1 Daarna het die HERE Job uit 'n storm geantwoord en gesê:

2 Wie maak die raadsbesluit daar tot duisternis met woorde sonder kennis?

3 Gord dan soos 'n man jou heupe -- dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My.

4 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? Gee te kenne as jy insig het.

5 Wie het sy afmetinge bepaal? -- jy weet dit mos! Of wie het daaroor die meetsnoer gespan?

6 Waar is sy fondamentklippe op ingesink? Of wie het sy hoeksteen gelê?

7 Toe die môre sterre saam gejubel en al die seuns van God gejuig het?

8 En wie het die see met deure afgesluit toe dit uitgebreek, uit die moederskoot voortgekom het?

9 Toe Ek die wolk tot sy kleding gemaak het en die donkerheid tot sy windsel.

10 Toe Ek my grens daarvoor uitgebreek en grendel en deure gemaak het;

11 en gesê het: Tot hiertoe mag jy kom en nie verder nie; en hier word 'n grens gestel vir jou trotse golwe.

12 Het jy, solank as jy lewe, die môre ontbied, die dageraad sy plek aangewys,

13 om die some van die aarde aan te gryp, sodat die goddelose daarvan afgeskud word?

14 Dit neem nuwe vorme aan soos die klei onder 'n seël; en die dinge kry gestalte soos 'n kleed.

15 En aan die goddelose word hulle lig ontneem, en die hoë arm word verbreek.

16 Het jy gekom tot by die bronne van die see? En het jy rondgewandel in die binneste diepte van die wêreldvloed?

17 Is die poorte van die dood vir jou ontbloot? En het jy die poorte van die doodskaduwee gesien?

18 Omvat jou begrip die breedtes van die aarde? Gee te kenne as jy dit alles weet.

19 Waar is tog die weg na die woning van die lig? En die duisternis -- waar is tog sy plek,

20 sodat jy dit kan bring, elkeen na sy gebied en kan verstaan die paaie na hulle huis?

21 Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot!

22 Het jy gekom by die skatkamers van die sneeu? En het jy die skatkamers van die hael gesien,

23 wat Ek opgespaar het vir die tyd van benoudheid, vir die dag van stryd en oorlog?

24 Waar is tog die weg na die plek waar die lig gedeel word, die oostewind hom uitsprei oor die aarde?

25 Wie het 'n kanaal gesplyt vir die stortvloed en 'n pad vir die onweerstraal;

26 om te laat reën op 'n land waar geen mens is nie, op 'n woestyn waar niemand woon nie;

27 om woestheid en verwoesting te versadig en op die groeiplek jong gras te laat uitspruit?

28 Het die reën 'n vader? Of wie verwek die doudruppels?

29 Uit wie se moederskoot kom die ys te voorskyn? En die ryp van die hemel -- wie baar dit?

30 Die waters word hard soos 'n klip, en die oppervlakte van die watervloed sluit aanmekaar.

31 Kan jy die bande van die Sewe-ster knoop? Of die toue van die Or¡on losmaak?

32 Kan jy die Diereriem uitbring op sy tyd? En die Beer met sy kleintjies lei?

33 Ken jy die wette van die hemel? Of kan jy sy heerskappy oor die aarde bestel?

34 Kan jy jou stem na die wolke verhef, sodat 'n oorvloed van water jou oordek?

35 Kan jy die bliksems uitstuur, sodat hulle heengaan en vir jou sê: Hier is ons!

36 Wie het wysheid neergelê in die wolke? Of wie het verstand gegee aan die wolkgevaarte?

37 Wie kan die wolke met wysheid tel? En die watersakke van die hemel -- wie giet hulle leeg

38 wanneer die stof saamvloei tot 'n stuk gietwerk en die kluite aanmekaar klewe?

1 Then Jehovah answered Job out of the whirlwind, and said,

2 Who is this that darkeneth counsel

By words without knowledge?

3 Gird up now thy loins like a man;

For I will demand of thee, and declare thou unto me.

4 Where wast thou when I laid the foundations of the earth?

Declare, if thou hast understanding.

5 Who determined the measures thereof, if thou knowest?

Or who stretched the line upon it?

6 Whereupon were the foundations thereof fastened?

Or who laid the corner-stone thereof,

7 When the morning stars sang together,

And all the sons of God shouted for joy?

8 Or who shut up the sea with doors,

When it brake forth, as if it had issued out of the womb;

9 When I made clouds the garment thereof,

And thick darkness a swaddling-band for it,

10 And marked out for it my bound,

And set bars and doors,

11 And said, Hitherto shalt thou come, but no further;

And here shall thy proud waves be stayed?

12 Hast thou commanded the morning since thy days began,

And caused the dayspring to know its place;

13 That it might take hold of the ends of the earth,

And the wicked be shaken out of it?

14 It is changed as clay under the seal;

And all things stand forth as a garment:

15 And from the wicked their light is withholden,

And the high arm is broken.

16 Hast thou entered into the springs of the sea?

Or hast thou walked in the recesses of the deep?

17 Have the gates of death been revealed unto thee?

Or hast thou seen the gates of the shadow of death?

18 Hast thou comprehended the earth in its breadth?

Declare, if thou knowest it all.

19 Where is the way to the dwelling of light?

And as for darkness, where is the place thereof,

20 That thou shouldest take it to the bound thereof,

And that thou shouldest discern the paths to the house thereof?

21 Doubtless, thou knowest, for thou wast then born,

And the number of thy days is great!

22 Hast thou entered the treasuries of the snow,

Or hast thou seen the treasures of the hail,

23 Which I have reserved against the time of trouble,

Against the day of battle and war?

24 By what way is the light parted,

Or the east wind scattered upon the earth?

25 Who hath cleft a channel for the waterflood,

Or the way for the lightning of the thunder;

26 To cause it to rain on a land where no man is;

On the wilderness, wherein there is no man;

27 To satisfy the waste and desolate ground,

And to cause the tender grass to spring forth?

28 Hath the rain a father?

Or who hath begotten the drops of dew?

29 Out of whose womb came the ice?

And the hoary frost of heaven, who hath gendered it?

30 The waters hide themselves and become like stone,

And the face of the deep is frozen.

31 Canst thou bind the cluster of the Pleiades,

Or loose the bands of Orion?

32 Canst thou lead forth the Mazzaroth in their season?

Or canst thou guide the Bear with her train?

33 Knowest thou the ordinances of the heavens?

Canst thou establish the dominion thereof in the earth?

34 Canst thou lift up thy voice to the clouds,

That abundance of waters may cover thee?

35 Canst thou send forth lightnings, that they may go,

And say unto thee, Here we are?

36 Who hath put wisdom in the inward parts?

Or who hath given understanding to the mind?

37 Who can number the clouds by wisdom?

Or who can pour out the bottles of heaven,

38 When the dust runneth into a mass,

And the clods cleave fast together?

39 Canst thou hunt the prey for the lioness,

Or satisfy the appetite of the young lions,

40 When they couch in their dens,

And abide in the covert to lie in wait?

41 Who provideth for the raven his prey,

When his young ones cry unto God,

And wander for lack of food?