1 quis est iste qui venit de Edom tinctis vestibus de Bosra iste formonsus in stola sua gradiens in multitudine fortitudinis suae ego qui loquor iustitiam et propugnator sum ad salvandum
2 quare ergo rubrum est indumentum tuum et vestimenta tua sicut calcantium in torculari
3 torcular calcavi solus et de gentibus non est vir mecum calcavi eos in furore meo et conculcavi eos in ira mea et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea et omnia indumenta mea inquinavi
4 dies enim ultionis in corde meo annus redemptionis meae venit
5 circumspexi et non erat auxiliator quaesivi et non fuit qui adiuvaret et salvavit mihi brachium meum et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi
6 et conculcavi populos in furore meo et inebriavi eos in indignatione mea et detraxi in terra virtutem eorum
7 miserationum Domini recordabor laudem Domini super omnibus quae reddidit nobis Dominus et super multitudinem bonorum domui Israhel quae largitus est eis secundum indulgentiam suam et secundum multitudinem misericordiarum suarum
8 et dixit verumtamen populus meus est filii non negantes et factus est eis salvator
9 in omni tribulatione eorum non est tribulatus et angelus faciei eius salvavit eos in dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos et portavit eos et levavit eos cunctis diebus saeculi
10 ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et adflixerunt spiritum Sancti eius et conversus est eis in inimicum et ipse debellavit eos
11 et recordatus est dierum saeculi Mosi populi sui ubi est qui eduxit eos de mari cum pastoribus gregis sui ubi est qui posuit in medio eius spiritum Sancti sui
12 qui eduxit ad dexteram Mosen brachio maiestatis suae qui scidit aquas ante eos ut faceret sibi nomen sempiternum
13 qui duxit eos per abyssos quasi equum in deserto non inpingentem
14 quasi animal in campo descendens spiritus Domini ductor eius fuit sic adduxisti populum tuum ut faceres tibi nomen gloriae
15 adtende de caelo et vide de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae ubi est zelus tuus et fortitudo tua multitudo viscerum tuorum et miserationum tuarum super me continuerunt se
16 tu enim pater noster et Abraham nescivit nos et Israhel ignoravit nos tu Domine pater noster redemptor noster a saeculo nomen tuum
17 quare errare nos fecisti Domine de viis tuis indurasti cor nostrum ne timeremus te convertere propter servos tuos tribus hereditatis tuae
18 quasi nihilum possederunt populum sanctum tuum hostes nostri conculcaverunt sanctificationem tuam
19 facti sumus quasi in principio cum non dominareris nostri neque invocaretur nomen tuum super nos
1 " Quis est iste, qui venit de Edom,tinctis vestibus de Bosra?Iste formosus in stola sua,gradiens in multitudine fortitudinis suae ". Sum ego, qui loquor iustitiam,potens ad salvandum ".
2 " Quare ergo rubrum est indumentum tuum,et vestimenta tua sicut calcantis in torculari? ".
3 " Torcular calcavi solus,et de gentibus non erat vir mecum;calcavi eos in furore meoet conculcavi eos in ira mea.Et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea,et omnia indumenta mea inquinavi.
4 Dies enim ultionis in corde meo,annus redemptionis meae venit.
5 Circumspexi, et non erat auxiliator,miratus sum, et non fuit qui adiuvaret;et salvavit mihi brachium meum,et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.
6 Et conculcavi populos in furore meoet contrivi eos in indignatione meaet effudi in terram sanguinem eorum ".
7 Miserationum Domini recordabor,laudum Dominisuper omnibus, quae reddidit nobis Dominus,et super multitudinem bonorum domui Israel,quae largitus est eis secundum misericordias suaset secundum multitudinem miserationum suarum.
8 Et dixit: " Verumtamen populus meus est,filii, qui non deludent ";et factus est eis salvator.
9 In omni tribulatione eorum non legatus neque angelus,sed ipse salvavit eos.In dilectione sua et in indulgentia suaipse redemit eoset sustulit eos et portavit eoscunctis diebus saeculi.
10 Ipsi autem ad iracundiam provocaveruntet afflixerunt spiritum sanctitatis eius;et conversus est eis in inimicumet ipse debellavit eos.
11 Et recordatus est dierum antiquorum,Moysi et populi sui.Ubi est qui eduxit eos de maricum pastore gregis sui?Ubi est qui posuit in medio eiusspiritum sanctitatis suae?
12 Qui adduxit ad dexteram Moysibrachium maiestatis suae,qui scidit aquas ante eos,ut faceret sibi nomen sempiternum,
13 qui deduxit eos per abyssosquasi equum per desertum, et non impingebant?
14 Sicut armentum, quod descendit per vallem,spiritus Domini fecit eos quiescere;sic conduxisti populum tuum,ut faceres tibi nomen gloriae.
15 Attende de caelo et videde habitaculo sancto tuo et gloriae tuae;ubi est zelus tuus et fortitudo tua?Commotio viscerum tuorum et misericordiae tuaesuper me continuerunt se.
16 Tu enim pater noster.Abraham enim nescit nos,et Israel ignorat nos;tu, Domine, pater noster,redemptor noster: a saeculo nomen tuum.
17 Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis,indurasti cor nostrum, ne timeremus te?Convertere propter servos tuos,tribus hereditatis tuae.
18 Brevi tempore hereditaverunt populum sanctum tuum,hostes nostri conculcaverunt sanctuarium tuum.
19 Facti sumus a saeculo,cum non dominareris nostri,neque invocaretur nomen tuum super nos.Utinam dirumperes caelos et descenderes!A facie tua montes defluerent.