1 The word which came to Jeremiah from Yahweh, saying, 2 "Arise, and go down to the potter’s house, and there I will cause you to hear my words."

3 Then I went down to the potter’s house, and behold, he was making something on the wheels. 4 When the vessel that he made of the clay was marred in the hand of the potter, he made it again another vessel, as seemed good to the potter to make it.

5 Then Yahweh’s word came to me, saying, 6 "House of Israel, can’t I do with you as this potter?" says Yahweh. "Behold, as the clay in the potter’s hand, so are you in my hand, house of Israel. 7 At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to pluck up and to break down and to destroy it, 8 if that nation, concerning which I have spoken, turns from their evil, I will repent of the evil that I thought to do to them. 9 At the instant I speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to build and to plant it, 10 if they do that which is evil in my sight, that they not obey my voice, then I will repent of the good with which I said I would benefit them.

11 "Now therefore, speak to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says: "Behold, I frame evil against you, and devise a plan against you. Everyone return from his evil way now, and amend your ways and your doings."’ 12 But they say, ‘It is in vain; for we will walk after our own plans, and we will each follow the stubbornness of his evil heart.’"

13 Therefore Yahweh says:

"Ask now among the nations,

‘Who has heard such things?’

The virgin of Israel has done a very horrible thing.

14 Will the snow of Lebanon fail from the rock of the field?

Will the cold waters that flow down from afar be dried up?

15 For my people have forgotten me.

They have burned incense to false gods.

They have been made to stumble in their ways

in the ancient paths,

to walk in byways, in a way not built up,

16 to make their land an astonishment,

and a perpetual hissing.

Everyone who passes by it will be astonished,

and shake his head.

17 I will scatter them as with an east wind before the enemy.

I will show them the back, and not the face,

in the day of their calamity.

18 Then they said, "Come! Let’s devise plans against Jeremiah; for the law won’t perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet. Come, and let’s strike him with the tongue, and let’s not give heed to any of his words."

19 Give heed to me, Yahweh,

and listen to the voice of those who contend with me.

20 Should evil be recompensed for good?

For they have dug a pit for my soul.

Remember how I stood before you to speak good for them,

to turn away your wrath from them.

21 Therefore deliver up their children to the famine,

and give them over to the power of the sword.

Let their wives become childless and widows.

Let their men be killed

and their young men struck by the sword in battle.

22 Let a cry be heard from their houses

when you bring a troop suddenly on them;

for they have dug a pit to take me

and hidden snares for my feet.

23 Yet, Yahweh, you know all their counsel against me to kill me.

Don’t forgive their iniquity.

Don’t blot out their sin from your sight,

Let them be overthrown before you.

Deal with them in the time of your anger.

1 Die woord wat van die HERE tot Jeremia gekom het:

2 Maak jou klaar en gaan af na die huis van die pottebakker, en daar sal Ek jou my woorde laat hoor.

3 Toe het ek afgegaan na die huis van die pottebakker, en hy was juis besig om 'n stuk werk op die skywe te maak.

4 En die voorwerp wat hy besig was om te maak, het misluk -- soos dit gaan met klei in die hand van die pottebakker -- maar hy het daaruit weer 'n ander voorwerp gemaak soos dit in die oë van die pottebakker reg was om dit te maak.

5 Toe het die woord van die HERE tot my gekom en gesê:

6 Sal Ek nie soos hierdie pottebakker met julle kan maak nie, o huis van Israel? spreek die HERE. Kyk, soos klei in die hand van die pottebakker, so is julle in my hand, o huis van Israel!

7 In een oomblik sal Ek spreek oor 'n nasie en oor 'n koninkryk om dit uit te ruk en om te gooi en te vernietig;

8 maar as die nasie waaroor Ek gespreek het, hulle bekeer van hul boosheid, sal Ek berou hê oor die onheil wat Ek van plan was om hulle aan te doen.

9 En in 'n ander oomblik sal Ek spreek oor 'n nasie en oor 'n koninkryk om dit te bou en te plant;

10 maar as hulle doen wat verkeerd is in my oë deur na my stem nie te luister nie, dan sal Ek berou hê oor die goeie waarmee Ek gesê het dat Ek aan hulle goed sal doen.

11 Sê dan nou tog aan die manne van Juda en die inwoners van Jerusalem dit: So spreek die HERE: Kyk, Ek maak onheil gereed teen julle, en Ek dink 'n plan uit teen julle; bekeer julle tog, elkeen van sy verkeerde weg, en maak julle weë en julle handelinge goed.

12 Maar hulle sê: Dit is tevergeefs; want ons sal na ons gedagtes wandel, en ons sal elkeen volgens die verhardheid van sy bose hart handel.

13 Daarom, so spreek die HERE: Vra tog onder die volke: Wie het sulke dinge gehoor? Die jonkvrou van Israel het 'n baie afskuwelike ding gedoen.

14 Verdwyn die sneeu van die L¡banon ooit van die rots in die veld? Of droog die uitlandse, koue, stromende waters op?

15 Nogtans het my volk My vergeet, hulle laat rook opgaan vir die nietige afgode; die het hulle laat struikel op al hul weë, op die ou paaie, om te loop op sypaaie, 'n ongemaakte pad;

16 om hulle land te maak 'n voorwerp van verbasing, van bespotting vir ewig. Elkeen wat daar verbytrek, sal hom verbaas en sy hoof skud.

17 Soos 'n oostewind sal Ek hulle verstrooi voor die vyand; met die nek, en nie met die aangesig nie, sal Ek hulle aankyk in die dag van hulle ondergang.

18 Toe het hulle gesê: Kom, laat ons planne teen Jeremia beraam; want onderrigting sal nie ontbreek by die priester of raad by die wyse of 'n woord by die profeet nie. Kom, laat ons hom slaan met die tong, en laat ons nie luister na een van sy woorde nie.

19 HERE, luister tog na my, en hoor na die stem van die wat met my twis.

20 Sal goed dan met kwaad vergeld word? -- want hulle het vir my 'n kuil gegrawe. Gedenk hoe ek voor u aangesig gestaan het om 'n goeie woord vir hulle te doen, om u grimmigheid van hulle af te keer.

21 Daarom, gee hulle kinders oor aan die hongersnood, en lewer hulle oor in die mag van die swaard, en laat hulle vroue kinderloos en weduwees word, en laat hulle manne omkom deur die pes, hulle jongmanne verslaan word deur die swaard in die geveg.

22 Laat daar 'n geskreeu uit hulle huise gehoor word as U skielik 'n bende oor hulle bring. Want hulle het 'n kuil gegrawe om my te vang en vangnette voor my voete gespan.

23 Maar U, HERE, ken hulle hele plan teen my om my dood te maak; doen geen versoening oor hulle ongeregtigheid en delg hulle sonde nie uit voor u aangesig nie, ja, laat hulle tot 'n val kom voor u aangesig, tree teen hulle op in die tyd van u toorn.