1 O novo rei de Israel foi Oseias. O seu pai foi Ela. O seu reinado durou 9 anos, em Samaria. O seu reinado foi mau, mas não tanto como o dos outros reis de Israel que o antecederam. Em Judá, nessa altura, o rei Acaz estava sobre o trono havia 12 anos.

3 Salmaneser, rei da Assíria, atacou e derrotou o rei Oseias, obrigando Israel a pagar pesados impostos anuais à Assíria. Oseias conspirou contra o monarca assírio, pedindo auxílio ao rei Sô, do Egipto, para atingir o seu fim. No entanto esta conjura foi descoberta. Ao mesmo tempo Oseias deixou de pagar as taxas anuais - como tributo à Assíria. Por isso o soberano assírio o pôs na prisão, encarcerado por causa dessa rebelião.

5 A terra de Israel estava cheia de tropas assírias que cercaram Samaria, a capital de Israel, durante três anos. Finalmente, no nono ano do reinado de Oseias, Samaria foi conquistada e o povo de Israel exilado para a Assíria. Foram instalados em colónias na cidade de Hala e ao longo das margens do rio Habor em Gozã, e nas cidades dos medos.

7 Este desastre caiu sobre a nação de Israel porque o povo prestava culto a outros deuses, pecando dessa forma contra o Senhor seu Deus que os tinha tirado com segurança da escravidão do Egipto. Seguiram os maus costumes das nações que o Senhor tinha expulso da frente deles. O povo de Israel fez ainda secretamente muitas outras coisas erradas; construiram também altares dedicados a outros deuses, através de toda a terra . Colocaram obeliscos e imagens de ídolos no cimo de todas as colinas e sob a copa das árvores verdes; queimaram incenso aos deuses das outras nações que o Senhor lançara fora daquela terra quando Israel ali se instalou. Assim o povo de Israel fez muitas coisas más que provocaram à ira o Senhor. Sim, praticaram cultos idólatras a despeito dos avisos repetidos e específicos do Senhor.

13 Constantemente o Senhor enviou profetas para avisar, tanto Israel como Judá, de que deviam converter-se dos seus maus caminhos; incitou-os a obedecerem aos seus mandamentos que tinham sido dados aos antepassados através desses profetas, mas Israel não quis prestar ouvidos a isso. O povo era duro de coração, tal como seus pais, que também recusaram crer no Senhor seu Deus. Rejeitaram as suas leis e a aliança que ele fizera com seus pais, e desprezaram todas as suas advertências. Na sua loucura puseram-se pois a prestar adoração aos ídolos dos povos pagãos; e isso apesar dos prementes avisos do Senhor. Desprezaram todos os mandamentos do Senhor seu Deus e fizeram dois bezerros com ouro derretido. Fabricaram imagens de ídolos detestáveis e vergonhosos; adoraram Baal, mais o Sol, a Lua e as estrelas. Até queimaram mesmo os seus próprios filhos e filhas, matando-os sobre os altares do deus Moloque ; consultaram bruxas, praticaram o ocultismo e venderam-se ao pecado. Por isso o Senhor muito se irou contra eles. Varreu-os da sua presença de tal forma que apenas ficou a tribo de Judá na terra.

19 Mas mesmo Judá também recusou obedecer aos mandamentos do Senhor seu Deus; também se meteram nos mesmos maus caminhos de Israel. Por essa razão é que o Senhor rejeitou todos os descendentes de Jacob. Castigou-os, entregando-os aos seus adversários até que foram totalmente destruídos. Porque Israel se separou do reino de David e escolheu Jeroboão I, filho de Nebate, como rei. Este monarca levou Israel para longe dos caminhos do Senhor. Fê-los pecar com grande gravidade; e o povo de Israel nunca mais parou de pecar depois de Jeroboão os ter levado para o mal; até que finalmente o Senhor os afastou para longe da sua presença, tal como todos os seus profetas tinham avisado do que havia de acontecer. Eis a razão por que Israel foi transportado para a Assíria onde permanecem até ao dia de hoje.

24 O rei da Assíria levou contingentes de colonos, vindos de Babilónia, de Cuta, de Ava, de Hamate e de Sefarvaim, a estabelecer-se nas cidades de Samaria, substituindo aí o povo de Israel. Dessa forma os assírios ocuparam Samaria e as outras povoações de Israel. Mas, como esses povos assírios não adoravam o Senhor, quando ali chegaram, Deus enviou-lhes leões que mataram uns quantos de entre eles.

26 Então mandaram uma mensagem ao seu rei, na Assíria: Nós, colonos aqui em Israel, não conhecemos as leis do deus da terra; por isso nos mandou leões que nos destroem, visto que não lhe prestamos culto.

27 O rei da Assíria decretou, em razão disso, que um dos sacerdotes exilados de Samaria voltasse para Israel e ensinasse aos novos residentes as leis do deus da terra. Um deles regressou então a Betel e ensinou àqueles colonos de Babilónia a adorar o Senhor.

