1 Os céus são o meu trono e a Terra o estrado onde assento os pés. Por isso, que templo podem vocês construir que seja bastante digno de mim, que seja à medida da minha grandeza?

2 Foi a minha mão que fez ambas as coisas, a Terra e os céus; por isso são meus. Contudo, olharei com piedade para todo aquele que tiver um coração simples e arrependido, que trema perante a minha palavra.

3 Mas aqueles que preferem escolher os seus próprios caminhos, deleitando-se nos seus pecados, são amaldiçoados. Deus não aceitará as suas oferendas. Quando uma tal pessoa sacrificar um boi sobre o altar de Deus, isso terá para mim o mesmo significado e gravidade que assassinar um homem. Se sacrificarem um cordeiro, ou se trouxerem uma oferta de cereais, será tão repugnante para Deus como trazer-lhe um cão ou o sangue de porco para o altar! Quando lhe queimarem incenso será absolutamente o mesmo que prestar culto a um ídolo. Mandar-lhes-ei grandes tribulações - tudo aquilo que eles precisamente receiam; visto que quando chamei por eles recusaram responder-me, e quando lhes dirigi a minha palavra, não quiseram ouvir. E até fizeram o mal, na minha própria presença, e optaram por aquelas coisas que eles sabiam bem que eu abominava.

5 Ouçam a palavra de Deus todos os que o temam e tremam com a sua palavra: Os vossos irmãos vos odeiam, vos aborrecem e expulsam por serem leais ao meu nome; troçam de vocês dizendo: Glória a Deus, que seja muito feliz no Senhor. Mas se eles dizem isso agora na risota, o certo é que hão-de ficar envergonhados.

6 Que movimento, que rumor é este na cidade? Que ruído tremendo é este que se ouve no templo? É justamente a voz do Senhor dando paga aos seus inimigos.

7 Quem jamais viu ou ouviu coisa tão estranha como esta? Porque num só dia, de repente, uma nação, Israel, nascerá, até mesmo antes de virem as dores de parto. Num só momento, logo que lhe começa o aperto, nasce um menino; começa uma nação. Seria eu capaz de levar o parto até ao último momento sem que se desse o nascimento?, pergunta o Senhor vosso Deus. Não, nunca!

10 Alegrem-se com Jerusalém; regozijam-se com ela, todos os que a amam e que choraram por causa dela. Deleitem-se em Jerusalém; saceiem-se fartamente da sua glória, como se fosse um bebé sôfrego ao peito da mãe.

12 A prosperidade encherá Jerusalém como um rio que a inundasse, diz o Senhor, pois sou eu quem a envia; serão as riquezas dos gentios que se derramarão sobre ela. Os seus filhos alimentar-se-ão aos seus peitos, levados ao seu colo, embalados sobre os seus joelhos.

13 Confortar-vos-ei ali, tal como um pequenino é consolado pela mãe. Quando virem Jerusalém o vosso coração vibrará de gozo.

14 Será notória a vossa fortuna. Todo o mundo verá a boa mão de Deus sobre o seu povo, e a sua cólera sobre os seus adversários.

15 Porque, reparem, o Senhor há-de vir com fogo e com velozes carros para condenar com severa cólera, para fazer justiça com chamas de fogo.

16 Pois que será precisamente com fogo e com a sua espada que o Senhor condenará o mundo; e será grande a matança que terá que fazer!

17 Serão mortos todos aqueles que adoram ídolos atrás de qualquer árvore dum jardim, fazendo festins com carne de porco e de ratos, e com toda a espécie de coisas abomináveis - sim, esses terão um fim maldito, diz Jeová.

18 Conheço muito bem as suas obras; sei perfeitamente o que pensam. Por isso juntarei todas as nações e todos os povos contra Jerusalém, para verem lá a minha glória. Realizarei um poderoso milagre contra eles; e os que escaparem dali, enviá-los-ei como missionários a Tarsis, a Pute, a Lude, a Meseque, a Roch, a Tubal, a Javã, e às terras para além do mar, que nunca ouviram falar da minha fama, nem se deram conta da minha glória. Aí será anunciada a minha glória aos gentios. E trarão os vossos irmãos, vindos de todas as nações, como se fosse um presente oferecido ao Senhor, transportando-os cuidadosamente em carros, em liteiras, em mulas e camelos, até ao meu monte santo, até Jerusalém, diz o Senhor. Será como quando se trazem as ofertas na época das colheitas, que enchem o templo do Senhor, e que são carregadas em recipientes consagrados a Deus.

21 E nomearei alguns desses para serem meus sacerdotes e levitas, diz o Senhor.

22 Tão certo como os novos céus e a nova Terra que eu hei-de criar permanecerão para sempre, assim também vocês serão para sempre o meu povo, com um nome que nunca há-de desaparecer.

23 Toda a humanidade virá para me adorar, semana após semana, mês após mês.

24 Ao saírem verão os corpos mortos dos que se revoltaram contra mim, visto que os vermes que os comem nunca morrerão, o fogo que os consome nunca se apagará; serão um sinal bem claro e tremendo para todo o género humano.

1 Näin sanoo Herra: Taivas on minun valtaistuimeni, ja maa on minun jalkojeni astinlauta. Mikä olisi huone, jonka te minulle rakentaisitte, mikä paikka olisi minun leposijani?

