1 Os ídolos de Babilónia, Bel e Nebo, são transportados e puxados em carros de bestas! Mas vejam lá! Até os próprios animais vacilam de cansaço! Se nem sequer a si mesmo se podem salvar duma queda, como poderão eles salvar os seus adoradores das mãos de Ciro?

3 Mas quanto a vocês, ouçam-me, povo de Israel que ficou de resto. Formei-vos e cuidei de vocês desde que nasceram. Serei o vosso Deus até que tenham a cabeça cheia de cabelos brancos! Criei-vos e cuidarei de vocês. Livrar-vos-ei e serei o vosso salvador.

5 O que é que poderá haver, no céu ou na Terra, com que possam comparar-me? Quem acharão vocês que seja semelhante a mim?

6 Irão comparar-me com um ídolo feito prodigamente com prata ou com ouro? Eles pagam a um ourives, e mandam-no fazer um deus. Depois, inclinam-se na frente dele e adoram-no! Levam-no em procissão, por toda a parte, sobre os ombros; depois, quando têm de o poisar no chão, ele ali fica, porque é uma simples coisa, que não se move! Quando alguém lhe faz rezas, não há resposta alguma; aquele ídolo não tem capacidade para tirar seja quem for da tribulação.

8 Lembrem-se disto, ó transgressores, gravem-no no fundo do vosso ser. Não se esqueçam das inúmeras vezes em que claramente vos anunciei o que iria acontecer mais tarde. Porque eu sou Deus -eu só- e não há outro como eu que pode dizer-vos o que irá passar-se posteriormente. Tudo o que eu ldigo se realizará, porque eu faço aquilo que me proponho.

11 Chamarei a veloz ave de rapina para vir desde o oriente - esse homem, Ciro, que virá de terras longínquas, e que fará o que lhe mandar. Disse que farei assim e assim será.

12 Ouçam-me, vocês gente teimosa e má! Porque estou a oferecer-vos a libertação; não num futuro distante, mas agora mesmo! Estou pronto para vos salvar, e restaurarei Jerusalém e Israel, que são a minha glória.

1 Beel vaipuu, Nebo taipuu; heidän kuvansa joutuvat elukkain ja juhtain selkään; mitä te kulkueessa kannoitte, se sälytetään kuormaksi uupuville.

2 He taipuvat, he vaipuvat molemmat; he eivät voi pelastaa kuormaa, ja itse he vaeltavat vankeuteen.

3 Kuulkaa minua, te Jaakobin heimo, te kaikki Israelin heimon tähteet, te, joita on pitänyt kantaa äidinkohdusta asti, nostaa hamasta äidinhelmasta.

4 Teidän vanhuuteenne asti minä olen sama, hamaan harmaantumiseenne saakka minä kannan; niin minä olen tehnyt, ja vastedeskin minä nostan, minä kannan ja pelastan.

5 Keneenkä te vertaatte minut, kenenkä rinnalle minut asetatte, kenenkä kaltaiseksi te minut katsotte, että olisimme toistemme vertaiset?

6 He kaatavat kultaa kukkarosta ja punnitsevat hopeata vaa'alla; he palkkaavat kultasepän, ja hän tekee siitä jumalan, jonka eteen he lankeavat maahan ja jota he kumartavat.

7 He nostavat sen olallensa, kantavat ja asettavat sen paikoilleen, ja se seisoo eikä liikahda paikaltansa. Sitä huudetaan avuksi, mutta se ei vastaa, hädästä se ei pelasta.

8 Muistakaa tämä ja olkaa vahvat. Menkää itseenne, te luopiot.

9 Muistakaa entisiä ikiajoista asti, sillä minä olen Jumala, eikä toista ole; minä olen Jumala, eikä ole minun vertaistani.

10 Minä ilmoitan alusta asti, mitä tuleva on, ammoisia aikoja ennen, mitä ei vielä ole tapahtunut; minä sanon: minun neuvoni pysyy, kaiken, mitä tahdon, minä teen.

11 Minä olen kutsunut kotkan päivänkoitosta, kaukaisesta maasta neuvopäätökseni miehen. Minkä olen puhunut, sen minä myös toteutan; mitä olen aivoitellut, sen minä myös teen.

12 Kuulkaa minua, te kovasydämiset, jotka olette kaukana vanhurskaudesta.

13 Minä olen antanut vanhurskauteni lähestyä, se ei ole kaukana; ei viivy pelastus, jonka minä tuon. Minä annan Siionissa pelastuksen, annan kirkkauteni Israelille.