1 Then Job answered,
2 "How have you helped him who is without power!
How have you saved the arm that has no strength!
3 How have you counseled him who has no wisdom,
and plentifully declared sound knowledge!
4 To whom have you uttered words?
Whose spirit came out of you?
5 "The departed spirits tremble,
those beneath the waters and all that live in them.
6 Sheol is naked before God,
and Abaddon has no covering.
7 He stretches out the north over empty space,
and hangs the earth on nothing.
8 He binds up the waters in his thick clouds,
and the cloud is not burst under them.
9 He encloses the face of his throne,
and spreads his cloud on it.
10 He has described a boundary on the surface of the waters,
and to the confines of light and darkness.
11 The pillars of heaven tremble
and are astonished at his rebuke.
12 He stirs up the sea with his power,
and by his understanding he strikes through Rahab.
13 By his Spirit the heavens are garnished.
His hand has pierced the swift serpent.
14 Behold, these are but the outskirts of his ways.
How small a whisper do we hear of him!
But the thunder of his power who can understand?"
1 Maar Job het geantwoord en gesê:
2 Hoe goed het jy die onmagtige bygestaan, die kragtelose arm gehelp!
3 Hoe mooi het jy die onwyse raad gegee en beleid in oorvloed bekend gemaak!
4 Aan wie het jy woorde te kenne gegee, en wie se gees het uit jou uitgegaan?
5 Die skimme is beangs onder die waters en onder die bewoners daarvan.
6 Naak lê die doderyk voor Hom, en die plek van vertering het geen bedekking nie --
7 voor Hom wat die noorde uitspan oor die chaos, wat die aarde ophang oor 'n niks;
8 wat die waters saambind in sy wolke sonder dat die wolkgevaarte daaronder skeur;
9 wat die gesig van die troon toehou deurdat Hy sy wolk daaroor uitsprei.
10 Hy het 'n kring afgetrek oor die watervlakte tot waar lig in duisternis eindig.
11 Die pilare van die hemel wankel en staan verstom weens sy dreiging.
12 Deur sy krag bring Hy die see in beroering, en deur sy verstand verpletter Hy Rahab.
13 Deur sy asem word die hemel helder; sy hand het die vinnige slang deurboor.
14 Kyk, dit is maar die uitlopers van sy weë, en wat 'n fluisterwoord hoor ons maar van Hom! Wie sou dan die donder van sy magtige dade verstaan?