1 Depois vi o Cordeiro em pé sobre o Monte Sião em Jerusalém e com ele estavam 144.000 que tinham escrito nas suas testas o nome dele e de seu Pai.ÿ
2 E ouvi um som vindo do céu como o ruído duma grande catarata ou como o estrondo de um enorme trovão. Era como se fosse o som de muitas harpas tocando ao mesmo tempo.
3 Este grande coro cantava um novo cântico maravilhoso diante do trono de Deus, dos quatro seres viventes e dos vinte e quatro anciãos. E ninguém podia entender este cântico excepto aqueles 144.000 que tinham sido resgatados da Terra..
4 Estes são espiritualmente limpos, puros como virgens, e seguem o Cordeiro para onde quer que ele vá. Foram comprados de entre o povo na Terra como uma oferta especial para Deus e para o Cordeiro.
5 Não podiam ser acusados de mentira; são irrepreensíveis.
6 E vi outro anjo voando pelos céus, levando as boas novas eternas, pregando a todos os que estão na Terra, de toda a nação, tribo, língua e povo.
7 Temam Deus, dizia ele numa voz muito forte. Louvem a sua grandeza. Porque chegou a altura de ele fazer justiça. Adorem pois aquele que criou o céu, a Terra, o mar, e todas as fontes.
8 E um outro anjo o seguiu, através dos céus, dizendo: Caiu, caiu Babilónia, essa grande cidade, porque seduziu todos os povos da Terra, e os fez beber o vinho da sua tremenda impureza e do seu pecado.
9 E veio ainda um terceiro anjo clamando: Todo aquele que adorar o monstro e a sua estátua, e aceitar a sua marca na testa ou na mão,
10 terá de beber o vinho da ira de Deus. Este lhe será dado a beber sem mistura na taça da severidade de Deus. E serão atormentados com fogo e enxofre incandescente, na presença dos santos anjos e do Cordeiro.
11 O fumo desse suplício subirá para todo o sempre, pois que o tormento é eterno; nem de noite, nem de dia terão alívio esses que adoraram o monstro, a sua estátua e que aceitaram receber o código do seu nome.
12 Que isto sirva para animar o povo de Deus a suportar com paciência todas as provações e perseguições; esse povo santo são os que permanecem firmes na obediência à vontade de Deus, e nunca enfraquecem na sua fé em Jesus.
13 Ouvi então uma voz do céu que me dizia: Escreve o seguinte: Abençoados são aqueles que, daqui em diante, morrem fiéis ao Senhor, pois poderão receber a plena recompensa que lhes é reservada. Sim, diz o Espírito de Deus, eles poderão enfim descansar de todas as fadigas e provações, porque as suas obras justas acompanham-nos!
14 Depois vi uma nuvem branca sobre a qual estava o Filho do Homem , com uma coroa de ouro na cabeça e uma foice bem afiada na mão.
15 Um outro anjo saiu do templo e dirigiu-se-lhe clamando: Começa a usar a tua foice, porque chegou o tempo de ceifares; a colheita está madura na terra.
16 Então, aquele que estava sentado na nuvem fez passar a foice sobre a terra, e foi feita a colheita.
17 E a seguir veio outro anjo do templo no céu que trazia também uma foice afiada.
18 Nessa altura um anjo que tem a seu cargo a utilização do fogo saiu do altar e gritou para o anjo que tinha a foice: Usa agora a tua foice para cortar os cachos de uvas das vinhas da terra, pois estão maduros.
19 O anjo passou a foice sobre a terra e encheu de uvas o grande lagar da ira de Deus.
20 As uvas foram esmagadas nesse lagar, que era fora da cidade. E o sangue que daí saiu formou uma torrente de uns 300 quilómetros de comprimento, e tão alta que chegava até aos freios dos cavalos.
1 Ja minä näin, ja katso, Karitsa seisoi Siionin vuorella, ja hänen kanssaan sata neljäkymmentä neljä tuhatta, joiden otsaan oli kirjoitettu hänen nimensä ja hänen Isänsä nimi.
2 Ja minä kuulin äänen taivaasta ikäänkuin paljojen vetten pauhinan ja ikäänkuin suuren ukkosenjylinän, ja ääni, jonka minä kuulin, oli ikäänkuin kanteleensoittajain, kun he kanteleitaan soittavat.
3 Ja he veisasivat uutta virttä valtaistuimen edessä ja neljän olennon ja vanhinten edessä; eikä kukaan voinut oppia sitä virttä, paitsi ne sata neljäkymmentä neljä tuhatta, jotka ovat ostetut maasta.
4 Nämä ovat ne, jotka eivät ole saastuttaneet itseään naisten kanssa; sillä he ovat niinkuin neitsyet. Nämä ovat ne, jotka seuraavat Karitsaa, mihin ikinä hän menee. Nämä ovat ostetut ihmisistä esikoiseksi Jumalalle ja Karitsalle,
5 eikä heidän suussaan ole valhetta havaittu; he ovat tahrattomat.
6 Ja minä näin lentävän keskitaivaalla erään toisen enkelin, jolla oli iankaikkinen evankeliumi julistettavana maan päällä asuvaisille, kaikille kansanheimoille ja sukukunnille ja kielille ja kansoille.
10 niin hänkin on juova Jumalan vihan viiniä, joka sekoittamattomana on kaadettu hänen vihansa maljaan, ja häntä pitää tulella ja tulikivellä vaivattaman pyhien enkelien edessä ja Karitsan edessä.
11 Ja heidän vaivansa savu on nouseva aina ja iankaikkisesti, eikä heillä ole lepoa päivällä eikä yöllä, heillä, jotka petoa ja sen kuvaa kumartavat, eikä kenelläkään, joka ottaa sen nimen merkin.
12 Tässä on pyhien kärsivällisyys, niiden, jotka pitävät Jumalan käskyt ja Jeesuksen uskon.
14 Ja minä näin, ja katso: valkoinen pilvi, ja pilvellä istui Ihmisen Pojan muotoinen, päässänsä kultainen kruunu ja kädessänsä terävä sirppi.
16 Ja pilvellä istuva heitti sirppinsä maan päälle, ja maa tuli leikatuksi.
17 Ja taivaan temppelistä lähti eräs toinen enkeli, ja hänelläkin oli terävä sirppi.
19 Ja enkeli heitti sirppinsä alas maahan ja korjasi maan viinipuun hedelmät ja heitti ne Jumalan vihan suureen kuurnaan.
20 Ja kuurna poljettiin kaupungin ulkopuolella, ja kuurnasta kuohui veri hevosten kuolaimiin asti, tuhannen kuudensadan vakomitan päähän.