1 Now Pashhur, the son of Immer the priest, who was chief officer in Yahweh’s house, heard Jeremiah prophesying these things. 2 Then Pashhur struck Jeremiah the prophet and put him in the stocks that were in the upper gate of Benjamin, which was in Yahweh’s house. 3 On the next day, Pashhur released Jeremiah out of the stocks. Then Jeremiah said to him, "Yahweh has not called your name Pashhur, but Magormissabib. 4 For Yahweh says, ‘Behold, I will make you a terror to yourself and to all your friends. They will fall by the sword of their enemies, and your eyes will see it. I will give all Judah into the hand of the king of Babylon, and he will carry them captive to Babylon, and will kill them with the sword. 5 Moreover I will give all the riches of this city, and all its gains, and all its precious things, yes, I will give all the treasures of the kings of Judah into the hand of their enemies. They will make them captives, take them, and carry them to Babylon. 6 You, Pashhur, and all who dwell in your house will go into captivity. You will come to Babylon, and there you will die, and there you will be buried, you, and all your friends, to whom you have prophesied falsely.’"
7 Yahweh, you have persuaded me, and I was persuaded.
You are stronger than I, and have prevailed.
I have become a laughingstock all day.
Everyone mocks me.
8 For as often as I speak, I cry out;
I cry, "Violence and destruction!"
because Yahweh’s word has been made a reproach to me,
and a derision, all day.
9 If I say that I will not make mention of him,
or speak any more in his name,
then there is in my heart as it were a burning fire shut up in my bones.
I am weary with holding it in.
I can’t.
10 For I have heard the defaming of many:
"Terror on every side!
Denounce, and we will denounce him!"
say all my familiar friends,
those who watch for my fall.
"Perhaps he will be persuaded,
and we will prevail against him,
and we will take our revenge on him."
11 But Yahweh is with me as an awesome mighty one.
Therefore my persecutors will stumble,
and they won’t prevail.
They will be utterly disappointed
because they have not dealt wisely,
even with an everlasting dishonor which will never be forgotten.
12 But Yahweh of Armies, who tests the righteous,
who sees the heart and the mind,
let me see your vengeance on them,
for I have revealed my cause to you.
13 Sing to Yahweh!
Praise Yahweh,
for he has delivered the soul of the needy from the hand of evildoers.
14 Cursed is the day in which I was born.
Don’t let the day in which my mother bore me be blessed.
15 Cursed is the man who brought news to my father, saying,
"A boy is born to you," making him very glad.
16 Let that man be as the cities which Yahweh overthrew,
and didn’t repent.
Let him hear a cry in the morning,
and shouting at noontime,
17 because he didn’t kill me from the womb.
So my mother would have been my grave,
and her womb always great.
18 Why did I come out of the womb to see labor and sorrow,
that my days should be consumed with shame?
1 En Pashur, die seun van Immer, die priester -- wat hoofopsigter was in die huis van die HERE -- het Jeremia hierdie woorde hoor profeteer.
2 Toe het Pashur die profeet Jeremia geslaan en hom in die blok gesit wat in die Boonste Poort van Benjamin was, by die huis van die HERE.
3 Maar die volgende dag het Pashur Jeremia uit die blok laat uithaal. Toe sê Jeremia vir hom: Die HERE noem jou nie Pashur nie, maar Skrik -- rondom!
4 Want so spreek die HERE: Kyk, Ek maak jou 'n skrik vir jouself en vir al jou vriende; en hulle sal val deur die swaard van hul vyande, terwyl jou oë dit sien, en die hele Juda sal Ek gee in die hand van die koning van Babel, wat hulle in ballingskap sal wegvoer na Babel en hulle met die swaard sal verslaan.
5 Ook sal Ek die hele besitting van hierdie stad en al sy goed en al sy kosbare dinge gee, ja, al die skatte van die konings van Juda sal Ek gee in die hand van hulle vyande, en hulle sal dit buitmaak en saamneem en na Babel bring.
6 En jy, Pashur, en al die inwoners van jou huis sal in gevangenskap gaan; en jy sal in Babel kom en daar sterwe en daar begrawe word, jy en al jou vriende vir wie jy vals geprofeteer het.
7 HERE, U het my oorgehaal, en ek het my laat oorhaal; U was te sterk vir my en het oorwin; ek was 'n belagging die hele dag, almal saam spot met my.
8 Want elke keer as ek spreek, moet ek dit uitskreeu, moet ek roep: Geweld en verdrukking! -- omdat die woord van die HERE vir my 'n smaad en spot geword het die hele dag.
9 En as ek sê: Ek sal aan Hom nie dink nie en in sy Naam nie meer spreek nie, dan word dit in my hart soos 'n brandende vuur, opgesluit in my gebeente. En ek het my moeg gemaak om uit te hou, maar kon nie.
10 Want ek het die skindertaal van baie gehoor -- skrik rondom! -- Klaag aan, en ons sal hom aanklaag! Al die mense wat met my in vrede lewe, loer op my val; hulle sê: Miskien laat hy hom verlei, dan kan ons hom oorweldig en ons wraak op hom neem.
11 Maar die HERE is met my soos 'n geweldige held; daarom sal my vervolgers struikel en nie oorwin nie; hulle staan diep beskaamd, omdat hulle nie geslaag het nie, 'n ewige smaad wat nie vergeet sal word nie.
12 Maar, HERE van die leërskare, wat die regverdige toets, wat die niere en die hart sien -- laat my u wraak sien op hulle, want aan U het ek my regsaak toevertrou.
13 Sing tot eer van die HERE, prys die HERE! Want Hy het die siel van die behoeftige uit die hand van die kwaaddoeners verlos.
14 Vervloek is die dag waarop ek gebore is; laat die dag waarop my moeder my gebaar het, nie geseënd wees nie.
15 Vervloek is die man wat aan my vader berig gebring en gesê het: Vir jou is 'n seun gebore -- waardeur hy hom grootliks verbly het.
16 Ja, laat die man wees soos die stede wat die HERE omgekeer het sonder dat dit Hom berou het; en laat hom in die môre angsgeroep hoor en op die middagtyd krygsgeskreeu,
17 omdat hy my nie gedood het van die moederskoot af, sodat my moeder my graf geword het en haar skoot vir ewig swanger gebly het nie.
18 Waarom het ek tog uit die moederskoot voortgekom om moeite en kommer te sien, sodat my dae in skande verdwyn?