1 Esta é a mensagem de Deus para Tiro:
2 Chorem, ó navios de Tiro que regressam a casa vindos de terras distantes! Chorem pelo vosso porto, porque desapareceu! Os rumores preocupantes que vos tinham chegado aos ouvidos em Chipre eram afinal certos!
3 Pesa por toda a parte um silêncio de morte. A calma reina no vosso porto, onde antes fervilhava a agitação dos barcos que vinham de Sidom, trazendo mercadorias de além dos mares, do Egipto e do Nilo. Vocês eram os donos do comércio dos mares e do mundo.
4 Envergonha-te, Sidom, a fortaleza do mar. Porque perdeste os teus filhos!
5 Quando o Egipto ouvir estas notícias, haverá grande tristeza.
6 Fujam a chorar para Tarsis, gente de Tiro.
7 Estas ruínas silenciosas é tudo quanto resta da vossa terra que pulsava de alegria. Que triste história a vossa! Pensem só em todos os colonos que mandaram para terras tão longínquas!
8 E afinal quem foi que trouxe tamanho desastre sobre Tiro, a cidade edificadora de impérios, a sede do comércio mundial?
9 Foi o comandante dos exércitos celestiais quem o ordenou para destruir o vosso orgulho e se opor à altivez dos homens.
10 Façam-se ao mar, ó barcos de Tarsis, naveguem porque o vosso porto desapareceu.
11 O Senhor estende a sua mão sobre os mares; faz tremer as nações da terra. Ele falou contra esta grande cidade comercial, para desfazer a sua força.
12 Diz ele: Nunca mais, ó desonrada virgem, filha de Sidom, te alegrarás e serás forte. Ainda que fujas para Chipre, nem por isso encontrarás repouso.
13 Serão os babilónios e não os assírios quem entregará Tiro aos animais selvagens. Sitiá-la-ão, arrasarão os seus palácios, farão dela um montão de ruínas.
14 Uivem, navios que cruzam os oceanos, porque o vosso porto de origem foi destruído!
15 Durante setenta anos Tiro será esquecida. E então, nos dias doutro rei, a cidade voltará de novo à vida. Tornará a cantar canções sentimentais, tais como uma prostituta que, saudosa dos seus amantes, vai pelas ruas à procura deles, para que se lembrem dela.
17 Sim, após setenta anos, o Senhor fará reviver Tiro, mas não será diferente do que era antes; tornará de novo aos seus maus caminhos por onde andava em todo o mundo.
18 E contudo, virá o tempo em que todos os seus grandes negócios trarão benefício para o Senhor! Eles não serão entesourados, mas usados para aquisição do melhor alimento e da melhor roupa para os sacerdotes do Senhor!
1 Ennustus Tyyrosta. Valittakaa, te Tarsiin-laivat, sillä se on hävitetty talottomaksi, käymättömäksi; kittiläisten maasta he saivat tämän tiedon.
2 Mykistykää, te rantamaan asukkaat! Siidonin kauppamiehet, merenkulkijat, täyttivät sinut.
3 Ja suuria vesiä kulki Siihorin siemen, Niilivirran vilja; se oli Tyyron sato, ja siitä tuli kansojen kauppatavara.
5 Kun tämä kuullaan Egyptissä, niin vavistaan Tyyron kuulumisia.
6 Menkää Tarsiiseen; valittakaa, te rantamaan asukkaat.
7 Onko tämä teidän remuava kaupunkinne, jonka alku on hamasta muinaisajasta, jonka jalat kuljettivat sen kauas muukalaisena asumaan?
8 Kuka on tämän päättänyt Tyyron osalle, kruunujen jakelijan, jonka kauppamiehet olivat ruhtinaita, kauppiaat maanmainioita?
9 Herra Sebaot on sen päättänyt, häväistäkseen kaiken koreuden korskan, saattaakseen kaikki maanmainiot halveksituiksi.
10 Tulvi yli maasi, tytär Tarsis, niinkuin Niilivirta; ei ole patoa enää.
11 Hän on ojentanut kätensä meren yli, järkyttänyt valtakunnat. Herra on antanut käskyn Kanaania vastaan, että sen linnoitukset hävitettäköön.
13 Katso, kaldealaisten maa, kansa, jota ei ollut enää olemassa, jonka Assur oli valmistanut erämaan eläimille, -ne pystyttävät vartiotorninsa, ne kukistavat sen palatsit, tekevät sen raunioiksi.
15 Ja siihen aikaan Tyyro unhotetaan seitsemäksikymmeneksi vuodeksi, jotka ovat kuin saman kuninkaan aikaa. Seitsemänkymmenen vuoden kuluttua käy Tyyron, niinkuin porton laulussa sanotaan:
16 Ota kantele, kierrä kaupunkia, sinä unhotettu portto; soita kauniisti, laula vireästi, että sinut muistettaisiin!
17 Ja seitsemänkymmenen vuoden kuluttua Herra katsoo Tyyron puoleen, ja se pääsee jälleen portonpalkoilleen ja tekee huorin kaikkien maan valtakuntain kanssa, mitä maan päällä on.
18 Mutta sen voitto ja palkka on oleva Herralle pyhitetty; ei sitä koota eikä talleteta, vaan sen voitto on tuleva niille, jotka Herran edessä asuvat, runsaaksi ravinnoksi ja jaloksi vaatetukseksi.