1 Depois de tudo isto vi um outro anjo descer do céu, e tinha uma grande autoridade, de tal maneira que toda a Terra ficou iluminada com o seu esplendor.
2 E gritou com uma voz muito forte: Caiu, caiu a grande Babilónia! Ela tornou-se num refúgio de demónios e espíritos maus, um ninho de toda a ave imunda e repugnante.
3 Porque todas as nações beberam o vinho mortal das suas tremendas imoralidades. Os governantes da Terra tiveram com ela relações ilícitas; o comércio de todo o mundo tornou-se florescente só à custa do luxo faustoso que nela havia.
4 Então ouvi outra voz do céu que dizia: Sai dela, meu povo, para não tomares parte nos seus pecados e para não vires a ser castigado juntamente com ela com as mesmas pragas
5 Porque os seus pecados se têm acumulado até ao céu. Deus está pronto a julgá-la pelos seus crimes.
6 Tratem-na como ela vos tratou, e que o seu castigo seja duplicado em relação àquilo que merecem os seus pecados. Na taça em que vos fez beber maldade e desgraça, que ela seja obrigada agora a beber do mesmo duas vezes mais.ÿ
7 Viveu no luxo e no prazer; que agora saiba, na mesma medida, o que é o sofrimento e a tristeza. Gaba-se dizendo: 'Sou rainha no meu trono. Não sou como qualquer viúva desamparada, e nem sequer saberei o que é o luto.'-
8 Pois por isso mesmo é que num só dia tudo lhe cairá em cima: a tristeza da morte, o choro, a fome; será destruída pelo fogo e reduzida a cinzas. Porque é poderoso o Senhor Deus que a julga.
9 E os governantes deste mundo que se juntaram a ela nas suas libertinagens imorais hão-de lamentá-la quando virem que dela só fica o fumo que sobe das suas cinzas.
10 Hão-de pôr-se de longe, com medo daquele grande tormento, e lamentar-se-ão: Ai de Babilónia, aquela poderosa cidade! Um instante bastou para que fosse executada a sua condenação.
11 Os comerciantes da Terra chorarão e lamentar-se-ão por causa dela, pois que desapareceu aquele grande mercado.(
12 Ela lhes comprava grandes quantidades de ouro, prata, jóias com pedras preciosas e pérolas, rico vestuário de linho fino e sedas de púrpura e escarlate; belas peças de imensas variedades de madeira perfumada e de marfim; e tudo o que poderia fabricar-se, como utensílios ou objectos de ornamentação, nas madeiras mais preciosas e em bronze, ferro e mármore
13 e ainda requintadas especiarias e temperos, produtos de beleza, perfumes, óleos e cremes; assim como vinhos, azeite, finas farinhas e também gado variado, ovelhas e cavalos em abundância; e carruagens, escravos - e até almas de homens!
14 Todas as coisas finas e extravagantes de que tanto gostavas desapareceram, choravam eles. O luxo e a vida faustosa nunca mais serão teus. Foram-se para sempre.
15 Os comerciantes que se tinham enriquecido com a venda de tudo aquilo ficarão à distância com medo daquele grande tormento, e chorando lamentar-se-ão:
16 Que desgraça! Aquela grande cidade, tão bela como uma mulher vestida da púrpura mais fina e de fino linho escarlate, e com belas jóias de ouro, pérolas e pedras preciosas!
17 Num instante todas essas riquezas se foram!E todos os que navegam e trabalham no mar, comandantes e tripulações, se hão-de pôr de longe,
18 chorando enquanto contemplam o fumo a subir do incêndio, dizendo: Que cidade haveria, no mundo inteiro, semelhante a esta?
19 E na sua tristeza e desespero lançarão pó sobre as suas cabeças e lamentar-se-ão: Ai daquela enorme cidade! A sua prosperidade tinha-nos enriquecido a todos nós que dependíamos do comércio nos mares, e agora num instante desapareceu!
20 Mas tu, ó céu, e vocês todos filhos de Deus, os seus enviados e os que anunciam a sua palavra, alegrem-se, porque, ao condená-la, Deus fez-nos justiça e vingou-vos.
