1 Beroem jou nie op die dag van môre nie, want jy weet nie wat die dag sal bring nie.

2 Laat 'n ander jou prys en nie jou eie mond nie; 'n vreemde, en nie jou eie lippe nie.

3 Swaar is 'n klip, en die sand het gewig; maar die ergernis oor 'n sot is swaarder as altwee.

4 Woede is wreed, en toorn kook oor; maar wie kan voor jaloersheid standhou?

5 Openlike teregwysing is beter as verborge liefde.

6 Die wonde deur een wat liefhet, is opreg bedoel, maar die soene deur 'n vyand is oorvloedig.

7 'n Versadigde siel vertrap die heuningstroop, maar vir 'n hongerige siel is alles wat bitter is, soet.

8 Soos 'n voël wat ver van sy nes af rondvlieg, so is 'n man wat ver van sy tuisplek af rondswerwe.

9 Olie en reukwerk verbly die hart, net so die aangenaamheid van 'n vriend vanweë welgemeende raad.

10 Moenie jou vriend en die vriend van jou vader verlaat nie, en kom nie in die huis van jou broer op die dag van jou teëspoed nie. 'n Buurman wat naby is, is beter as 'n broer wat ver is.

11 Wees wys, my seun, en verbly my hart, sodat ek hom wat my smaad, kan antwoord gee.

12 As 'n skrandere die onheil sien, verberg hy hom; maar die eenvoudiges gaan verder, word gestraf.

13 Neem sy kleed weg, want hy het vir 'n ander borg gestaan; en neem hom as pand vir 'n onbekende.

14 Wie vroeg in die môre sy naaste met 'n harde stem 'n seën toeroep, dit sal hom as 'n vloek aangereken word.

15 'n Aanhoudende gedrup op die dag van 'n stortreën en 'n twisgierige vrou is net eenders.

16 Wie haar wil teëhou, hou wind teë, en sy regterhand ontmoet olie.

17 Yster slyp yster, so slyp die een mens die persoon van die ander.

18 Wie 'n vyeboom oppas, sal sy vrugte eet; en hy wat vir sy heer sorg, sal geëer word.

19 Soos in die water aangesig teenoor aangesig is, so is die hart van die mens teenoor die mens.

20 Die doderyk en die plek van vertering word nie versadig nie; so word die oë van 'n mens nie versadig nie.

21 Die smeltkroes is vir die silwer en die oond vir die goud, so is 'n man volgens die roem wat hy geniet.

22 Al stamp jy die sot in 'n stampblok tussen graankorrels met 'n stamper, sy sotheid sal nie van hom wyk nie.

23 Gee noukeurig ag op die voorkoms van jou skape, rig jou aandag op die troppe vee;

24 want 'n skat is nie vir ewig nie -- of sal 'n kroon wees van geslag tot geslag?

25 As die gras verdwyn en die jong gras verskyn en die bossies van die berge bymekaargemaak word,

26 dan is daar lammers vir jou kleding en bokke as 'n koopprys vir grond,

27 en genoeg bokmelk as voeding vir jou huis en as lewensonderhoud vir jou diensmeisies.

1 Nesigirk rytdiena, nes nežinai, ką ji tau atneš.

2 Tegul kitas giria tave, o ne tavo burna; svetimas, bet ne tavo lūpos.

3 Akmuo ir smėlis yra sunkūs, bet kvailio pyktis yra sunkesnis už abu.

4 Rūstybė yra žiauri, pyktis nesuvaldomas, bet kas gali atsispirti pavydui?

5 Geriau yra viešas įspėjimas negu slapta meilė.

6 Žaizdos nuo draugo yra geriau negu klastingas priešo pabučiavimas.

7 Sotus ir medaus nevalgo, o alkanam ir kartus daiktas yra saldus.

8 Žmogus, palikęs savo vietą, yra kaip paukštis, išskridęs iš lizdo.

9 Draugo žodžiai ir nuoširdūs patarimai gaivina širdį kaip aliejai ir brangūs kvepalai.

10 Neprarask savo draugo ir tėvo draugo. Nelaimės dieną neik į brolio namus. Kaimynas arti geriau negu brolis toli.

11 Mano sūnau, būk išmintingas ir pradžiugink mano širdį, kad galėčiau atsakyti tam, kuris man priekaištauja.

12 Supratingas numato pavojų ir pasislepia, o neišmanėlis eina ir nukenčia.

13 Paimk apdarą iš to, kas laidavo už svetimą, ir turėk užstatą iš suvedžiotojo.

14 Kas atsikėlęs anksti rytą garsiai laimina savo draugą, tai bus jam įskaityta prakeikimu.

15 Varvantis stogas lietingą dieną ir vaidinga moteris yra panašūs.

16 Kas nori ją sulaikyti yra kaip tas, kas galvoja sustabdyti vėją arba išlaikyti saujoje aliejų.

17 Kaip geležis galanda geležį, taip žmogus aštrina savo draugą.

18 Kas prižiūri figmedį, valgo jo vaisių; kas laukia šeimininko, sulaukia pagarbos.

19 Kaip vanduo atspindi veidą, taip žmogaus širdis atspindi žmogų.

20 Kaip pragaras ir prapultis niekados neprisipildo, taip žmogaus akys niekados nepasisotina.

21 Kaip sidabras ir auksas ištiriamas ugnyje, taip žmogus ištiriamas pagyrimais.

22 Nors sugrūstum kvailį piestoje su grūdais, jo kvailystė neatsiskirtų nuo jo.

23 Prižiūrėk rūpestingai savo avis ir bandą,

24 nes turtas nėra amžinas ir karūna neišlieka visoms kartoms.

25 Kai šienas suvežamas, pasirodo atolas, ir renkamos kalnų žolės.

26 Avinėliai tavo drabužiams, ožiai laukams nusipirkti.

27 Ožkų pieno užteks maistui tau, tavo šeimai ir tarnaitėms aprūpinti.