1 Bel bows down.

Nebo stoops.

Their idols are carried by animals,

and on the livestock.

The things that you carried around are heavy loads,

a burden for the weary.

2 They stoop and they bow down together.

They could not deliver the burden,

but they have gone into captivity.

3 "Listen to me, house of Jacob,

and all the remnant of the house of Israel,

that have been carried from their birth,

that have been carried from the womb.

4 Even to old age I am he,

and even to gray hairs I will carry you.

I have made, and I will bear.

Yes, I will carry, and will deliver.

5 "To whom will you compare me, and consider my equal,

and compare me, as if we were the same?

6 Some pour out gold from the bag,

and weigh silver in the balance.

They hire a goldsmith,

and he makes it a god.

They fall down—

yes, they worship.

7 They bear it on their shoulder.

They carry it, and set it in its place, and it stands there.

It cannot move from its place.

Yes, one may cry to it, yet it can not answer.

It cannot save him out of his trouble.

8 "Remember this, and show yourselves men.

Bring it to mind again, you transgressors.

9 Remember the former things of old;

for I am God, and there is no other.

I am God, and there is none like me.

10 I declare the end from the beginning,

and from ancient times things that are not yet done.

I say: My counsel will stand,

and I will do all that I please.

11 I call a ravenous bird from the east,

the man of my counsel from a far country.

Yes, I have spoken.

I will also bring it to pass.

I have planned.

I will also do it.

12 Listen to me, you stubborn-hearted,

who are far from righteousness!

13 I bring my righteousness near.

It is not far off,

and my salvation will not wait.

I will grant salvation to Zion,

my glory to Israel.

1 Kliniĝis Bel, falis Nebo; iliaj idoloj estas transdonitaj al bestoj kaj brutoj; tio, kion vi portadis, fariĝis ŝarĝo por lacaj bestoj.

2 Ili kliniĝis kaj falis kune, ne povis savi sian ŝarĝon, kaj mem iris en malliberecon.

3 Aŭskultu Min, domo de Jakob kaj la tuta restaĵo de la domo de Izrael, kiuj estas ŝarĝitaj sur Mi de post via naskiĝo, kiuj estas portataj de Mi de post via eliro el la ventro.

4 Ankaŭ ĝis via maljuneco Mi estos la sama, kaj ĝis via griziĝo Mi vin portos; Mi vin kreis kaj Mi portos, Mi ŝarĝos sur Min kaj Mi savos.

5 Al kiu vi Min egaligos kaj komparos kaj similigos Min, ke ni estu similaj?

6 Tiuj, kiuj ŝutas oron el la saketo kaj pesas arĝenton sur pesilo, dungas oraĵiston, ke li faru el tio dion, antaŭ kiu ili kliniĝas kaj ĵetas sin teren,

7 levas lin sur la ŝultron, portas kaj starigas lin sur lia loko; kaj li staras, ne moviĝas de sia loko; eĉ se oni krias al li, li ne respondas kaj neniun savas el lia malfeliĉo.

8 Memoru tion kaj estu viroj, prenu tion al via koro, ho pekantoj.

9 Memoru tion, kio estis en la komenco de la tempo; ĉar Mi estas Dio, kaj ne ekzistas alia; Mi estas Dio, kaj ne ekzistas simila al Mi.

10 Mi anoncas antaŭe la estontaĵon, kaj antaŭlonge tion, kio ankoraŭ ne okazis; kiam Mi diras, Mia decido plenumiĝas, kaj ĉion, kion Mi deziras, Mi faras.

11 Mi vokas de oriento aglon, el lando malproksima viron de Mia destino. Kion Mi diris, tion Mi venigos; kion Mi pripensis, tion Mi plenumos.

12 Aŭskultu Min, vi, kiuj havas malhumilan koron, kiuj estas malproksimaj de la vero:

13 Mi alproksimigis Mian veron, por ke ĝi ne estu malproksima, kaj Mia savo ne prokrastiĝos; kaj Mi donos al Cion savon, al Izrael Mian gloron.