1 Ek het 'n verbond gesluit met my oë: hoe sou ek dan ag gegee het op 'n jonkvrou?

2 Wat tog is die lot wat God daarbo beskik, en die erfdeel van die Almagtige uit die hoogtes --

3 is dit nie ondergang vir die kwaaddoener en ongeluk vir die werkers van ongeregtigheid nie?

4 Sien Hy nie my weë nie, en tel Hy nie al my voetstappe nie?

5 As ek met leuens omgegaan het en my voet gehardloop het na bedrog:

6 laat Hy my dan weeg op 'n regte weegskaal, sodat God my onskuld kan weet!

7 As my gang afgewyk het van die weg en my hart agter my oë aangegaan het en aan my hande 'n vlek gekleef het --

8 laat my dan saai en iemand anders eet, en laat my uitspruitsels ontwortel word.

9 As my hart verlok was oor 'n vrou, en ek geloer het by die deur van my naaste --

10 laat dan my vrou vir iemand anders maal en ander hulle oor haar buig.

11 Want dit is 'n skandelike daad, en dit is 'n strafbare misdaad.

12 Ja, dit is 'n vuur wat tot by die plek van vertering toe vreet en al my opbrings sou ontwortel.

13 As ek gering geag het die reg van my slaaf of van my slavin toe hulle 'n geskil met my gehad het --

14 wat sou ek dan doen as God opstaan? En wat Hom antwoord as Hy ondersoek doen?

15 Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? En het Een ons nie in die geboorte toeberei nie?

16 As ek die armes 'n versoek geweier het en die oë van die weduwee laat versmag het

17 en my stukkie brood alleen geëet het sonder om die wees daarvan te laat saameet;

19 as ek iemand sien omkom het sonder klere en dat daar geen bedekking vir die behoeftige was nie;

20 as sy lendene my nie geseënen hy hom nie warm gemaak het van die skeersel van my lammers nie;

21 as ek my hand teen 'n wees beweeg het, omdat ek in die poort vir my hulp gesien het --

22 laat dan my skouer uit sy gewrig val en my arm van sy pyp afgebreek word.

23 Want die ondergang wat God bewerk, was 'n skrik vir my; en weens sy hoogheid was ek onmagtig.

24 As ek op goud my hoop gestel het en vir die fyn goud gesê het: My vertroue!

25 As ek bly gewees het, omdat my vermoë groot was en my hand baie verwerf het;

26 as ek die sonlig aangesien het wanneer dit helder skyn en die maan wat so pragtig daarheen gaan,

27 en my hart heimlik verlei is, en ek met my hand hulle 'n kus toegewerp het --

28 ook dit sou 'n strafbare misdaad wees, want ek sou God daarbo verloën het.

29 As ek bly was oor die ongeluk van my hater en uitgejubel het toe onheil hom getref het;

31 as die mense in my tent nie gesê het: Wie kan iemand vind wat van sy vleesspys nie versadig is nie?

33 as ek, soos Adam, my oortredinge bedek het deur my ongeregtigheid in my boesem weg te steek,

34 omdat ek bang was vir die groot menigte en die veragting van die geslagte my laat skrik het, sodat ek my stil gehou, die deur nie uitgegaan het nie!

35 Ag, as iemand my maar wou aanhoor! Kyk hier my handtekening laat die Almagtige my antwoord! en die skrif wat my teëparty geskrywe het!

36 Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as 'n krans.

37 Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as 'n vors sou ek na Hom toe aankom.

38 As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween;

39 as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het --

40 laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars. Hier eindig die woorde van Job.

1 I made an agreement with my eyes; how then might my eyes be looking on a virgin?

2 For what is God's reward from on high, or the heritage given by the Ruler of all from heaven?

3 Is it not trouble for the sinner, and destruction for the evil-doers?

4 Does he not see my ways, and are not my steps all numbered?

5 If I have gone in false ways, or my foot has been quick in working deceit;

6 (Let me be measured in upright scales, and let God see my righteousness:)

7 If my steps have been turned out of the way, or if my heart went after my eyes, or if the property of another is in my hands;

8 Let me put seed in the earth for another to have the fruit of it, and let my produce be uprooted.

9 If my heart went after another man's wife, or if I was waiting secretly at my neighbour's door;

10 Then let my wife give pleasure to another man and let others make use of her body.

11 For that would be a crime; it would be an act for which punishment would be measured out by the judges:

12 It would be a fire burning even to destruction, and taking away all my produce.

13 If I did wrong in the cause of my man-servant, or my woman-servant, when they went to law with me;

14 What then will I do when God comes as my judge? and what answer may I give to his questions?

15 Did not God make him as well as me? did he not give us life in our mothers' bodies?

16 If I kept back the desire of the poor; if the widow's eye was looking for help to no purpose;

17 If I kept my food for myself, and did not give some of it to the child with no father;

18 (For I was cared for by God as by a father from my earliest days; he was my guide from the body of my mother;)

19 If I saw one near to death for need of clothing, and that the poor had nothing covering him;

20 If his back did not give me a blessing, and the wool of my sheep did not make him warm;

21 If my hand had been lifted up against him who had done no wrong, when I saw that I was supported by the judges;

22 May my arm be pulled from my body, and be broken from its base.

23 For the fear of God kept me back, and because of his power I might not do such things.

24 If I made gold my hope, or if I ever said to the best gold, I have put my faith in you;

25 If I was glad because my wealth was great, and because my hand had got together a great store;

26 If, when I saw the sun shining, and the moon moving on its bright way,

27 A secret feeling of worship came into my heart, and my hand gave kisses from my mouth;

28 That would have been another sin to be rewarded with punishment by the judges; for I would have been false to God on high.

29 If I was glad at the trouble of my hater, and gave cries of joy when evil overtook him;

30 (For I did not let my mouth give way to sin, in putting a curse on his life;)

31 If the men of my tent did not say, Who has not had full measure of his meat?

32 The traveller did not take his night's rest in the street, and my doors were open to anyone on a journey;

33 If I kept my evil doings covered, and my sin in the secret of my breast,

34 For fear of the great body of people, or for fear that families might make sport of me, so that I kept quiet, and did not go out of my door;

35 If only God would give ear to me, and the Ruler of all would give me an answer! or if what he has against me had been put in writing!

36 Truly I would take up the book in my hands; it would be to me as a crown;

37 I would make clear the number of my steps, I would put it before him like a prince! The words of Job are ended.

38 If my land has made an outcry against me, or the ploughed earth has been in sorrow;

39 If I have taken its produce without payment, causing the death of its owners;

40 Then in place of grain let thorns come up, and in place of barley evil-smelling plants.