1 Desta forma terminou a criação do firmamento e da Terra.
2 E no sétimo dia, sendo que a sua obra estava terminada, Deus declarou que esse dia seria santo, pois que foi quando cessou esta sua obra de criação.
4 Aqui está um sumário da criação, por Deus, dos céus e da Terra.
5 Ainda não havia vegetação, nem semente que desabrochasse da terra porque o Senhor ainda não mandara chuva, nem tão pouco havia seres humanos que cultivassem a terra. Contudo havia um vapor de água que subia da terra e irrigava o solo.
7 Então o Senhor Deus formou o corpo do homem com o pó da terra e insuflou nele um sopro de vida; e o homem tornou-se um ser vivo.
8 Plantou também o Senhor Deus um jardim, no Éden, para os lados do oriente; e nesse jardim pôs o homem que tinha criado.
9 Fez assim brotar daquela terra toda a espécie de belas árvores que davam belíssimos frutos. No centro do jardim estava a árvore da vida, assim como também a Árvore da consciência, que dá a conhecer o bem e o mal.
10 Havia ali um rio que nascia no Éden e que atravessava o jardim para o regar, separando-se depois em quatro braços. Um destes era o Pisom, que atravessa toda a terra de Havila. Nessa região há ouro de fina qualidade, assim como pedras preciosas, tais como bdélio e a pedra de ónix. O segundo braço do rio é chamado o Gião, que percorre a terra da Etiópia. O terceiro é o Tigre, que corre para oriente da cidade Asher. O quarto é o Eufrates.
15 O Senhor Deus pôs o homem no jardim do Éden para que o guardasse, o cultivasse e cuidasse dele. E deu-lhe o seguinte aviso: Podes comer de toda a árvore que está no jardim excepto da árvore da consciência; porque o seu fruto é o do conhecimento do bem e do mal. Se comeres desse fruto ficas condenado a morrer.
18 Deus achou que não era bom que o homem vivesse sozinho, e decidiu arranjar-lhe uma companheira que vivesse com ele.
19 O Senhor modelou, também com a terra, toda a espécie de animais e de aves, e trouxe-os ao homem para ver como é que os chamaria. E pelo nome que lhes deu, assim ficaram a ser chamados. Contudo para si próprio o homem não encontrou uma companheira que lhe conviesse. Então o Senhor Deus fez o homem cair num profundo sono, tomou-lhe um dos lados e tornou a fechar a carne nesse lugar. Dessa costela fez uma mulher e trouxe-a ao homem.
23 Esta sim!, exclamou Adão. Esta é parte dos meus ossos e da minha carne. O seu nome será mulher. Foi tirada do homem!
24 Isto explica a razão pela qual um homem deixa o seu pai e a sua mãe e se junta à sua mulher, de tal forma que os dois se tornam um só.
25 Ora acontecia que ambos, o homem e a mulher, estavam nus - não tinham roupas; mas nenhum deles se sentia envergonhado com isso.
1 Niin tulivat valmiiksi taivas ja maa kaikkine joukkoinensa.
2 Ja Jumala päätti seitsemäntenä päivänä työnsä, jonka hän oli tehnyt, ja lepäsi seitsemäntenä päivänä kaikesta työstänsä, jonka hän oli tehnyt.
3 Ja Jumala siunasi seitsemännen päivän ja pyhitti sen, koska hän sinä päivänä lepäsi kaikesta luomistyöstänsä, jonka hän oli tehnyt.
4 Tämä on kertomus taivaan ja maan synnystä, kun ne luotiin. Siihen aikaan kun Herra Jumala teki maan ja taivaan,
5 ei ollut vielä yhtään kedon pensasta maan päällä, eikä vielä kasvanut mitään ruohoa kedolla, koska Herra Jumala ei vielä ollut antanut sataa maan päälle eikä ollut ihmistä maata viljelemässä,
6 vaan sumu nousi maasta ja kasteli koko maan pinnan.
7 Silloin Herra Jumala teki maan tomusta ihmisen ja puhalsi hänen sieramiinsa elämän hengen, ja niin ihmisestä tuli elävä sielu.
8 Ja Herra Jumala istutti paratiisin Eedeniin, itään, ja asetti sinne ihmisen, jonka hän oli tehnyt.
9 Ja Herra Jumala kasvatti maasta kaikkinaisia puita, ihania nähdä ja hyviä syödä, ja elämän puun keskelle paratiisia, niin myös hyvän-ja pahantiedon puun.
10 Ja Eedenistä lähti joki, joka kasteli paratiisia, ja se jakaantui sieltä neljään haaraan.
11 Ensimmäisen nimi on Piison; se kiertää koko Havilan maan, jossa on kultaa;
12 ja sen maan kulta on hyvää. Siellä on myös bedellion-pihkaa ja onyks-kiveä.
13 Toisen virran nimi on Giihon; se kiertää koko Kuusin maan.
14 Kolmannen virran nimi on Hiddekel; se juoksee Assurin editse. Ja neljäs virta on Eufrat.
15 Ja Herra Jumala otti ihmisen ja pani hänet Eedenin paratiisiin viljelemään ja varjelemaan sitä.
19 Ja Herra Jumala teki maasta kaikki metsän eläimet ja kaikki taivaan linnut ja toi ne ihmisen eteen nähdäkseen, kuinka hän ne nimittäisi; ja niinkuin ihminen nimitti kunkin elävän olennon, niin oli sen nimi oleva.
20 Ja ihminen antoi nimet kaikille karjaeläimille ja taivaan linnuille ja kaikille metsän eläimille. Mutta Aadamille ei löytynyt apua, joka olisi hänelle sopinut.
21 Niin Herra Jumala vaivutti ihmisen raskaaseen uneen, ja kun hän nukkui, otti hän yhden hänen kylkiluistaan ja täytti sen paikan lihalla.
22 Ja Herra Jumala rakensi vaimon siitä kylkiluusta, jonka hän oli ottanut miehestä, ja toi hänet miehen luo.
24 Sentähden mies luopukoon isästänsä ja äidistänsä ja liittyköön vaimoonsa, ja he tulevat yhdeksi lihaksi.
25 Ja he olivat molemmat, mies ja hänen vaimonsa, alasti eivätkä hävenneet toisiansa.