1 Assim Isaque chamou Jacob, abençoou-o e disse-lhe: Não cases com uma destas raparigas cananitas. Vai antes para Padan-Arã, para a casa do teu avô Betuel, e casa com uma das tuas primas, as filhas do teu tio Labão.

3 Que Deus, ilimitadamente poderoso, te abençoe e te conceda muitos filhos; e que possas tornar-te uma grande nação, com milhões de descendentes! Que Deus te dê, a ti e aos teus descendentes, as ricas bênçãos que prometeu a Abraão. Que venhas a possuir esta terra em que agora somos estrangeiros, pois que também já a tinha prometido a Abraão.

5 Desta forma foi Jacob mandado pelo pai a Padan-Arã, à casa do seu tio Labão, irmão da sua mãe e filho de Betuel, o arameu.

6 Esaú deu-se conta de que seu pai não tinha em boa conta as raparigas da região, e de que por isso tinham, o pai e a mãe, mandado Jacob a Padan-Arã, com a bênção do pai, procurar lá uma moça para casar, com o aviso severo de que nunca procurasse, em nenhum caso, uma cananita. E constatou assim que Jacob tinha estado de acordo e tinha partido para Padan-Arã. Então Esaú foi-se à terra do seu tio Ismael, e casou lá com mais duas mulheres, além das que já tinha. Uma dessas novas mulheres foi Maalate, irmã de Nabaiote, filha mesmo de Ismael, o filho de Abraão.

10 Jacob partira pois de Berseba a caminho de Harã. Ao anoitecer, procurou um sítio onde passar a noite; procurou uma pedra que lhe servisse de cabeceira para descançar a cabeça, e adormeceu.

12 A dormir, sonhou com uma escada que ia da terra até ao céu, e os anjos de Deus subiam e desciam por ela. No cimo das escadas estava o Senhor, que lhe disse: Eu sou o Senhor, o Deus de Abraão e do teu pai Isaque. Essa terra em que estás deitado é tua. Dar-ta-ei a ti e aos teus descendentes. Porque terás tantos descendentes como o pó da terra; hão-de cobrir a Terra do Oriente ao Ocidente, e do Norte ao Sul. E todas as nações da Terra serão abençoadas por intermédio de ti e deles.

15 E mais ainda, eu estou contigo e te protegerei onde quer que fores; hei-de tornar a trazer-te com segurança a esta terra. Serei contigo a todo o momento, a fim de te dar tudo quanto te estou a prometer.

16 Jacob acordou: Deus vive aqui, e eu não sabia!, exclamou. E teve medo. Que lugar tremendo! Isto é mesmo a própria entrada no céu!

18 Na manhã seguinte levantou-se cedo, pegou na pedra sobre a qual tinha dormido, ergueu-a e colocou-a em forma de pilar, em sinal comemorativo, derramando azeite sobre ela. E chamou àquele sítio Betel , ainda que o nome da localidade próxima dali fosse Luz. E formulou assim este voto: Se Deus me ajudar e me proteger nesta viagem, se me der comida e roupa, e me trouxer em segurança de novo para os meus pais, então o Senhor será o meu Deus. E este pilar tornar-se-á um local de adoração, compromentendo-me a dar-lhe a décima parte de tudo quanto ele me der.

2 vaan nouse ja mene Mesopotamiaan, isoisäsi Betuelin kotiin, ja ota sieltä itsellesi vaimo enosi Laabanin tyttäristä.

3 Ja Jumala, Kaikkivaltias, siunatkoon sinua ja antakoon sinun tulla hedelmälliseksi ja lisääntyä, niin että sinusta tulee suuri kansojen joukko.

5 Niin Iisak lähetti Jaakobin matkalle, ja hän lähti Mesopotamiaan Laabanin luo, joka oli aramilaisen Betuelin poika ja Rebekan, Jaakobin ja Eesaun äidin, veli.

7 ja että Jaakob oli totellut isäänsä ja äitiänsä ja lähtenyt Mesopotamiaan,

8 silloin hän huomasi, että Kanaanin tyttäret olivat hänen isälleen Iisakille vastenmieliset;

9 ja niin Eesau meni Ismaelin luo ja otti Mahalatin, Aabrahamin pojan Ismaelin tyttären, Nebajotin sisaren, vaimokseen entisten lisäksi.

10 Niin Jaakob lähti Beersebasta mennäksensä Harraniin.

11 Ja hän osui erääseen paikkaan, johon yöpyi, sillä aurinko oli laskenut; ja hän otti sen paikan kivistä yhden, pani sen päänsä alaiseksi ja asettui nukkumaan siihen paikkaan.

12 Niin hän näki unta, ja katso, maan päälle oli asetettu tikapuut, joiden pää ulottui taivaaseen, ja katso, Jumalan enkelit kulkivat niitä myöten ylös ja alas.

14 Ja sinun jälkeläistesi paljous on oleva kuin maan tomu, ja sinä leviät länteen ja itään, pohjoiseen ja etelään, ja sinussa ja sinun siemenessäsi tulevat siunatuiksi kaikki sukukunnat maan päällä.

18 Ja Jaakob nousi varhain aamulla, otti kiven, jonka hän oli pannut päänsä alaiseksi, ja nosti sen pystyyn patsaaksi ja vuodatti öljyä sen päälle.

19 Ja hän kutsui paikan Beeteliksi; mutta ennen oli kaupungin nimenä Luus.

21 niin että saan palata rauhassa isäni kotiin, niin on Herra oleva minun Jumalani;