29 No entanto esses estrangeiros continuavam a adorar os seus próprios deuses. Colocaram as suas imagens em nichos sobre as colinas nas proximidades das povoações. Aqueles que eram originários de Babilónia adoravam os ídolos do seu deus Sucote-Benote; os que vinham de Cute, prestavam culto ao deus Nergal; e a gente vinda de Hamate adorava Asima. Os deuses Nibaz e Tartaque eram adorados pelos aveus, e o povo de Sefar chegava a queimar os seus próprios filhos sobre os altares dos seus deuses Adrameleque e Anameleque.

32 Simultaneamente com tudo isto adoravam o Senhor, e designaram alguns de entre eles para serem sacerdotes que fizessem sacrifícios ao Senhor, nos altares sobre as colinas.

33 Mas continuaram assim a seguir os costumes religiosos das nações donde vinham.

34 E isto acontece ainda hoje mesmo - seguem as suas práticas religiosas antigas em vez de adorarem verdadeiramente o Senhor e de obedecer às leis que deu aos descendentes de Jacob - cujo nome mudou mais tarde para Israel. Porque o Senhor fizera uma espécie de contrato com eles em como nunca deveriam prestar culto ou fazer sacrifícios a qualquer deus pagão. Tinham que adorar somente o Senhor que os tirara da terra do Egipto com tão espantosos milagres e tão grande manifestação de poder. Os descendentes de Jacob deveriam obedecer a todas as leis de Deus e nunca mais adorar outros deuses. Pois que Deus dissera: Não deverão nunca esquecer a aliança que fiz convosco; nunca adorarão outros deuses. Devem adorar apenas o Senhor. Só ele vos salvará dos vossos inimigos.

40 Israel recusou aceitar isso; e o povo prosseguiu em adorar ídolos. Estes colonos de Babilónia adoravam o Senhor, é certo, mas adoravam igualmente os seus ídolos. Até hoje em dia os seus descendentes fazem o mesmo.

1 Juudan kuninkaan Aahaan kahdentenatoista hallitusvuotena tuli Hoosea, Eelan poika, Israelin kuninkaaksi Samariaan, ja hän hallitsi yhdeksän vuotta.

2 Hän teki sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, ei kuitenkaan niinkuin ne Israelin kuninkaat, jotka olivat olleet ennen häntä.

3 Hänen kimppuunsa hyökkäsi Salmaneser, Assurin kuningas; ja Hoosea tuli hänen palvelijakseen ja maksoi hänelle veroa.

4 Mutta Assurin kuningas huomasi Hoosean olevan salahankkeissa, koska tämä lähetti sanansaattajat Soon, Egyptin kuninkaan, luo eikä suorittanut enää niinkuin ennen vuotuista veroa Assurin kuninkaalle. Niin Assurin kuningas vangitutti hänet ja piti häntä sidottuna vankilassa.

5 Ja Assurin kuningas hyökkäsi koko maan kimppuun ja meni Samariaan ja piiritti sitä kolme vuotta.

6 Hoosean yhdeksäntenä hallitusvuotena Assurin kuningas valloitti Samarian ja vei Israelin pakkosiirtolaisuuteen Assuriin ja asetti heidät asumaan Halahiin ja Haaborin, Goosanin joen, rannoille sekä Meedian kaupunkeihin.

7 Näin tapahtui, koska israelilaiset olivat tehneet syntiä Herraa, Jumalaansa, vastaan, joka oli johdattanut heidät Egyptin maasta, pois faraon, Egyptin kuninkaan, käsistä, ja koska he olivat peljänneet muita jumalia.

8 He olivat myös vaeltaneet niiden kansain säädösten mukaan, jotka Herra oli karkoittanut israelilaisten tieltä, ja tehneet sitä, mitä Israelin kuninkaatkin.

9 Israelilaiset olivat tehneet Herraa, Jumalaansa, vastaan sellaista, mikä ei ole oikein: he olivat rakentaneet itsellensä uhrikukkuloita kaikkiin kaupunkeihinsa, sekä vartiotornien luo että varustettuihin kaupunkeihin.

10 He olivat pystyttäneet itsellensä patsaita ja asera-karsikkoja jokaiselle korkealle kummulle ja jokaisen viheriän puun alle.

11 He olivat polttaneet uhreja kaikilla uhrikukkuloilla, niinkuin ne kansat, jotka Herra oli karkoittanut heidän tieltänsä, olivat harjoittaneet pahuutta ja vihoittaneet Herran.

14 Mutta he eivät kuulleet, vaan olivat niskureita niinkuin heidän isänsäkin, jotka eivät uskoneet Herraan, Jumalaansa.

15 He hylkäsivät hänen käskynsä ja hänen liittonsa, jonka hän oli tehnyt heidän isiensä kanssa, ja todistukset, jotka hän oli heille antanut. He seurasivat turhia jumalia, ja turhanpäiväisiksi he tulivat, kun seurasivat pakanakansoja, jotka asuivat heidän ympärillänsä, vaikka Herra oli kieltänyt heitä tekemästä niinkuin ne.

