1 Raquel, vendo que era estéril, teve inveja da irmã. Dá-me filhos, se não morro, exclamou ela para Jacob.

2 Mas este teve de lhe responder, contrariado: Eu não estou no lugar de Deus. Só ele sabe porque te impediu de ter filhos!

3 Então Raquel disse-lhe: Toma a minha criada Bila. Os filhos que ela tiver serão meus.

4 Deu-lhe pois Bila por mulher, a qual ficou grávida e lhe deu um filho. Raquel chamou-lhe Dan , Porque, disse ela, Deus fez-me justiça, ouvindo o meu pedido e dando-me um filho. Bila, criada de Raquel, tornou a conceber e a dar a Jacob outro filho. Raquel deu-lhe o nome de Naftali : Tenho lutado com a minha irmã e ganhei!

9 Entretanto, quando Leia se deu conta de que não ficava mais à espera de bebé, resolveu dar também a sua criada Zilpa, a Jacob. E esta deu-lhe um filho. Leia chamou-lhe Gad . Zilpa tornou a dar-lhe outro filho, e Leia pôs-lhe o nome de Aser : As outras mulheres vão considerar-me feliz, com certeza!

14 Um dia, durante a colheita de trigo, Rúben achou no campo umas mandrágoras e trouxe-as à sua mãe, Leia. Raquel pediu-lhe que lhe desse algumas. Mas Leia respondeu aborrecida: Achas pouco o teres-me tomado o meu marido e ainda me pedes as mandrágoras do meu filho? Raquel propôs-lhe então: Ele poderá ficar contigo esta noite se me deres as mandrágoras.

16 Ao fim do dia, quando Jacob regressava do campo, Leia foi-lhe ao encontro: Esta noite ficas comigo. Tenho esse direito em troco de uma quantas mandrágoras que o meu filho encontrou! E assim foi. Deus respondeu às orações de Leia, que ficou grávida de novo e deu à luz um quinto filho, a quem chamou Issacar : Deus quis recompensar-me o sacrifício que fiz, dando ao meu marido a minha criada!

19 E depois ficou ainda outra vez à espera de um filho, que foi assim o seu sexto. Chamou-lhe Zebulão , pois exclamara, ao ter este menino: Deus fez-me um belo presente! Desta vez o meu marido ter-me-á em grande consideração, porque já lhe dei seis filhos!

21 Passado um tempo teve uma filha a quem deu o nome de Dina .

22 Nessa altura Deus quis responder a Raquel e permitiu que ela ficasse grávida. Teve pois um filho: Deus tirou a vergonha que pesava sobre a minha vida!, disse ela. E chamou-lhe José , porque fez esta oração: Que Deus me dê outro filho!

25 Logo após o nascimento de José, Jacob disse a Labão: Vou regressar a casa. Deixa-me então levar as minhas mulheres e os meus filhos, pelos quais trabalhei para ti, para que partamos todos. Sabes bem que te paguei largamente com serviço que te prestei.

27 Não! Peço-te muito que não me deixes, respondeu Labão. Eu tenho verificado que o Senhor, se me tem abençoado assim tanto, foi por amor a ti e por teres estado aqui comigo. Diz-me quanto é que queres que te pague mais e dar-te-ei o que pretenderes.

29 E Jacob retorquiu: Pudeste ver perfeitamente como te servi fielmente durante todos estes anos, e como o teu gado cresceu pelos meus cuidados.

30 Porque o que tinhas antes era relativamente pouco em comparação com os vastos rebanhos que agora tens. O Senhor tem-te enriquecido muito através do meu trabalho. Mas quanto a mim, quando é que começo a trabalhar para a minha própria família?

31 Bom, pois diz então quanto queres.E Jacob: Não te peço nenhuma quantia exacta como salário. Voltarei a trabalhar para ti se estiveres de acordo com o que vou propor-te. Passarei por entre os teus rebanhos hoje e porei de parte todas as cabras malhadas, com manchas, e todos os cordeiros de pelo escuro. Serão esses o meu salário. E assim verás por ti próprio que se houver algum animal no meu rebanho que não tenha essas marcas, é porque não me pertence.

34 Está bem. Seja assim como disseste.

35 Nesse mesmo dia Labão foi logo separar todas as cabras e bodes que tinham manchas ou listas, e todos os cordeiros de pêlo escuro para Jacob. E deu-os aos filhos dele, os seus netos. E deixou três dias de caminho como intervalo entre si e os rebanhos de Jacob. Este continou a cuidar do gado de Labão.

