1 O novo rei de Judá foi Josias. Começou a reinar com a idade de 8 anos. Reinou durante 31 anos em Jerusalém. A sua mãe chamava-se Jedida; era filha de Adaías, de Bozcate.

2 Fez o que era recto aos olhos do Senhor. Andou nos caminhos de David, seu pai; não se afastou deles nunca, obedecendo integralmente à palavra do Senhor.

3 No décimo oitavo ano do seu reinado, o rei Josias mandou Safã, seu secretário (filho de Azalia e neto de Mesulão) até ao templo com as seguintes instruções para Hilquias, o sumo sacerdote: Recolhe o dinheiro que é dado aos sacerdotes à porta do templo, quando o povo entra para o culto. Entrega-o ao encarregado de obras do templo para que contrate pedreiros e carpinteiros que façam as devidas reparações no edifício e para que comprem o material necessário.

7 Não se pedia contas do dinheiro entregue aos encarregados das obras, porque eram pessoas que actuavam com a máxima honestidade.

8 Um dia Hilquias o sumo sacerdote foi ter com Safã o secretário real exclamando: Descobri um livro no templo que tem escritas as leis de Deus!E deu o livro a ler a Safã. Quando este foi em audiência ao rei apresentar o relatório do andamento das obras de reparação do templo, fez também menção do livro que Hilquias tinha achado, e leu nele diante do rei. Ao ouvir aquelas palavras escritas, o monarca rasgou a roupa que tinha vestida, em sinal de profunda consternação. Mandou então a Hilquias o sacerdote, a Safã, a Asaia (assistente do rei), a Aicão (filho de Safã) e a Acbor (filho de Micaías) que perguntassem ao Senhor: Que devemos nós fazer? Porque não obedecemos às instruções deste livro: deves estar tremendamente irado contra nós, pois que nem nós nem os nossos antepassados seguimos os teus mandamentos.

14 Então Hilquias, mais os homens referidos, foram ter com Hulda, a profetisa, ao bairro de Misné, em Jerusalém. (Esta profetisa era mulher de Salum - o filho de Ticva e neto de Harás - que tinha o encargo do guardaroupa real.) Ela deu-lhes pois esta mensagem da parte do Senhor Deus de Israel: Diz ao homem que te mandou ter comigo que vou destruir esta cidade e a sua população, tal como está escrito no livro que leste. Pois que o povo de Judá me abandonou, adorou outros deuses e levantou a minha ira intensa de tal maneira que não poderá ser sustida. Mas, devido ao facto de que te consternaste e te humilhaste perante o Senhor, quando leste o livro e os seus avisos de que esta terra haveria de ser amaldiçoada e se tornaria desolada, e visto que rasgaste a tua roupa, chorando perante mim de tristeza, darei ouvidos aos teus rogos. A morte desta nação não ocorrerá antes de morreres - não verás o mal que prometo trazer sobre este lugar. Foi esta a mensagem que levaram ao rei.

1 Joosia oli kahdeksan vuoden vanha tullessaan kuninkaaksi, ja hän hallitsi Jerusalemissa kolmekymmentä yksi vuotta. Hänen äitinsä oli nimeltään Jedida, Adajan tytär, Boskatista.

2 Hän teki sitä, mikä on oikein Herran silmissä, ja vaelsi kaikessa isänsä Daavidin tietä, poikkeamatta oikealle tai vasemmalle.

3 Kahdeksantenatoista hallitusvuotenaan kuningas Joosia lähetti kirjuri Saafanin, Asaljan pojan, Mesullamin pojanpojan, Herran temppeliin ja sanoi:

5 Ja hän antakoon ne työnteettäjille, jotka on pantu valvomaan töitä Herran temppelissä, ja nämä maksakoot niillä työmiehet, jotka ovat Herran temppelissä korjaamassa sitä, mikä temppelissä on rappeutunutta,

6 puusepät, rakentajat ja muurarit, sekä temppelin korjaamista varten ostettavat puutavarat ja hakatut kivet.

11 Kun kuningas kuuli lain kirjan sanat, repäisi hän vaatteensa.

12 Ja kuningas käski pappi Hilkiaa, Ahikamia, Saafanin poikaa, Akboria, Miikajan poikaa, kirjuri Saafania ja Asajaa, kuninkaan palvelijaa, sanoen:

13 Menkää ja kysykää minun ja kansan ja koko Juudan puolesta neuvoa Herralta tästä löydetystä kirjasta. Sillä suuri on Herran viha, joka on syttynyt meitä vastaan, koska meidän isämme eivät ole totelleet tämän kirjan sanoja eivätkä tehneet mitään kaikesta siitä, mitä siinä on meille kirjoitettuna.

14 Niin pappi Hilkia, Ahikam, Akbor, Saafan ja Asaja menivät naisprofeetta Huldan tykö, joka oli vaatevaraston hoitajan Sallumin, Tikvan pojan, Harhaan pojanpojan, vaimo ja asui Jerusalemissa, toisessa kaupunginosassa. He puhuivat hänen kanssaan.

16 'Näin sanoo Herra: Katso, minä annan tätä paikkaa ja sen asukkaita kohdata onnettomuuden, kaiken, mitä sanotaan siinä kirjassa, jonka Juudan kuningas on lukenut,

17 sillä he ovat hyljänneet minut ja polttaneet uhreja muille jumalille ja vihoittaneet minut kaikilla kättensä teoilla; ja minussa on syttynyt viha tätä paikkaa kohtaan, eikä se sammu.

18 Mutta Juudan kuninkaalle, joka on lähettänyt teidät kysymään neuvoa Herralta, sanokaa näin: Näin sanoo Herra, Israelin Jumala, niistä sanoista, jotka sinä olet kuullut:

19 Koska sinun sydämesi on pehminnyt ja sinä olet nöyrtynyt Herran edessä, kuullessasi, mitä minä olen puhunut tätä paikkaa ja sen asukkaita vastaan, että he tulevat kauhistukseksi ja kiroussanaksi, ja koska sinä olet reväissyt vaatteesi ja itkenyt minun edessäni, niin minäkin olen kuullut sinua, sanoo Herra.