1 Ao fim de sete anos deverá haver um cancelamento geral de todas as dívidas!

2 Cada credor deverá considerar como paga qualquer promissória referente a um empréstimo que tenha feito a um seu compatriota israelita, porque nesse ano o Senhor desquita toda a gente dessa obrigação com a qual eventualmente se tenha comprometido.

3 Essa desobrigação não se aplica aos estrangeiros.

4 Dessa forma não haverá ninguém pobre no vosso meio, porque o Senhor vos abençoará grandemente na terra que vos vai dar, se obedecerem a este mandamento.

5 Portanto a única condição necessária para que essa bênção se efective é que guardem cuidadosamente todas as ordenanças do Senhor vosso Deus que vos dou.

6 Ele vos abençoará tal como vos prometeu. Emprestarão dinheiro a muitos povos, mas não terão necessidade de pedir emprestado a ninguém. Hão-de ter predominância sobre muitas nações, mas nenhuma delas vos dominará.

7 Se quando chegarem à terra que o Senhor vos dá houver pobres no vosso meio não lhes fechem o vosso coração nem a vossa mão, voltando-lhe as costas; deverão emprestar-lhes tanto quanto necessitarem. Mas cuidado! Não venham a recusar esse auxílio só pelo facto de se estar aproximando o ano da remissão! Se o recusarem e o necessitado clamar ao Senhor, o vosso acto será considerado como um pecado. Deverão emprestar-lhe o que ele precisar e sem chorar essa vossa decisão. Porque o Senhor virá a fazer-vos prosperar em resultado disso que fizeram. E visto que nunca deixará de haver uns mais necessitados do que outros entre vocês, por isso este mandamento é necessário. Deverão emprestar-lhes liberalmente.

12 Quando um vosso irmão ou irmã tiver de se vender a vocês, deverão deixá-lo livre ao fim do sexto ano de serviço na vossa dependência, e nem devem deixá-lo partir de mãos vazias. Dêem-lhe um bom presente de despedida, tomado dos vossos rebanhos ou dos vossos lagares de azeite ou de vinho. Partilhem com ele na proporção em que o Senhor vos tiver abençoado. Lembrem-se de que também foram escravos na terra do Egipto e que o Senhor vos salvou de lá. É por isso que vos dou esta lei.

16 Mas se esse hebreu que está ao vosso serviço não quiser deixar-vos - se disser que gosta do seu senhor, que gosta do serviço que faz, que sempre se deu bem convosco - então peguem numa sovela e perfurem-lhe a orelha, à entrada da vossa casa; depois disso ele tornar-se-á vosso servo para sempre. Façam o mesmo quando se tratar de servas.

18 Quando tiverem de deixar ir em liberdade um servo, não fiquem aborrecidos com isso; lembrem-se que durante seis anos ele vos custou menos de metade do preço dum trabalhador regular. E o Senhor vosso Deus vos fará prosperar pelo facto de o terem deixado sair livre.

19 Deverão pôr de parte para o Senhor todos os primogénitos machos dos vossos rebanhos e manadas. Não empreguem os primogénitos das manadas para trabalhar nos campos; também não devem tosquiar os primogénitos dos rebanhos de ovelhas; pelo contrário, vocês e a vossa família deverão comer estes animais perante o Senhor vosso Deus cada ano no santuário.

21 Contudo, se esse animal primogénito tiver algum defeito, se for coxo, ou cego, ou tiver qualquer outra coisa defeituosa, então não será sacrificado. Usem-no para alimento vosso na vossa casa. Seja quem for, mesmo que esteja impuro nessa altura, poderá comer dele tal como se fosse uma corça ou um veado que matou para comer.

23 Só que não deverão comer o seu sangue; derramem-no por terra como se fosse água.

2 Ja näin on vapautuksesta määrätty: jokainen saamamies luopukoon siitä, minkä hän on lähimmäiselleen lainannut, älköönkä velkoko lähimmäistänsä ja veljeänsä, sillä silloin on Herran kunniaksi vapautus julistettu.