37 Mas Jacob pegou em ramos verdes de choupos, de amendoeiras e de castanheiros, descascou-os de forma a deixá-los às riscas brancas. Pôs esses ramos assim descascados nos sítios onde o rebanho ia beber, de maneira que os animais os vissem bem, porque era em geral nessa altura que concebiam; o que realmente aconteceu: as suas crias saiam malhadas e às riscas. E Jacob pô-las no seu rebanho. Depois separou no rebanho de Labão as ovelhas dos cordeiros, e só as deixou conceberem com os seus corderos de pêlo escuro. Assim foi, fazendo aumentar o seu rebanho a partir do de seu sogro.

41 Além disso, quando eram os animais mais fortes que concebiam, tinha o cuidado de lhes pôr na frente os ramos descascados às riscas. Mas se eram ovelhas fracas, deixava-as à vontade. Dessa forma as fracas eram de Labão e as fortes ficavam para si.

43 Como resultado os rebanhos de Jacob cresceram rapidamente e ele tornou-se rico, possuidor, além disso, de camelos, jumentos, e muita criadagem.

4 Ja hän antoi hänelle orjattarensa Bilhan vaimoksi ja Jaakob yhtyi häneen.

5 Ja Bilha tuli raskaaksi ja synnytti Jaakobille pojan.

7 Ja Bilha, Raakelin orjatar, tuli jälleen raskaaksi ja synnytti Jaakobille toisen pojan.

9 Kun Leea näki lakanneensa synnyttämästä, otti hän orjattarensa Silpan ja antoi hänet Jaakobille vaimoksi.

10 Ja Silpa, Leean orjatar, synnytti Jaakobille pojan.

12 Ja Silpa, Leean orjatar, synnytti Jaakobille toisen pojan.

17 Ja Jumala kuuli Leeaa, ja Leea tuli raskaaksi ja synnytti Jaakobille viidennen pojan.

19 Ja Leea tuli jälleen raskaaksi ja synnytti Jaakobille kuudennen pojan.

21 Sitten hän synnytti tyttären ja antoi hänelle nimen Diina.

22 Mutta Jumala muisti Raakeliakin, ja Jumala kuuli häntä ja avasi hänen kohtunsa.

32 minä tarkastan tänään kaiken laumasi; erota siitä pois kaikki pilkulliset ja kirjavat lampaat sekä karitsoista kaikki mustat ja vuohista kirjavat ja pilkulliset. Ja minun palkkani on sitten oleva tämä,

35 Ja samana päivänä hän erotti pois juovikkaat ja kirjavat vuohipukit ja kaikki pilkulliset ja kirjavat vuohet-kaikki, joissa oli jotakin valkoista-sekä kaikki mustat karitsat ja jätti ne poikiensa hoitoon.

36 Ja hän asetti niin, että oli kolmen päivän välimatka hänen ja Jaakobin välillä; ja Jaakob paimensi Laabanin muuta karjaa.

37 Mutta Jaakob otti itselleen tuoreita haavan, mantelipuun ja plataanin oksia ja kuori niihin valkeita juovia, paljastaen oksien valkoisen rungon.

38 Ja kuorimansa oksat hän pani eläinten eteen vesikaukaloihin eli juoma-astioihin, joista ne tulivat juomaan; ja ne olivat kiimallaan tullessansa juomaan.

39 Ja eläimet pariutuivat oksien edessä ja synnyttivät juovikkaita, pilkullisia ja kirjavia karitsoita.

40 Sitten Jaakob erotti karitsat; ja hän asetti eläinten päät niihin päin, jotka olivat pilkullisia, ja kaikkiin niihin päin, jotka olivat mustia Laabanin laumassa; siten hän hankki itselleen eri laumansa eikä päästänyt niitä Laabanin laumaan.

41 Ja joka kerta kun voimakkaat eläimet olivat kiimallaan, pani Jaakob oksat eläinten silmien eteen vesikaukaloihin, niin että ne pariutuivat oksien edessä.

42 Mutta heikkojen eläinten eteen hän ei niitä pannut. Niin joutuivat heikot Laabanille ja voimakkaat Jaakobille.

43 Ja siten mies tuli ylen rikkaaksi; hän sai paljon pikkukarjaa sekä palvelijattaria, palvelijoita, kameleja ja aaseja.