1 Ó Senhor, Deus da vingança, ó Deus da vingança, resplandece!

2 Exalta-te, ó juiz da terra! dá aos soberbos o que merecem.

3 Até quando os ímpios, Senhor, até quando os ímpios exultarão?

4 Até quando falarão, dizendo coisas arrogantes, e se gloriarão todos os que praticam a iniqüidade?

5 Esmagam o teu povo, ó Senhor, e afligem a tua herança.

6 Matam a viúva e o estrangeiro, e tiram a vida ao órfão.

7 E dizem: O Senhor não vê; o Deus de Jacó não o percebe.

8 Atendei, ó néscios, dentre o povo; e vós, insensatos, quando haveis de ser sábios?

9 Aquele que fez ouvido, não ouvirá? ou aquele que formou o olho, não verá?

10 Porventura aquele que disciplina as nações, não corrigirá? Aquele que instrui o homem no conhecimento,

11 o Senhor, conhece os pensamentos do homem, que são vaidade.

12 Bem-aventurado é o homem a quem tu repreendes, ó Senhor, e a quem ensinas a tua lei,

13 para lhe dares descanso dos dias da adversidade, até que se abra uma cova para o ímpio.

14 Pois o Senhor não rejeitará o seu povo, nem desamparará a sua herança.

15 Mas o juízo voltará a ser feito com justiça, e hão de segui-lo todos os retos de coração.

16 Quem se levantará por mim contra os malfeitores? quem se porá ao meu lado contra os que praticam a iniqüidade?

17 Se o Senhor não tivesse sido o meu auxílio, já a minha alma estaria habitando no lugar do silêncio.

18 Quando eu disse: O meu pé resvala; a tua benignidade, Senhor, me susteve.

19 Quando os cuidados do meu coração se multiplicam, as tuas consolações recreiam a minha alma.

20 Pode acaso associar-se contigo o trono de iniqüidade, que forja o mal tendo a lei por pretexto?

21 Acorrem em tropel contra a vida do justo, e condenam o sangue inocente.

22 Mas o Senhor tem sido o meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu alto retiro, e o meu Deus a rocha do meu refúgio.

23 Ele fará recair sobre eles a sua própria iniqüidade, e os destruirá na sua própria malícia; o Senhor nosso Deus os destruirá.

1 Deus ultionum, Domine,Deus ultionum, effulge.

2 Exaltare, qui iudicas terram,redde retributionem superbis.

3 Usquequo peccatores, Domine,usquequo peccatores exsultabunt?

4 Effabuntur et loquentur proterva,gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -

5 Populum tuum, Domine, humiliantet hereditatem tuam vexant.

6 Viduam et advenam interficiuntet pupillos occidunt.

7 Et dixerunt: " Non videbit Dominus,nec intelleget Deus Iacob ".

8 Intellegite, insipientes in populo;et stulti, quando sapietis?

9 Qui plantavit aurem, non audiet,aut qui finxit oculum, non respiciet?

10 Qui corripit gentes, non arguet,qui docet hominem scientiam?

11 Dominus scit cogitationes hominum,quoniam vanae sunt.

12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine,et de lege tua docueris eum,

13 ut mitiges ei a diebus malis,donec fodiatur peccatori fovea.

14 Quia non repellet Dominus plebem suamet hereditatem suam non derelinquet.

15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium,et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde.

16 Quis consurget mihi adversus malignantes,aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?

17 Nisi quia Dominus adiuvit me,paulo minus habitasset in loco silentii anima mea.

18 Si dicebam: " Motus est pes meus ", misericordia tua, Domine, sustentabat me.

19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo,consolationes tuae laetificaverunt animam meam.

20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis,quae fingit molestiam contra praeceptum?

21 Irruunt in animam iustiet sanguinem innocentem condemnant.

22 Et factus est mihi Dominus in praesidium,et Deus meus in rupem refugii mei;

23 et reddet illis iniquitatem ipsorumet in malitia eorum disperdet eos,

24 disperdet illos Dominus Deus noster.