1 Por amor de Sião, por amor de Jerusalém, não me calarei; não deixarei de fazer oração por ela, nem de clamar a Deus a favor dela, até que resplandeça na sua justiça e se torne gloriosa na sua salvação.

2 As nações verão a sua justiça. Os chefes das nações ficarão ofuscados pela sua glória. E Deus te dará um novo nome. Erguer-te-á nas suas mãos sobre toda a gente, para que todos vejam bem - serás a sua esplêndida coroa, a coroa do Rei dos reis.

4 Nunca mais serás chamada a Terra de que Deus se Esqueceu. Antes o teu novo nome será a Terra da Alegria de Deus, e também a Esposa, pois que o Senhor tem todo o prazer em ti e te reclama como sua.

5 Os teus filhos terão cuidado de ti, ó Jerusalém, com a mesma alegria com que um noivo se ocupa da sua jovem esposa. Deus se regozijará em ti como um noivo na mulher com quem acaba de casar.

6 Ó Jerusalém, pus intercessores sobre os teus muros para que clamassem a Deus dia e noite, pelo cumprimento das suas promessas. Não descansem, os que oram a Deus; não lhe dêem descanso enquanto não tiver restabelecido Jerusalém, enquanto não tiver tornado respeitada e admirada por toda a Terra.

8 O Senhor jurou a Jerusalém, com toda a integridade: Nunca mais te darei aos teus inimigos; nunca mais soldados estrangeiros virão pilhar-te o azeite e o vinho. Antes tudo aquilo que colheres guardarás, e darás graças a Deus. Dentro dos átrios do templo só tu beberás o vinho que pisaste nos teus lagares. Saiam! Saiam! Preparem a estrada pela qual regressará o meu povo! Construam-na onde for preciso, limpem-na de pedregulhos, arvorem a bandeira de Israel.

11 Vejam: o Senhor enviou os seus mensageiros a cada terra com este recado: Digam ao meu povo que eu, o Senhor vosso Deus, estou a chegar para vos salvar e para vos encher de bênçãos. Serão chamados o Povo Santo, e os Remidos do Senhor; Jerusalém será apelidada Terra Desejada, e a Cidade que Deus Abençoou.

1 Siionin tähden minä en voi vaieta, ja Jerusalemin tähden en lepoa saa, ennenkuin sen vanhurskaus nousee kuin aamunkoi ja sen autuus kuin palava tulisoihtu.

2 Ja kansat näkevät sinun vanhurskautesi, kaikki kuninkaat sinun kunniasi; ja sinulle annetaan uusi nimi, jonka Herran suu säätää.

3 Sinä tulet kauniiksi kruunuksi Herran kädessä ja kuninkaalliseksi päähineeksi Jumalasi kädessä.

5 Sillä niinkuin nuori mies ottaa neitsyen avioksi, niin sinun lapsesi ottavat sinut omaksensa; ja niinkuin ylkä iloitsee morsiamesta, niin sinun Jumalasi iloitsee sinusta.

6 Sinun muureillesi, Jerusalem, minä asetan vartijat; älkööt he milloinkaan vaietko, ei päivällä eikä yöllä. Te, jotka ylistätte Herraa, älkää itsellenne lepoa suoko.

7 Älkää antako hänelle lepoa, ennenkuin hän on asettanut ennallensa Jerusalemin, tehnyt sen ylistykseksi maassa.

8 Herra on vannonut oikean kätensä ja väkevyytensä käsivarren kautta: En totisesti minä enää anna jyviäsi sinun vihollistesi ruuaksi, eivätkä juo enää muukalaiset sinun viiniäsi, josta sinä olet vaivan nähnyt.

9 Vaan jotka viljan kokoavat, ne sen syövät ja ylistävät Herraa; ja jotka viinin korjaavat, ne sen juovat minun pyhissä esikartanoissani.

10 Käykää, käykää ulos porteista, tasoittakaa kansalle tie, tehkää, tehkää valtatie, raivatkaa kivet pois, kohottakaa lippu kansoille.

11 Katso, Herra on kuuluttanut maan ääriin asti: Sanokaa tytär Siionille: Katso, sinun pelastuksesi tulee. Katso, hänen palkkansa on hänen mukanansa, hänen työnsä ansio käy hänen edellänsä.