on kuningas!'

32 Pauhatkoon meri ja kaikki, mitä siinä on; ihastukoot kedot ja kaikki, mitä niissä on,

33 riemuitkoot silloin metsän puut Herran edessä, sillä hän tulee tuomitsemaan maata.

34 Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.

35 Ja sanokaa: 'Pelasta meidät, sinä pelastuksemme Jumala, kokoa ja vapahda meidät pakanain seasta, että me kiittäisimme sinun pyhää nimeäsi ja kerskaisimme sinun ylistyksestäsi'.

37 Ja hän asetti Aasafin ja hänen veljensä sinne Herran liitonarkin eteen tekemään vakituista palvelusta arkin edessä, kunakin päivänä sen päivän palveluksen,

38 mutta Oobed-Edomin ja heidän veljensä, yhteensä kuusikymmentä kahdeksan, nimittäin Oobed-Edomin, Jeditunin pojan, ja Hoosan, ovenvartijoiksi.

39 Ja pappi Saadokin ja hänen veljensä, papit, hän asetti Herran asumuksen eteen, uhrikukkulalle, joka on Gibeonissa,

40 uhraamaan polttouhreja Herralle polttouhrialttarilla, aina aamuin ja illoin, kaikki niinkuin on kirjoitettuna Herran laissa, jonka hän on antanut Israelille.

41 Ja heidän kanssaan olivat Heeman ja Jedutun ynnä muut valitut, nimeltä mainitut, kiittämässä Herraa siitä, että hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.

42 Näiden, Heemanin ja Jedutunin, hallussa oli torvet ja kymbaalit soittajia varten ynnä muut soittimet Jumalan virttä varten. Ja Jedutunin pojat vartioivat ovia.

43 Sitten kaikki kansa lähti kukin kotiinsa, ja Daavid kääntyi takaisin tervehtimään perhettänsä.