1 Consolem o meu povo, diz o vosso Deus. Falem ternamente a Jerusalém e digam-lhe que os seus dias de tristeza já se foram. Os seus pecados são perdoados, e o Senhor dar-lhe-á duas vezes mais em bênçãos quanto lhe deu antes em castigos.

3 Ouçam! Eu ouvi a voz de alguém gritando: Façam um caminho para o Senhor no deserto. Façam-lhe um caminho direito, plano. Encham os vales, nivelem os montes, tornem em rectas os caminhos ondeantes da montanha, limpem as veredas pedregosas e tapem-lhes as covas.

5 A glória do Senhor será vista por toda a raça humana junta. Foi o Senhor quem falou - assim acontecerá.

6 Disse a voz: Clama bem alto!O que é que eu hei-de clamar?, perguntei.Que o ser humano é como a erva que morre depressa, e que toda a sua beleza murcha, como as flores que morrem. A erva seca, as flores murcham sob o sopro de Deus. E assim é com a frágil criatura humana.

8 A erva seca, as flores murcham, contudo, a palavra do Senhor nosso Deus permanece para sempre.

9 Tu, ó anunciador de boas novas a Jerusalém, grita do cimo das montanhas! Grita bem alto, não tenhas receio, e diz às cidades de Judá: O vosso Deus está a chegar!

10 Sim, o Senhor Deus vem aí com grande poder. Governará com domínio eficaz. Dará a cada um a recompensa que merece justamente.

11 Alimentará o seu rebanho como um pastor; levará nos braços os cordeirinhos, e guiará mansamente as que amamentam.

12 Quem mais é que tem poder para segurar nas suas mãos os oceanos e para conhecer os céus em todas as suas medidas? Quem mais conhece perfeitamente o peso de toda a Terra, e das montanhas e cordilheiras?

13 Quem seria capaz de dar conselhos ao Espírito do Senhor, de ser seu ensinador ou guia?

14 Alguma vez ele terá precisado de ser instruído quanto ao que é recto, ao que é melhor? É evidente que não.

15 Porque todos os povos do mundo são nada em relação a ele; são como uma gota de água no oceano, como um grão de pó no prato duma balança. Pega nas ilhas como se fossem coisa sem peso algum.

16 Todas as florestas do Líbano não formariam combustível suficiente para consumir um sacrifício bastante grande para o honrar; nem tão-pouco os seus animais todos, nunca chegariam para oferecer algo de digno ao nosso Deus.

17 Todas as nações são como nada para ele; aos seus olhos são até menos que nada - são só vazio e nulidade.

18 Como se poderá então descrever Deus? Com que é que poderá ser comparado?

19 Com algum ídolo? Com um ídolo qualquer, feito segundo um molde, pintado de tinta dourada, com cadeias prateadas à volta do pescoço?

20 Até mesmo uma pessoa qualquer, se por acaso não tiver dinheiro bastante para comprar um ídolo desses, pode pegar num pedaço de madeira e talhar a imagem dum ídolo que se transformará no seu deus - um deus que aliás nem sequer se pode mexer!

21 Serão vocês assim tão ignorantes? Serão assim tão surdos às palavras de Deus - palavras essas que já foram dadas desde que os mundos existem? Nunca ouviram nem compreenderam isso?

22 É Deus quem se senta acima do globo da Terra, cujos habitantes para ele fazem figura de minúsculos gafanhotos. É ele quem estende os céus como uma cortina, como se fizesse com ela a sua tenda.

23 Reduz a nada os grandes senhores desta terra, torna inúteis os seus governantes.

24 Dificilmente se estabilizam e criam raízes se Deus soprar sobre eles; e as suas obras perdem então todo o valor, levando-as o vento como à palha.

25 Com quem me hão-de comparar então? Quem será semelhante a mim?, pergunta aquele que é o Santo.

26 Vejam os céus! Quem foi que criou todas essas estrelas? Tal como um pastor conduz as suas ovelhas, chamando cada uma pelo seu nome, e as conta para ver se alguma se terá perdido ou desviado, assim Deus faz com os astros!

27 Ó Jacob, ó Israel, como podes tu dizer que o Senhor não vê as tuas aflições, que não se interessa em te fazer justiça?

28 Não compreendes? Não sabes tu já que o eterno Deus, o criador das mais distantes partes da Terra, nunca fica cansado nem desfalecido? Ninguém jamais conseguirá descobrir as profundidades do seu pensamento.