16 He hylkäsivät Herran, Jumalansa, kaikki käskyt ja tekivät itsellensä valettuja kuvia, kaksi vasikkaa. Ja he tekivät itsellensä myös asera-karsikkoja ja kumarsivat kaikkea taivaan joukkoa ja palvelivat Baalia.

17 Ja he panivat poikansa ja tyttärensä kulkemaan tulen läpi ja tekivät taikoja ja harjoittivat noituutta. He myivät itsensä tekemään sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, ja vihoittivat hänet.

18 Niin Herra vihastui suuresti Israeliin ja poisti heidät kasvojensa edestä, niin ettei muuta jäänyt jäljelle kuin Juudan sukukunta yksin.

19 Ei myöskään Juuda pitänyt Herran, Jumalansa, käskyjä, vaan he vaelsivat niiden säädösten mukaan, jotka Israel itse oli tehnyt.

20 Niin Herra hylkäsi koko Israelin heimon, nöyryytti heitä ja antoi heidät ryöstäjien käsiin ja heitti viimein heidät pois kasvojensa edestä.

21 Sillä kun hän oli reväissyt Israelin Daavidin suvulta ja he olivat tehneet kuninkaaksi Jerobeamin, Nebatin pojan, käänsi Jerobeam Israelin pois Herrasta ja saattoi heidät tekemään suuren synnin.

22 Ja israelilaiset vaelsivat kaikissa synneissä, joita Jerobeam oli tehnyt; he eivät luopuneet niistä.

23 Ja niin Herra viimein poisti Israelin kasvojensa edestä, niinkuin hän oli puhunut kaikkien palvelijainsa, profeettain, kautta. Ja Israel vietiin pois maastansa pakkosiirtolaisuuteen Assuriin, jossa he ovat tänäkin päivänä.

24 Sen jälkeen Assurin kuningas antoi tuoda kansaa Baabelista, Kuutasta, Avvasta, Hamatista ja Sefarvaimista ja asetti heidät asumaan Samarian kaupunkeihin israelilaisten sijaan. Ja he ottivat Samarian omaksensa ja asettuivat sen kaupunkeihin.

25 Ja kun he siellä olonsa ensi aikoina eivät peljänneet Herraa, lähetti Herra heidän sekaansa leijonia, jotka tappoivat heitä.

28 Ja niin eräs niistä papeista, jotka he olivat vieneet Samariasta pakkosiirtolaisuuteen, tuli ja asettui Beeteliin; ja hän opetti heille, kuinka heidän oli peljättävä Herraa.

29 Mutta kukin kansa teki itselleen omat jumalansa, ja he panivat ne samarialaisten rakentamiin uhrikukkula-temppeleihin, kukin kansa niissä kaupungeissa, joissa se asui.

30 Baabelin miehet tekivät itselleen Sukkot-Benotin, Kuutin miehet tekivät Neergalin, Hamatin miehet Asiman,

31 avvalaiset tekivät Nibhaan ja Tartakin, sefarvaimilaiset polttivat poikiansa tulessa Adrammelekille ja Annammelekille, Sefarvaimin jumalille.

32 Mutta he pelkäsivät myöskin Herraa. Ja he asettivat itsellensä uhrikukkula-pappeja omasta keskuudestaan, ja nämä uhrasivat heidän puolestaan uhrikukkula-temppeleissä.

33 He pelkäsivät tosin Herraa, mutta palvelivat myös omia jumaliansa samalla tavalla kuin ne kansat, joiden keskuudesta heidät oli tuotu.

34 Ja vielä tänäkin päivänä he tekevät vanhan tapansa mukaan: he eivät pelkää Herraa eivätkä tee saamiensa säädösten ja oikeuksien mukaan, eivät sen lain ja niiden käskyjen mukaan, jotka Herra on antanut Jaakobin pojille, hänen, jolle hän antoi nimen Israel.

36 vaan Herraa, joka johdatti teidät Egyptin maasta suurella voimalla ja ojennetulla käsivarrella, häntä te peljätkää, häntä kumartakaa ja hänelle uhratkaa.

37 Ja niitä säädöksiä ja oikeuksia, sitä lakia ja niitä käskyjä, jotka hän on teille kirjoittanut, te alati tarkoin noudattakaa, mutta älkää peljätkö muita jumalia.

38 Liittoa, jonka minä tein teidän kanssanne, älkää unhottako. Älkääkä peljätkö muita jumalia,

40 Mutta he eivät totelleet, vaan tekivät vanhan tapansa mukaan.

41 Niin nämä kansat pelkäsivät Herraa, mutta palvelivat samalla omia jumalankuviansa. Myöskin heidän lapsensa ja heidän lastensa lapset tekevät vielä tänä päivänä samoin, kuin heidän isänsä ovat tehneet.