1 Agora, ouve-me, ó meu servo Israel, vocês que eu escolhi:

2 O Senhor, que vos criou e que quer ajudar-vos, diz-vos assim: Nada receiem, ó Jerusalém, povo que me serve, escolhido por mim.

3 Dar-vos-ei águas abundantes para matar a sede, a vocês e aos vossos campos ressequidos. Derramarei o meu Espírito e as minhas bênçãos sobre os vossos filhos.

4 E crescerão viçosamente como erva bem regada, como salgueiros à beira dos rios.

5 Eu pertenço ao Senhor, dirão com orgulho. E eu sou judeu! Trarão nas mãos o nome de Deus, e o honroso nome de Israel.

6 O Senhor, o rei de Israel, sim, o redentor de Israel, o Senhor dos exércitos do céu falou assim: Eu sou o primeiro e o último; além de mim não há mais nenhum Deus.

7 Quem mais poderia dizer-vos aquilo que vai acontecer no futuro? E se puderem então que o digam, que provem o seu poder se têm algum. Que façam o mesmo que eu fiz desde os tempos antigos. Não temam, não! Não vos garanti eu já, desde há tanto tempo, que vos salvaria? Vocês são testemunhas em como não há outro Deus! Não conheço mais ninguém. Não há outra rocha!

9 Como são loucos os que fabricam ídolos para lhes servirem de deuses. As suas petições ficam sem resposta. E eles próprios são testemunhas em como é mesmo assim, porque os seus ídolos não vêem nem conhecem. Não admira que quem os adora fica tão envergonhado.

10 Quem se não um doido se lembraria de fazer para si um deus, um ídolo sem valor algum?

11 E quem os adorar terá de se apresentar perante o Senhor, cheio de vergonha, humilhado; ele e todos esses fabricantes, modeladores de imagens, meros seres humanos, que se gabam com altivez de terem feito um deus. Todos juntos terão de se apresentar a juízo, aterrorizados.

12 Primeiro, o ferreiro faz o machado; trabalha o metal na forja, batendo-o com toda a força; e fica cansado, com sede e fome; tanto trabalho fá-lo desfalecer.

13 Seguidamente, o marceneiro pega nesse machado para fabricar então um ídolo. Tira as medidas, faz as marcas necessárias e começa assim a esculpir um rosto humano. Por fim, tem na sua frente uma imagem, que até pode ser muito perfeita, mas que nem sequer é capaz de se mover do seu lugar.

14 São assim, essas pessoas; abatem cedros, escolhem ciprestes ou carvalhos para derrubar; plantam olmeiros, que a chuva faz crescer.

15 Depois, parte dessa madeira serve-lhes para se aquecerem, ou para cozerem pão. Com o resto fazem eles mesmos um deus, um deus para as pessoas adorarem! Um deus perante o qual há gente que se inclina e se ajoelha!

16 É assim mesmo! - parte da árvore serviu para prepararem a carne que vão comer, serviu para se aquecerem, para lhes dar satisfação; e com o resto fabricam um deus para si, um deus esculpido! Inclinam-se perante ele, adoram-no e fazem-lhe orações - Livra-me, dizem-lhe. Tu és o meu deus!

18 Tanta ignorância e estupidez! Deus acabou por fechar-lhes os olhos, para que não vejam; fechou-lhes as mentes para que não entendam.

19 E nenhum deles reconsidera, nenhum deles pensa um bocado e diz para consigo: Mas isto que tenho na minha frente não passa afinal dum simples pedaço de madeira! Foi lenha que me serviu para cozer o pão, para me assar a carne; como é que então o resto pode servir para ser um deus? Será realmente justo que me ajoelhe na frente dum pedaço de lenha?

20 Esse pobre e enganado está-se a alimentar como que de cinzas; está a confiar em algo que nunca lhe poderá dar ajuda de espécie alguma. E para cúmulo não tem em si entendimento suficiente sequer para reflectir e dizer para consigo: Não será que esta coisa, este ídolo que estou a segurar nas mãos, é uma profunda mentira?!

21 Lembra-te destas coisas, Israel, porque és meu servo. Formei-te, e não me esquecerei de ti.

22 Liquidei os vossos pecados. Foram-se, tal como o crepúsculo matinal se esvai perante a luz do Sol! Oh! Voltem-se para mim, pois que já paguei o preço da vossa libertação.

23 Cantem, ó céus, porque o Senhor fez todas estas coisas maravilhosas. Grita de júbilo, ó terra; que as montanhas e as florestas, e até cada uma das suas árvores, se expandam em cânticos, visto que o Senhor resgatou Jacob, e se fez glorioso em Israel!

24 O Senhor, o teu redentor, que te criou, diz: Todas as coisas foram feitas por mim. Fui só eu quem estendeu os céus. Fui eu só quem fez a Terra e tudo o que nela existe.

25 Eu sou aquele que é capaz de mostrar como são mentirosos os falsos profetas, porque faço acontecer as coisas muito diferentemente do que eles disseram. Faço com que gente tida como sábia diga precisamente o contrário daquilo que deveria dizer, faço com que se tornem como loucos.

