1 Ouçam-me, meu povo: Vocês juram fidelidade ao Senhor, mas sem saberem minimamente o que isso significa; gabam-se de viver na cidade santa, fanfarroneiam-se de depender do Deus de Israel.

3 Já muitas vezes vos disse o que iria acontecer no futuro. Frequentemente, mal as minhas palavras eram pronunciadas que logo se realizava o que eu dissera.

4 Apesar disso, sei como vocês são obstinados. Os vossos pescoços não dobram facilmente, são como o ferro; as vossas cabeças são duras como o bronze.

5 Foi por isso mesmo que quis anunciar-vos com antecipação o que ia fazer, para que nunca viessem a dizer: Foi o meu ídolo quem fez isto. A minha imagem esculpida ordenou e fez-se!

6 Vocês ouviram as minhas predições e deram-se conta de como se realizaram - pois mesmo assim recusaram aceitar aquilo que estavam a constatar!

7 Agora vou dizer-vos coisas novas, que nunca mencionei previamente, que vocês nunca ouviram antes. E não poderão dizer: Já sabíamos disso há muito tempo!

8 Sim, vou dar-vos a conhecer coisas inteiramente novas, pois que sei bem como vocês são traidores, como são rebeldes, já mesmo desde os tempos da vossa infância, são completamente corruptos.

9 Mas por causa do meu próprio nome, e pela minha honra, refrearei a minha cólera e não vos açoitarei. Refinei-vos mas não como a prata. Fiz-vos passar pela fornalha das aflições.

11 Mas por causa da minha honra, sim, só por causa da minha honra, o faço para que os gentios não venham a dizer que foram os deuses deles. Não lhes darei a eles a minha glória.

12 Ouçam-me, povo meu, meus eleitos! Só eu sou Deus. Eu sou o primeiro; eu sou o último. Foi a minha mão que pôs os fundamentos da Terra; foi a minha mão direita que construiu o firmamento, o universo. Chamo por eles e estão prontos para fazer a minha vontade.

14 Venham então e ouçam. De entre esses ídolos, qual deles alguma vez vos disse isto: O Senhor usará aquele a quem quer bem para pôr fim ao império da Babilónia. Destruirá completamente os exércitos da Caldeia?

15 Sou eu próprio quem vos diz isto. Chamei-o, enviei-o com este propósito e vai sair-se bem.

16 Venham mais perto e ouçam. Sempre vos disse, com toda a simplicidade, o que iria acontecer para que pudessem compreender claramente. E agora o Senhor Deus e o seu Espírito me enviou com esta mensagem: O Senhor, o vosso redentor, o santo de Israel diz assim - Eu sou o Senhor vosso Deus que vos ensina o bem e vos conduz pelos caminhos por onde devem andar.

18 Oh, se tivessem querido dar atenção às minhas leis! Teriam tido paz, sem interrupção, como as águas mansas dum rio correndo tranquilamente; e a tua justiça teria sido abundante e forte como as ondas do mar. Então ter-se-iam tornado tão numerosos como os grãos de areia das praias, incontáveis até, e não teria havido razão para vos destruir.

20 Mas mesmo assim, agora libertem-se do vosso cativeiro! Deixem Babilónia, cantando enquanto vão saindo. Gritem até aos confins da Terra que o Senhor remiu os seus servos, os judeus. Não tiveram sede enquanto eram conduzidos através dos desertos; bateu na rocha e jorrou água bastante para que todos bebessem.

22 Mas para os pecadores não haverá paz - diz o Senhor!

1 Kuulkaa tämä, Jaakobin heimo, te, joita kutsutaan Israelin nimellä ja jotka olette lähteneet Juudan lähteestä, jotka vannotte Herran nimeen ja tunnustatte Israelin Jumalan, mutta ette totuudessa ettekä vanhurskaudessa-

2 sillä heitä kutsutaan pyhän kaupungin mukaan ja he pitävät tukenansa Israelin Jumalaa, jonka nimi on Herra Sebaot:

3 Entiset minä olen aikoja ennen ilmoittanut, minun suustani ne ovat lähteneet, ja minä olen ne kuuluttanut. Äkkiä minä panin ne täytäntöön, ja ne tapahtuivat.

4 Koska minä tiesin, että sinä olet paatunut, että sinun niskajänteesi on rautaa ja otsasi vaskea,

6 Sinä olet ne kuullut, katso nyt kaikkea: ettekö sitä tunnusta? Tästä lähtien minä kuulutan sinulle uusia, salatuita, joita et ole tietänyt.

8 Et ole sinä niistä kuullut etkä tietänyt, ei ole sinun korvasi niille aikaisemmin auennut; sillä minä tiesin, että sinä olet aivan uskoton ja luopioksi kutsuttu hamasta äidin kohdusta.

9 Oman nimeni tähden minä olen pitkämielinen, ylistykseni tähden minä hillitsen vihani, etten sinua tuhoaisi.

10 Katso, minä olen sinua sulattanut, hopeata saamatta, minä olen sinua koetellut kärsimyksen pätsissä.

11 Itseni, itseni tähden minä sen teen; sillä kuinka onkaan minun nimeäni häväisty! Kunniaani en minä toiselle anna.

12 Kuule minua, Jaakob, ja sinä, Israel, jonka minä olen kutsunut: Minä olen aina sama, minä olen ensimmäinen, minä olen myös viimeinen.

13 Minun käteni on perustanut maan, minun oikea käteni on levittänyt taivaan; minä kutsun ne, ja siinä ne ovat.

14 Kokoontukaa kaikki ja kuulkaa-kuka niistä muista on ilmoittanut tämän: että hän, jota Herra rakastaa, tekee hänen tahtonsa Baabelia vastaan, on hänen käsivartenaan kaldealaisia vastaan.

15 Minä, minä olen puhunut, minä olen hänet kutsunut, olen hänet tuonut, ja hän on menestynyt teillänsä.

16 Lähestykää minua, kuulkaa tämä: Alkujaankaan minä en ole puhunut salassa; kun nämä tapahtuivat, olin minä jo siellä. Ja nyt Herra, Herra on lähettänyt minut ynnä oman Henkensä.

17 Näin sanoo Herra, sinun lunastajasi, Israelin Pyhä: Minä olen Herra, sinun Jumalasi, joka opetan sinulle, mikä hyödyllistä on, johdatan sinua sitä tietä, jota sinun tulee käydä.

18 Jospa ottaisit minun käskyistäni vaarin, niin olisi sinun rauhasi niinkuin virta ja sinun vanhurskautesi niinkuin meren aallot;

19 sinun lastesi paljous olisi niinkuin hiekka, sinun kohtusi hedelmä niinkuin hiekkajyväset, sen nimi ei häviäisi, ei katoaisi minun kasvojeni edestä.

21 Eivät he janoa kärsineet, kun hän heitä kuljetti erämaitten halki; hän vuodatti heille vettä kalliosta, hän halkaisi kallion, ja vettä virtasi.

22 Jumalattomilla ei ole rauhaa, sanoo Herra.