1 O Senhor dos exércitos celestiais cortará o fornecimento de água e de alimento a Jerusalém e a Judá, e matará os seus chefes;
2 destruirá os seus exércitos, os seus juízes, profetas, anciãos, chefes militares, homens de negócio, juristas, mágicos e políticos.
4 Os reis de Israel serão como criancinhas, governando infantilmente.
5 E prevalecerá a pior espécie de anarquia - cada um se voltará contra o seu próximo, vizinhos contra vizinhos, os jovens contra a autoridade, os criminosos contra a gente de bem - o povo viverá sob a opressão.
6 Naqueles dias dirá uma pessoa ao seu irmão: Sei que tens alguma roupa a mais, além da que vestes. Por isso sê tu o nosso rei, e tenta governar toda esta ruína.
7 Não!, será a resposta. Não posso dar ajuda nenhuma. Nem sequer tenho roupa nem alimentos a mais. Não me metam nisso.
8 Os governantes de Israel serão completamente arruinados, porque os judeus falaram contra o seu Deus, e não o adoram; ofendem a sua glória.
9 Vê-se mesmo, até pela cara deles, o que fizeram, e como são culpados. E ainda por cima se gabam do seu pecado ser igual ao de Sodoma; não têm vergonha alguma! Que catástrofe! Eles mesmos processaram a sua própria condenação.
10 No entanto tudo correrá bem para os justos que são de Deus. Digam-lhes, Que boa recompensa vocês vão ter pelas vossas obras!
11 Mas aos que repelem Deus digam, A vossa condenação é certa. Terão a recompensa justa dos vossos maus actos.
12 Ó povo meu! Não estão a ver como os vossos governantes são loucos. São fracos como mulheres; são irresponsáveis como criancinhas brincando aos reis! Serão isto governantes? Certamente que não! Antes vos levam pela via da ruína.
13 Mas o Senhor se levanta! Ele é como o grande acusador público, denunciando o seu povo!
14 Os primeiros a sentirem o peso da sua condenação serão os anciãos e os príncipes, porque defraudaram o povo; encheram-se com o que roubaram aos pobres.
15 Como ousaram vocês moer o meu povo assim desta maneira, até ao pó da terra?, perguntar-lhes-á o Senhor dos exércitos celestiais.
16 Depois julgará as altivas mulheres judias, que andam de pescoço erguido, com vaidade, tilintando com as argolas que trazem à volta dos tornozelos, lançando olhares descarados quando passam entre a multidão na rua.
17 O Senhor fará aparecer tinha e as suas cabeças aparecerão nuas para todos verem, sem qualquer ornamento.
18 Não andarão mais com enfeites nas pernas, nem com os seus ornamentos, porque o Senhor destruir-lhes-á toda aquela beleza artificiosa.
19 Desaparecerão os colares, as pulseiras, os véus, assim como os diademas no cabelo, os enfeites dos braços, os brincos, as caixinhas de perfume, os anéis e as arrecadas, os vestidos de festa, as capas, os pentes para enfeitar o cabelo, os broches e bolsas, os espelhos, as finas capinhas de linho, as toucas, as rendas.
24 E será que em vez de cheirarem bem a perfumes raros, hão-de exalar cheiro fedorento; em vez de ricas faixas em volta da cintura, usarão simples cordas; os seus belos penteados cairão e ficarão calvas; e em lugar de linda roupagem usarão sacos para se vestirem. Toda a sua beleza desaparecerá. Ficarão apenas com a vergonha e com a desgraça.
25 Seus maridos morrerão na guerra. As mulheres, profundamente desalentadas, chorarão, sentadas no chão.
1 Sillä katso, Herra, Herra Sebaot ottaa pois Jerusalemilta ja Juudalta varan ja turvan, kaiken leivänvaran ja kaiken vedenvaran,
2 sankarin ja soturin, tuomarin ja profeetan, tietäjän ja vanhimman,
3 viidenkymmenenpäämiehen ja arvomiehen, neuvonantajan, taitoniekan ja taikurin.
4 Ja minä panen nuorukaiset heille päämiehiksi, ja pahankuriset hallitsevat heitä.
5 Kansassa sortaa kukin toistaan, jokainen lähimmäistään; nuorukainen rehentelee vanhusta vastaan, halpa-arvoinen arvollista vastaan.
8 Sillä Jerusalem kaatuu ja Juuda kukistuu, koska heidän kielensä ja heidän tekonsa ovat Herraa vastaan ja he uhittelevat hänen kunniansa kasvoja.
9 Heidän kasvojensa hahmo todistaa heitä vastaan; syntinsä he tuovat julki niinkuin sodomalaiset, he eivät niitä salaa. Voi heitä! Itsellensä he pahaa tekevät.
10 Sanokaa hurskaasta, että hänen käy hyvin, sillä he saavat nauttia tekojensa hedelmiä.
11 Voi jumalatonta! Hänen käy pahoin, sillä hänen kättensä teot maksetaan hänelle.
12 Minun kansani käskijät ovat lapsia, ja naiset sitä hallitsevat. Kansani, sinun johtajasi ovat eksyttäjiä, he ovat hämmentäneet sinun polkujesi suunnan.
13 Herra asettuu käymään oikeutta, nousee kansoja tuomitsemaan.
14 Herra käy tuomiolle kansansa vanhinten ja sen päämiesten kanssa: Te olette raiskanneet viinitarhan; teidän taloissanne on kurjilta ryöstettyä tavaraa.
15 Kuinka saatatte runnella minun kansaani ja ruhjoa kurjien kasvot? sanoo Herra, Herra Sebaot.
16 Ja Herra sanoi: Koska Siionin tyttäret korskeilevat, kulkevat kaula kenossa ja silmillään vilkuillen, astua sipsuttelevat ja nilkkarenkaitaan kilistelevät,
17 tekee Herra Siionin tytärten päälaen rupiseksi, ja Herra paljastaa heidän häpynsä.
18 Sinä päivänä Herra poistaa koreat nilkkarenkaat, otsanauhat, puolikuukorut,
19 korvarenkaat, rannerenkaat, hunnut,
20 juhlapäähineet, jalkakäädyt, koruvyöt, hajupullot, taikahelyt,
21 sormukset, nenärenkaat,
22 juhlavaatteet, kaavut, vaipat, kukkarot,
23 kuvastimet, aivinapaidat, käärelakit ja päällysharsot.
24 Silloin tulee tuoksun sijaan löyhkä, vyön sijaan nuora, käherretyn tukan sijaan kaljuus, korupuvun sijaan säkkiverho, kauneuden sijaan polttomerkki.
25 Sinun miehesi kaatuvat miekkaan ja sinun sankarisi sotaan.
26 Ja Siionin portit valittavat ja vaikeroivat, ja typötyhjänä hän istuu maassa.