26 Mas por outro lado, aquilo que os meus profetas dizem, isso faço com que aconteça mesmo. Quando dizem que Jerusalém será libertada, e que as cidades de Judá serão reedificadas, isso se realizará efectivamente!

27 Quando digo às torrentes de águas: Sequem-se! - elas hão-de mesmo secar-se.

28 Quando digo a Ciro , Ele é meu pastor, com certeza que ele fará tudo o que eu tiver dito e Jerusalém será reedificada, o templo restaurado; pois que fui eu quem o disse.

1 Mutta nyt kuule, Jaakob, minun palvelijani, ja Israel, jonka minä olen valinnut.

2 Näin sanoo Herra, sinun Luojasi, joka on valmistanut sinut hamasta äidin kohdusta, joka sinua auttaa: Älä pelkää, minun palvelijani Jaakob, sinä Jesurun, jonka minä olen valinnut.

3 Sillä minä vuodatan vedet janoavaisen päälle ja virrat kuivan maan päälle. Minä vuodatan Henkeni sinun siemenesi päälle ja siunaukseni sinun vesojesi päälle,

4 niin että ne kasvavat nurmikossa kuin pajut vesipurojen partaalla.

6 Näin sanoo Herra, Israelin kuningas, ja sen lunastaja, Herra Sebaot: Minä olen ensimmäinen, ja minä olen viimeinen, ja paitsi minua ei ole yhtäkään Jumalaa.

7 Kuka on minun kaltaiseni? Hän julistakoon ja ilmoittakoon ja osoittakoon sen minulle, siitä alkaen kuin minä perustin ikiaikojen kansan. He ilmoittakoot tulevaiset, ja mitä tapahtuva on.

8 Älkää vavisko älkääkä peljätkö. Enkö minä aikoja sitten antanut sinun kuulla ja sinulle ilmoittanut, ja te olette minun todistajani: Onko muuta Jumalaa kuin minä? Ei ole muuta pelastuskalliota, minä en ketään tunne.

9 Jumalankuvien tekijät ovat turhia kaikki tyynni, eivätkä nuo heidän rakkaansa mitään auta; niiden todistajat eivät näe eivätkä tiedä mitään, ja niin he joutuvat häpeään.

10 Kuka hyvänsä muovatkoon jumalan ja valakoon kuvan, ei se mitään auta.

11 Katso, kaikki sen seuraajat joutuvat häpeään, ja sen sepittäjät ovat vain ihmisiä. Tulkoot kokoon kaikki ja astukoot esiin: vaviskoot ja hävetkööt!

12 Rautaseppä ottaa työaseen ja työskentelee hiilten hehkussa, muodostelee kuvaa vasaralla ja takoo sitä käsivartensa väellä; hänen tulee nälkä, ja voima menee, hän ei saa vettä juodaksensa, ja hän nääntyy.

13 Puuseppä jännittää mittanuoran, kaavailee piirtimellä, vuolee kovertimella, mittailee harpilla ja tekee miehen kuvan, inhimillisen kauneuden mukaan, huoneeseen asumaan.

14 Hän hakkaa itselleen setripuita, hän ottaa rautatammen ja tammen ja kasvattaa ne itselleen vahvoiksi metsän puitten seassa, istuttaa lehtikuusen, ja sade kasvattaa sen suureksi.

15 Se on ihmisillä polttopuuna; hän ottaa sitä lämmitelläkseen, sytyttää uunin ja paistaa leipää, vieläpä veistää siitä jumalan ja kumartaa sitä, tekee siitä jumalankuvan ja lankeaa maahan sen eteen.

18 Eivät he tajua, eivät ymmärrä mitään, sillä suljetut ovat heidän silmänsä, niin etteivät he näe, ja heidän sydämensä, niin etteivät he käsitä.

21 Muista tämä, Jaakob, ja sinä, Israel, sillä sinä olet minun palvelijani. Minä olen sinut valmistanut, sinä olet minun palvelijani: en unhota minä sinua, Israel.

22 Minä pyyhin pois sinun rikkomuksesi niinkuin pilven ja sinun syntisi niinkuin sumun. Palaja minun tyköni, sillä minä lunastan sinut.

23 Iloitkaa, te taivaat, sillä Herra sen tekee; riemuitkaa, te maan syvyydet, puhjetkaa riemuun, te vuoret, ynnä metsä ja kaikki sen puut; sillä Herra lunastaa Jaakobin, kirkastaa itsensä Israelissa.

24 Näin sanoo Herra, sinun lunastajasi, joka on valmistanut sinut hamasta äidin kohdusta: Minä olen Herra, joka teen kaiken, joka yksinäni jännitin taivaan, joka levitin maan-kuka oli minun kanssani? -

25 joka teen tyhjäksi valhettelijain merkit, teen taikurit tyhmiksi, joka panen tietäjät peräytymään ja muutan heidän tietonsa typeryydeksi.