29 Dá novas forças ao que está cansado, multiplica as energias daquele que está fraco.

30 Até mesmo a juventude se cansará; há jovens que acabarão por desistir.

31 Mas os que confiam no Senhor renovarão as suas forças. Subirão com asas como águias; correrão e não se cansarão; andarão sem desfalecerem.

2 Puhukaa suloisesti Jerusalemille ja julistakaa sille, että sen vaivanaika on päättynyt, että sen velka on sovitettu, sillä se on saanut Herran kädestä kaksinkertaisesti kaikista synneistänsä.

4 Kaikki laaksot korotettakoon, kaikki vuoret ja kukkulat alennettakoon; koleikot tulkoot tasangoksi ja kalliolouhut lakeaksi maaksi.

7 ruoho kuivuu, kukkanen lakastuu, kun Herran henkäys puhaltaa siihen. Totisesti, ruohoa on kansa.

8 Ruoho kuivuu, kukkanen lakastuu, mutta meidän Jumalamme sana pysyy iankaikkisesti.

10 Katso, Herra, Herra tulee voimallisena, hänen käsivartensa vallitsee. Katso, hänen palkkansa on hänen mukanansa, hänen työnsä ansio käy hänen edellänsä.

11 Niinkuin paimen hän kaitsee laumaansa, kokoaa karitsat käsivarrellensa ja kantaa niitä sylissään, johdattelee imettäviä lampaita.

12 Kuka on kourallaan mitannut vedet ja vaaksalla määrännyt taivaitten mitat? Kuka on kolmannesmittaan mahduttanut maan tomun, puntarilla punninnut vuoret, vaa'alla kukkulat?

13 Kuka on Herran Henkeä ohjannut, ollut hänen neuvonantajansa ja opettajansa?

14 Kenen kanssa hän on neuvotellut, joka olisi hänelle ymmärrystä antanut ja opettanut oikean polun, opettanut hänelle tiedon ja osoittanut hänelle ymmärryksen tien?

15 Katso, kansakunnat ovat kuin pisara vesisangon uurteessa, ovat kuin tomuhiukkanen vaa'assa. Katso, merensaaret hän nostaa kuin hiekkajyvän.

16 Ei Libanon riittäisi polttopuiksi eikä sen riista polttouhriksi.

17 Kaikki kansakunnat ovat niinkuin ei mitään hänen edessään, ne ovat hänelle kuin olematon ja tyhjä.

18 Keneenkä siis te vertaatte Jumalan, ja minkä muotoiseksi te hänet teette?

19 Jumalankuvanko? -Sen valaa valaja, ja kultaseppä kullalla päällystää, sepittää sille hopeaketjut.

20 Kenellä ei ole varaa sellaiseen antimeen, se valitsee puun, joka ei lahoa, hakee taitavan tekijän pystyttämään jumalankuvan, joka ei horju.

21 Ettekö te tiedä, ettekö kuule, eikö teille ole alusta asti ilmoitettu, ettekö ole maan perustuksista vaaria ottaneet?

22 Hän istuu korkealla maanpiirin päällä, kuin heinäsirkkoja ovat sen asukkaat; hän levittää taivaan niinkuin harson, pingoittaa sen niinkuin teltan asuttavaksi.

23 Hän tekee ruhtinaat olemattomiksi, saattaa maan tuomarit tyhjän veroisiksi.

24 Tuskin he ovat istutetut, tuskin kylvetyt, tuskin on heidän vartensa juurtunut maahan, niin hän puhaltaa heihin, ja he kuivettuvat; myrsky vie heidät kuin oljenkorret.

26 Nostakaa silmänne korkeuteen ja katsokaa: kuka on nämä luonut? Hän, joka johdattaa esiin niitten joukot täysilukuisina, joka nimeltä kutsuu ne kaikki; suuri on hänen voimansa ja valtainen hänen väkensä: ei yksikään jää häneltä pois.

28 Etkö tiedä, etkö ole kuullut: Herra on iankaikkinen Jumala, joka on luonut maan ääret? Ei hän väsy eikä näänny, hänen ymmärryksensä on tutkimaton.

29 Hän antaa väsyneelle väkeä ja voimattomalle voimaa yltäkyllin.

30 Nuorukaiset väsyvät ja nääntyvät, nuoret miehet kompastuvat ja kaatuvat;

31 mutta ne, jotka Herraa odottavat, saavat uuden voiman, he kohottavat siipensä kuin kotkat. He juoksevat eivätkä näänny, he vaeltavat eivätkä väsy.