1 Nessa altura o Senhor disse-me para talhar duas novas placas de pedra semelhantes às primeiras, e para fazer uma arca de madeira a fim de as guardar, e depois para voltar junto do Senhor na montanha, porque haveria de tornar a escrever nessas placas os mesmos mandamentos que estavam nas outras que eu quebrara.

3 Fiz então a arca com madeira de acácia, e talhei as duas pranchas de pedra como as primeiras, levando-as até ao cimo da montanha junto de Deus. Ele tornou a escrever nelas os dez mandamentos, e depois tornou a dar-mas. Nelas estavam inscritas as mesmas leis que vos tinha dado do meio do fogo que rodeava a montanha, enquanto vocês olhavam cá de baixo.

5 Desci pois, coloquei-as na arca que fizera, e onde estão até hoje, tal como o Senhor ordenara.

6 O povo de Israel deslocou-se, após isso, de Berote-Bene-Jaacá até Mosera, onde Arão morreu e foi enterrado. O seu filho Eleazar sucedeu-lhe no exercício das funções de sacerdote.

7 Depois foram até Gudgoda, e daí a Jotbatá, terra percorrida por vários cursos de água. Foi lá que o Senhor mandou separar a tribo de Levi e consagrá-la ao transporte da arca que continha os dez mandamentos do Senhor, e a se manter perante o Senhor, fazendo o serviço de Deus e louvando o seu nome, tal como acontece actualmente. (É por isso que a tribo de Levi não tem nenhum quinhão seu na terra prometida, como têm as outras tribos dos seus irmãos; porque, tal como o Senhor lhes tinha dito, ele próprio é o quinhão que lhes compete.)

10 Tal como disse antes, eu tinha permanecido no monte perante o Senhor durante quarenta dias e quarenta noites da segunda vez; aliás como acontecera da primeira, e o Senhor ouviu os meus rogos e não vos destruiu. Contudo disse-me: 'Levanta-te e leva o povo para a terra que prometi aos seus antepassados. É tempo de entrarem na posse dela.'

12 Agora, Israel, que é que o Senhor requer da vossa parte senão que ouçam cuidadosamente tudo o que vos diz e que obedeçam, para vosso próprio bem, aos mandamentos que hoje vos dou, e que o amem, que o adorem com todo o vosso coração, com toda a vossa alma? Tanto a Terra como os altos céus pertencem ao Senhor vosso Deus.

15 Apesar disso o Senhor teve alegria nos vossos antepassados, e os amou de tal maneira que vos escolheu de entre todos os povos, tal como é agora coisa evidente. Por isso, purifiquem os vossos corações pecadores e abandonem o vosso endurecimento.

17 Jeová o vosso Deus é Deus de deuses, e Senhor de senhores. É o grande e poderoso Deus, o Deus tremendo, de perfeita imparcialidade, que nunca se deixaria ganhar com presentes. É ele quem faz justiça aos órfãos e às viúvas. O seu amor dirige-se também aos estrangeiros, e dá-lhes pão e com que se vestirem. Por isso vocês também devem amar os que são estranhos a Israel, pois foi o que vocês mesmos foram no Egipto. Devem respeitar profundamente o Senhor vosso Deus, adorá-lo, apegar-se a ele, servi-lo e só em seu nome fazer qualquer voto da vossa vida. É ele a única razão dos vossos louvores. É ele o vosso Deus, aquele que realizou os poderosos milagres que viram. Quando os vossos antepassados desceram para o Egipto eram apenas setenta pessoas, mas agora o Senhor vosso Deus tornou-vos tão numerosos como as estrelas do céu!

2 Minä kirjoitan niihin tauluihin ne sanat, jotka olivat entisissä tauluissa, niissä, jotka sinä murskasit; pane ne arkkiin.'

3 Niin minä tein arkin akasiapuusta ja veistin kaksi kivitaulua, entisten kaltaista. Ja minä nousin vuorelle, kädessäni ne kaksi taulua.

4 Ja hän kirjoitti tauluihin saman, minkä edellisellä kerralla, ne kymmenen sanaa, jotka Herra oli puhunut teille vuorelta, tulen keskeltä, seurakunnan kokouspäivänä. Ja Herra antoi ne minulle.

5 Sitten minä käännyin ja astuin alas vuorelta ja panin taulut tekemääni arkkiin, niinkuin Herra oli minua käskenyt, ja siinä ne ovat.

6 Ja israelilaiset lähtivät liikkeelle Bene-Jaakanin kaivoilta ja vaelsivat Mooseraan. Siellä kuoli Aaron, ja hänet haudattiin sinne; ja hänen poikansa Eleasar tuli papiksi hänen sijaansa.

7 Sieltä he lähtivät liikkeelle Gudgodaan, ja Gudgodasta Jotbataan, seutuun, jossa on vesipuroja.

8 Siihen aikaan Herra erotti Leevin sukukunnan kantamaan Herran liitonarkkia, seisomaan Herran edessä, palvelemaan häntä ja siunaamaan hänen nimeensä, niinkuin tähän päivään saakka on tapahtunut.

9 Sentähden Leevi ei saanut osuutta eikä perintöosaa veljiensä rinnalla, sillä Herra on hänen perintöosansa, niinkuin Herra, sinun Jumalasi, on hänelle puhunut.

10 Ja minä viivyin vuorella, niinkuin edelliselläkin kerralla, neljäkymmentä päivää ja neljäkymmentä yötä; ja Herra kuuli minua vielä silläkin kertaa, sillä Herra ei tahtonut tuhota sinua.

11 Ja Herra sanoi minulle: 'Nouse ja lähde, kulje kansan edellä, että he menevät ja ottavat omakseen maan, jonka minä heidän isillensä vannotulla valalla olen luvannut antaa heille'.

12 Ja nyt, Israel, mitä Herra, sinun Jumalasi, sinulta muuta vaatii, kuin että pelkäät Herraa, sinun Jumalaasi, että aina vaellat hänen teitänsä ja rakastat häntä, ja että palvelet Herraa, sinun Jumalaasi, kaikesta sydämestäsi ja kaikesta sielustasi,

13 noudattaen Herran käskyjä ja säädöksiä, jotka minä sinulle tänä päivänä annan, että menestyisit.

14 Katso, taivaat ja taivasten taivaat, maa ja kaikki, mitä siinä on, ovat Herran, sinun Jumalasi.

15 Mutta ainoastaan sinun isiisi Herra mielistyi ja rakasti heitä; ja hän valitsi omikseen heidän jälkeläisensä, hän valitsi teidät kaikista kansoista, niinkuin yhä vielä on.

16 Ympärileikatkaa sentähden sydämenne älkääkä olko enää niskureita.

17 Sillä Herra, teidän Jumalanne, on jumalain Jumala ja herrain Herra, suuri, voimallinen ja peljättävä Jumala, joka ei katso henkilöön eikä ota lahjusta,

18 joka hankkii orvolle ja leskelle oikeuden ja joka rakastaa muukalaista ja antaa hänelle ruuan ja vaatteen.

19 Sentähden rakastakaa muukalaista, sillä te olette itse olleet muukalaisina Egyptin maassa.

20 Herraa, sinun Jumalaasi, pelkää, häntä palvele, hänessä riipu kiinni ja vanno hänen nimeensä.

21 Hän on sinun ylistyksesi, ja hän on sinun Jumalasi, joka on tehnyt sinulle ne suuret ja peljättävät teot, jotka sinun silmäsi ovat nähneet.