2 Minun käteni on kaikki nämä tehnyt, ja niin ovat kaikki nämä syntyneet, sanoo Herra. Mutta minä katson sen puoleen, joka on nöyrä, jolla on särjetty henki ja arka tunto minun sanani edessä.

3 Joka teurastaa härän, mutta myös tappaa miehen, joka uhraa lampaan, mutta myös taittaa koiralta niskan, joka uhraa ruokauhrin, mutta myös sian verta, joka polttaa suitsuketta, mutta myös ylistää epäjumalaa: nämä ovat valinneet omat tiensä. Ja niinkuin heidän sielunsa on mielistynyt heidän iljetyksiinsä,

4 niin minäkin valitsen heidän vaivaamisensa ja annan heille tulla sen, mitä he pelkäävät, koska ei kukaan vastannut, kun minä kutsuin, koska he eivät kuulleet, kun minä puhuin, vaan tekivät sitä, mikä on pahaa minun silmissäni, ja valitsivat sen, mikä ei ole minulle otollista.

6 Metelin ääni kaupungista! Ääni temppelistä! Herran ääni: hän maksaa palkan vihollisillensa!

7 Ennenkuin Siion kipuja tuntee, hän synnyttää; ennenkuin hänelle tuskat tulevat, hän saa poikalapsen.

8 Kuka on sellaista kuullut, kuka senkaltaista nähnyt? Syntyykö maa yhden päivän kivulla, tahi synnytetäänkö kansa yhdellä haavaa? Siionhan tunsi kipuja ja samalla jo synnytti lapsensa.

9 Minäkö avaisin kohdun sallimatta synnyttää, sanoo Herra, tahi minäkö, joka saatan synnyttämään, sulkisin kohdun?

10 Iloitkaa Jerusalemin kanssa ja riemuitkaa hänestä kaikki, jotka häntä rakastatte; iloitsemalla iloitkaa hänen kanssaan, te, jotka olette hänen tähtensä surreet,

11 että imisitte ja tulisitte ravituiksi hänen lohdutuksensa rinnoista, että joisitte ja virkistyisitte hänen kunniansa runsaudesta.

12 Sillä näin sanoo Herra: Minä ohjaan hänen tykönsä rauhan niinkuin virran ja kansojen kunnian niinkuin tulvajoen. Ja te saatte imeä, kainalossa teitä kannetaan, ja polvilla pitäen teitä hyväillään.

13 Niinkuin äiti lohduttaa lastansa, niin minä lohdutan teitä, ja Jerusalemissa te saatte lohdutuksen.

14 Te näette sen, ja teidän sydämenne iloitsee, ja teidän luunne virkistyvät kuin vihanta ruoho; ja Herran käsi tulee tunnetuksi hänen palvelijoissansa, mutta vihollistensa hän antaa tuntea vihansa.

15 Sillä katso, Herra tulee tulessa, ja hänen vaununsa ovat kuin myrskytuuli; ja hän antaa vihansa purkautua hehkussa ja nuhtelunsa tulenliekeissä.

16 Herra käy tuomiolle kaiken lihan kanssa tulella ja miekallaan; ja Herran surmaamia on oleva paljon.

17 Jotka pyhittäytyvät ja puhdistautuvat puutarha-menoja varten, seuraten miestä, joka on heidän keskellänsä, jotka syövät sianlihaa ja muuta inhottavaa sekä hiiriä, niistä kaikista tulee loppu, sanoo Herra.

18 Minä tunnen heidän tekonsa ja ajatuksensa. Aika tulee, että minä kokoan kaikki kansat ja kielet, ja he tulevat ja näkevät minun kunniani.

19 Ja minä teen tunnusteon heidän keskellänsä ja lähetän pakoonpäässeitä heidän joukostansa pakanain tykö Tarsiiseen, Puuliin ja Luudiin, jousenjännittäjäin tykö, Tuubaliin ja Jaavaniin, kaukaisiin merensaariin, jotka eivät ole kuulleet minusta kerrottavan eivätkä nähneet minun kunniaani, ja he ilmoittavat minun kunniani pakanain keskuudessa.

20 Ja he tuovat kaikki teidän veljenne kaikista kansoista uhrilahjana Herralle hevosilla, vaunuilla, kantotuoleilla, muuleilla ja ratsukameleilla minun pyhälle vuorelleni Jerusalemiin, sanoo Herra, niinkuin israelilaiset tuovat ruokauhrin puhtaassa astiassa Herran temppeliin.

21 Ja heitäkin minä otan leeviläisiksi papeiksi, sanoo Herra.

22 Niinkuin uudet taivaat ja uusi maa, jotka minä teen, pysyvät minun kasvojeni edessä, sanoo Herra, niin pysyy teidän siemenenne ja teidän nimenne.

23 Joka kuukausi uudenkuun päivänä ja joka viikko sapattina tulee kaikki liha kumartaen rukoilemaan minua, sanoo Herra.

24 Ja he käyvät ulos katselemaan niiden miesten ruumiita, jotka ovat luopuneet minusta; sillä heidän matonsa ei kuole, eikä heidän tulensa sammu, ja he ovat kauhistukseksi kaikelle lihalle.