6 (H75:7) Ei tule apua idästä, ei lännestä, ei vuorisesta erämaasta,
7 (H75:8) vaan Jumala on se, joka tuomitsee: yhden hän alentaa, toisen ylentää.
8 (H75:9) Sillä Herran kädessä on malja, joka vaahtoaa täynnänsä höystettyä viiniä, ja siitä hän kaataa; kaikkien maan jumalattomien täytyy se juoda, särpiä pohjasakkaa myöten.
9 (H75:10) Mutta minä julistan iäti, veisaan kiitosta Jaakobin Jumalalle.
10 (H75:11) Ja kaikki jumalattomien sarvet minä katkaisen; korkealle kohoavat vanhurskaan sarvet.
1 Damos-te graças, ó Deus, damos-te graças, pois o teu nome está perto; os que invocam o teu nome anunciam as tuas maravilhas.
2 Quando chegar o tempo determinado, julgarei retamente.
3 Dissolve-se a terra e todos os seus moradores, mas eu lhe fortaleci as colunas.
4 Digo eu aos arrogantes: Não sejais arrogantes; e aos ímpios: Não levanteis a fronte;
5 não levanteis ao alto a vossa fronte, nem faleis com arrogância.
6 Porque nem do oriente, nem do ocidente, nem do deserto vem a exaltação.
7 Mas Deus é o que julga; a um abate, e a outro exalta.
8 Porque na mão do Senhor há um cálice, cujo vinho espuma, cheio de mistura, do qual ele dá a beber; certamente todos os ímpios da terra sorverão e beberão as suas fezes.
9 Mas, quanto a mim, exultarei para sempre, cantarei louvores ao Deus de Jacó.
10 E quebrantarei todas as forças dos ímpios, mas as forças dos justos serão exaltadas.