1 Oh that my head were waters,

and my eyes a spring of tears,

that I might weep day and night

for the slain of the daughter of my people!

2 Oh that I had in the wilderness

a lodging place of wayfaring men,

that I might leave my people

and go from them!

For they are all adulterers,

an assembly of treacherous men.

3 "They bend their tongue,

as their bow, for falsehood.

They have grown strong in the land,

but not for truth;

for they proceed from evil to evil,

and they don’t know me," says Yahweh.

4 "Everyone beware of his neighbor,

and don’t trust in any brother;

for every brother will utterly supplant,

and every neighbor will go around like a slanderer.

5 Friends deceive each other,

and will not speak the truth.

They have taught their tongue to speak lies.

They weary themselves committing iniquity.

6 Your habitation is in the middle of deceit.

Through deceit, they refuse to know me," says Yahweh.

7 Therefore Yahweh of Armies says,

"Behold, I will melt them and test them;

for how should I deal with the daughter of my people?

8 Their tongue is a deadly arrow.

It speaks deceit.

One speaks peaceably to his neighbor with his mouth,

but in his heart, he waits to ambush him.

9 Shouldn’t I punish them for these things?" says Yahweh.

"Shouldn’t my soul be avenged on a nation such as this?

10 I will weep and wail for the mountains,

and lament for the pastures of the wilderness,

because they are burned up, so that no one passes through;

Men can’t hear the voice of the livestock.

Both the birds of the sky and the animals have fled.

They are gone.

11 "I will make Jerusalem heaps,

a dwelling place of jackals.

I will make the cities of Judah a desolation,

without inhabitant."

12 Who is wise enough to understand this? Who is he to whom the mouth of Yahweh has spoken, that he may declare it? Why has the land perished and burned up like a wilderness, so that no one passes through?

13 Yahweh says, "Because they have forsaken my law which I set before them, and have not obeyed my voice or walked in my ways, 14 but have walked after the stubbornness of their own heart and after the Baals, which their fathers taught them." 15 Therefore Yahweh of Armies, the God of Israel, says, "Behold, I will feed them, even this people, with wormwood and give them poisoned water to drink. 16 I will scatter them also among the nations, whom neither they nor their fathers have known. I will send the sword after them, until I have consumed them."

17 Yahweh of Armies says,

"Consider, and call for the mourning women, that they may come.

Send for the skillful women, that they may come.

18 Let them make haste

and take up a wailing for us,

that our eyes may run down with tears

and our eyelids gush out with waters.

19 For a voice of wailing is heard out of Zion,

‘How we are ruined!

We are greatly confounded

because we have forsaken the land,

because they have cast down our dwellings.’"

20 Yet hear Yahweh’s word, you women.

Let your ear receive the word of his mouth.

Teach your daughters wailing.

Everyone teach her neighbor a lamentation.

21 For death has come up into our windows.

It has entered into our palaces

to cut off the children from outside,

and the young men from the streets.

22 Speak, "Yahweh says,

"‘The dead bodies of men will fall as dung on the open field,

and as the handful after the harvester.

No one will gather them.’"

23 Yahweh says,

"Don’t let the wise man glory in his wisdom.

Don’t let the mighty man glory in his might.

Don’t let the rich man glory in his riches.

24 But let him who glories glory in this,

that he has understanding, and knows me,

that I am Yahweh who exercises loving kindness, justice, and righteousness in the earth,

for I delight in these things," says Yahweh.

25 "Behold, the days come," says Yahweh, "that I will punish all those who are circumcised only in their flesh: 26 Egypt, Judah, Edom, the children of Ammon, Moab, and all who have the corners of their hair cut off, who dwell in the wilderness, for all the nations are uncircumcised, and all the house of Israel are uncircumcised in heart."

1 Ag, was my hoof maar water en my oog 'n fontein van trane! Dan sou ek dag en nag beween die wat verslaan is van die dogter van my volk.

2 Ag, het ek in die woestyn maar 'n herberg vir reisigers gehad! Dan sou ek my volk verlaat en van hulle af wegtrek; want hulle is almal owerspelers, 'n hoop ontroue mense.

3 En hulle span hulle tong, soos hulle boog, met leuens, en nie volgens waarheid is hulle magtig in die land nie; want van boosheid tot boosheid gaan hulle voort, maar My ken hulle nie, spreek die HERE.

