1 Maar Job het geantwoord en gesê:
2 Nog altyd geld my geklaag as wederstrewigheid; my hand lê swaar op my gesug.
3 Ag, as ek maar geweet het waar ek Hom kon vind, maar kon kom tot by sy woning!
4 Dan sou ek die regsaak voor sy aangesig uiteensit en my mond met bewyse vul;
5 ek sou verneem die woorde wat Hy my sou antwoord, en verstaan wat Hy aan my sou sê.
6 Sou Hy met oormag teen my stry? Nee, maar Hy sou ag op my gee.
7 Dan sou daar 'n opregte met Hom staan en pleit, en ek sou vir ewig van my regter vrykom.
8 Kyk, ek gaan na die ooste, en Hy is nie daar nie; en na die weste, maar ek bemerk Hom nie.
9 As Hy in die noorde werk, aanskou ek Hom nie; buig Hy af na die suide, dan sien ek Hom nie.
10 Want Hy weet hoe my wandel is; as Hy my toets, sal ek soos goud te voorskyn kom.
11 Aan sy voetstap het my voet vasgehou; sy weg het ek bewaar sonder om uit te draai.
12 Van die gebod van sy lippe het ek nie afgewyk nie; die woorde van sy mond het ek bewaar meer as my eie wet.
13 Maar Hy bly onveranderlik Een -- wie sal Hom dan teëhou? En wat sy siel begeer, dit doen Hy.
14 Want Hy sal volbring wat oor my besluit is, en baie sulke dinge is daar by Hom.
15 Daarom is ek verskrik voor sy aangesig; as ek daarop ag gee, vrees ek vir Hom.
16 En God het my hart week gemaak, en die Almagtige het my verskrik.
17 Want ek vergaan nie vanweë die duisternis of vanweë my eie aangesig wat deur donkerheid oordek is nie.
1 And Job made answer and said,
2 Even today my outcry is bitter; his hand is hard on my sorrow.
3 If only I had knowledge of where he might be seen, so that I might come even to his seat!
4 I would put my cause in order before him, and my mouth would be full of arguments.
5 I would see what his answers would be, and have knowledge of what he would say to me.
6 Would he make use of his great power to overcome me? No, but he would give attention to me.
7 There an upright man might put his cause before him; and I would be free for ever from my judge.
8 See, I go forward, but he is not there; and back, but I do not see him;
9 I am looking for him on the left hand, but there is no sign of him; and turning to the right, I am not able to see him.
10 For he has knowledge of the way I take; after I have been tested I will come out like gold.
11 My feet have gone in his steps; I have kept in his way, without turning to one side or to the other.
12 I have never gone against the orders of his lips; the words of his mouth have been stored up in my heart.
13 But his purpose is fixed and there is no changing it; and he gives effect to the desire of his soul.
14 For what has been ordered for me by him will be gone through to the end: and his mind is full of such designs.
15 For this cause I am in fear before him, my thoughts of him overcome me.
16 For God has made my heart feeble, and my mind is troubled before the Ruler of all.
17 For I am overcome by the dark, and by the black night which is covering my face.