21 E um anjo, de aspecto muito vigoroso, pegou numa pedra do tamanho de uma grande mó, jogou-a ao mar e disse: É assim que é lançada fora Babilónia, essa grande cidade, de tal forma que nem sequer deixará vestígios!¸
22 Nunca mais ali se ouvirá o som de música - nem harpas, cânticos, flautas ou trombetas. Também se deixarão ali de ver, para sempre, operários seja de que actividade for. Nunca mais se moerá farinha;
23 nunca mais se acenderá uma luz; nunca mais ali se verá a alegria de um casamento, e a felicidade de um casal de noivos! Os teus comerciantes tinham-se tornado grandes senhores da terra. E o mundo inteiro se deixou enfeitiçar pelos teus atractivos.
24 Foi também ali que correu o sangue dos santos e dos enviados em nome de Deus, mortos na Terra!
1 Sen jälkeen minä näin tulevan taivaasta alas erään toisen enkelin, jolla oli suuri valta, ja maa valkeni hänen kirkkaudestaan.
5 Sillä hänen syntinsä ulottuvat taivaaseen asti, ja Jumala on muistanut hänen rikoksensa.
6 Kostakaa hänelle sen mukaan, kuin hän on tehnyt, ja antakaa hänelle kaksinkertaisesti hänen teoistansa; siihen maljaan, johon hän on kaatanut, kaatakaa te hänelle kaksin verroin.
7 Niin paljon kuin hän on itselleen kunniaa ja hekumaa hankkinut, niin paljon antakaa hänelle vaivaa ja surua. Koska hän sanoo sydämessään: 'Minä istun kuningattarena enkä ole leski enkä ole surua näkevä',
9 Ja maanpiirin kuninkaat, jotka hänen kanssansa ovat haureutta harjoittaneet ja hekumallisesti eläneet, itkevät ja parkuvat häntä, kun näkevät hänen palonsa savun;
11 Ja maanpiirin kauppiaat itkevät ja surevat häntä, kun ei kukaan enää osta heidän tavaraansa,
12 kaupaksi tuotua kultaa ja hopeata ja jalokiviä ja helmiä ja pellavakangasta ja purppuraa ja silkkiä ja helakanpunaa ja kaikkinaista hajupuuta ja kaikenlaisia norsunluu-esineitä ja kaikenlaisia kalleimmasta puusta ja vaskesta ja raudasta ja marmorista tehtyjä esineitä,
13 ja kanelia ja hiusvoidetta ja suitsuketta ja hajuvoidetta ja suitsutuspihkaa ja viiniä ja öljyä ja lestyjä jauhoja ja viljaa ja karjaa ja lampaita ja hevosia ja vaunuja ja orjia ja ihmissieluja.
14 Ja hedelmät, joita sinun sielusi himoitsi, ovat sinulta menneet, ja kaikki kalleutesi ja komeutesi ovat sinulta hävinneet, eikä niitä enää koskaan löydetä.
15 Niiden kauppiaat, ne, jotka rikastuivat tästä kaupungista, seisovat loitolla kauhistuen hänen vaivaansa, itkien ja surren,
17 Ja kaikki laivurit ja kaikki rannikkopurjehtijat ja merimiehet ja kaikki merenkulkijat seisoivat loitolla
20 Riemuitse hänestä, taivas, ja te pyhät ja apostolit ja profeetat; sillä Jumala on hänet tuominnut ja kostanut hänelle teidän tuomionne.
22 Ei kuulla sinussa enää kanteleensoittajain ja laulajain, huilun-ja torvensoittajain ääntä; ei löydetä sinusta enää minkään ammatin taituria; ei kuulla sinussa enää myllyn jyrinää;
23 ei loista sinussa enää lampun valo; ei kuulla sinussa enää huutoa yljälle eikä huutoa morsiamelle; sillä sinun kauppiaasi olivat maan mahtavia, ja sinun velhoutesi villitsi kaikki kansat;
24 ja hänestä on löydetty profeettain ja pyhien veri ja kaikkien veri, jotka maan päällä ovat tapetut.