4 Pas op, elkeen vir sy vriend, en vertrou op geen broer nie; want elke broer is net 'n onderkruiper, en elke vriend gaan om met kwaadsprekery.

5 En hulle bedrieg elkeen sy vriend en praat nie die waarheid nie; hulle het hul tong geleer om leuens te praat, hulle maak hul moeg met verdraaiery.

6 Jou woning is in die midde van bedrog; deur bedrog weier hulle om My te ken, spreek die HERE.

7 Daarom, so sê die HERE van die leërskare: Kyk, Ek smelt hulle en toets hulle; want hoe sou Ek anders handel vanweë die dogter van my volk?

8 Hulle tong is 'n moordpyl; dit spreek bedrog; met die mond spreek hulle van vrede met hul naaste, maar in hul binneste beraam hulle listige planne.

9 Sou Ek hieroor aan hulle geen besoeking doen nie? spreek die HERE. Of sou my siel hom nie wreek op 'n nasie soos hierdie een nie?

10 Ek sal geween en geklaag aanhef oor die berge en 'n klaaglied oor die weivelde van die woestyn; want hulle is verwoes, sodat niemand daar deurtrek nie, en 'n mens hoor geen geluid van vee nie; die voëls van die hemel sowel as die diere -- hulle het gevlug, weggetrek.

11 En Ek sal Jerusalem maak tot kliphope, 'n lêplek van jakkalse; en die stede van Juda sal Ek 'n woesteny maak, sonder inwoner.

12 Wie is die wyse man wat dit kan verstaan? En met wie het die mond van die HERE gespreek, dat hy dit kan verkondig? Waarom het die land te gronde gegaan, is dit verwoes soos die woestyn, sodat niemand daar deurtrek nie?

13 En die HERE het gesê: Omdat hulle my wet wat Ek hulle voorgehou het, verlaat het en na my stem nie geluister en daarin nie gewandel het nie,

14 maar gewandel het agter die verhardheid van hulle hart en agter die Ba„ls aan, waaraan hulle vaders hulle gewend gemaak het,

15 daarom, so sê die HERE van die leërskare, die God van Israel: Kyk, Ek gee aan hulle, aan hierdie volk, wilde-als om te eet, en Ek laat hulle gifwater drink,

16 en Ek verstrooi hulle onder die nasies wat hulle en hul vaders nie geken het nie, en stuur die swaard agter hulle aan totdat Ek hulle verteer het.

17 So sê die HERE van die leërskare: Let op, en roep die klaagvroue, dat hulle kom; en stuur na die wyse vroue, dat hulle kom;

18 en laat hulle gou maak en oor ons 'n weeklag aanhef, sodat ons oë afloop in trane en ons ooglede stroom van water.

19 Want die geluid van weeklag word uit Sion gehoor: Hoe is ons verwoes! Ons het diep in die skande gekom, omdat ons die land moet verlaat, omdat hulle ons wonings omgegooi het.

20 Want hoor, o vroue, die woord van die HERE, en laat julle oor opvang die woord van sy mond; en leer julle dogters 'n weeklag en vir mekaar 'n klaaglied.

21 Want die dood het in ons vensters opgeklim, in ons paleise ingekom om die kinders van die straat af uit te roei, die jongmanne van die pleine af.

22 Sê dit: So spreek die HERE: En die lyke van die mense sal neerval soos mis op die oop veld en soos gerwe agter die maaier sonder dat iemand dit versamel.

23 So sê die HERE: Laat die wyse hom nie beroem op sy wysheid nie, en laat die sterke hom nie beroem op sy sterkte nie, laat die ryke hom nie beroem op sy rykdom nie;

24 maar laat hy wat wil roem, hom hierop beroem dat hy verstaan en My ken, dat Ek die HERE is wat goedertierenheid, reg en geregtigheid op die aarde doen; want in die dinge het Ek 'n behae, spreek die HERE.

25 Kyk, daar kom dae, spreek die HERE, dat Ek besoeking sal doen oor almal wat besny is, wat nogtans onbesnede is:

26 oor Egipte en Juda en Edom en oor die kinders van Ammon en Moab en oor almal wat die rand van hulle hare wegskeer, wat in die woestyn woon; want al die heidene is onbesnede, maar die hele huis van Israel is onbesnede van hart.