3 Vierasta saat velkoa, mutta luovu siitä, mitä sinulla on saamista veljeltäsi.

4 Tosin ei köyhää sinun keskuudessasi tulisi ollakaan, sillä Herra on runsaasti siunaava sinua siinä maassa, jonka Herra, sinun Jumalasi, antaa sinulle perintöosaksi ja jonka saat ottaa omaksesi,

5 jos vain kuulet Herran, sinun Jumalasi, ääntä ja tarkoin noudatat kaikkia näitä käskyjä, jotka minä tänä päivänä sinulle annan.

6 Sillä Herra, sinun Jumalasi, on siunaava sinua, niinkuin hän on sinulle puhunut; ja sinä lainaat monelle kansalle, mutta sinun ei tarvitse lainaa ottaa, ja sinä vallitset monia kansoja, mutta he eivät vallitse sinua.

7 Jos sinun keskuudessasi on joku köyhä, joku veljesi jossakin porttiesi sisäpuolella siinä maassa, jonka Herra, sinun Jumalasi, sinulle antaa, niin älä kovenna sydäntäsi äläkä sulje kättäsi köyhältä veljeltäsi,

8 vaan avaa auliisti kätesi hänelle ja lainaa mielelläsi, mitä hän puutteessansa tarvitsee.

9 Varo, ettei sydämessäsi synny tämä paha ajatus: 'Seitsemäs vuosi, vapautusvuosi, on lähellä', ja ettet sen tähden katso karsaasti köyhää veljeäsi etkä anna hänelle mitään. Jos hän silloin huutaa sinun tähtesi Herran puoleen, niin sinä joudut syyhyn.

10 Anna mielelläsi hänelle, älköönkä sydämesi olko vastahakoinen antaessasi, sillä lahjasi tähden on Herra, sinun Jumalasi, siunaava sinua kaikissa töissäsi, kaikessa, mihin ryhdyt.

11 Koska köyhiä ei koskaan puutu maasta, sentähden käsken minä sinua näin: Avaa auliisti kätesi veljellesi, kurjalle ja köyhälle, joita sinun maassasi on.

12 Jos joku veljesi, hebrealainen mies tai nainen, on myynyt itsensä sinulle ja palvellut sinua kuusi vuotta, niin päästä hänet seitsemäntenä vuotena luotasi vapaaksi,

13 ja kun päästät hänet luotasi vapaaksi, niin älä lähetä häntä tyhjin käsin.

14 Vaan sälytä hänen selkäänsä runsaasti lahjoja laumastasi, puimatantereeltasi ja kuurnastasi; anna hänellekin siitä, millä Herra, sinun Jumalasi, on sinua siunannut.

15 Muista, että itse olit orjana Egyptin maassa ja että Herra, sinun Jumalasi, vapahti sinut. Sentähden minä tänä päivänä annan sinulle tämän käskyn.

16 Mutta jos hän sanoo sinulle: 'En tahdo lähteä luotasi', koska hän rakastaa sinua ja sinun perhettäsi ja koska hänen on ollut sinun luonasi hyvä olla,

17 niin ota naskali ja pistä se hänen korvansa läpi oveen; olkoon hän sitten sinun orjasi ainiaan. Samoin tee myös orjattarellesi.

18 Älköön sinusta olko vaikeata päästää häntä luotasi vapaaksi: onhan hänestä kuutena vuotena ollut sinulle kahta vertaa suurempi hyöty kuin palkkalaisesta. Ja Herra, sinun Jumalasi, on siunaava sinua kaikessa, mitä teet.

19 Kaikki urospuoliset esikoiset, jotka syntyvät raavaskarjassasi ja pikkukarjassasi, pyhitä Herralle, Jumalallesi; raavaasi esikoisella älä työtä tee, älä myöskään keritse lampaasi esikoista.

20 Herran, sinun Jumalasi, edessä syö perheinesi se joka vuosi siinä paikassa, jonka Herra valitsee.

21 Jos siinä on joku vamma, jos se ontuu tai on sokea tai jos sillä on joku muu paha vamma, mikä tahansa, niin älä uhraa sitä Herralle, sinun Jumalallesi.

22 Syö se porttiesi sisäpuolella; niin hyvin saastainen kuin puhdas saakoon syödä sitä, niinkuin syödään gasellia tai peuraa.