A graça não nos deixa permanecer no pecado, antes nos livra do poder do pecado

1 Que diremos, pois? Permaneceremos no pecado, para que a graça seja mais abundante? 2 De modo nenhum! Nós que estamos mortos para o pecado, como viveremos ainda nele? 3 Ou não sabeis que todos quantos fomos batizados em Jesus Cristo fomos batizados na sua morte? 4 De sorte que fomos sepultados com ele pelo batismo na morte; para que, como Cristo ressuscitou dos mortos pela glória do Pai, assim andemos nós também em novidade de vida. 5 Porque, se fomos plantados juntamente com ele na semelhança da sua morte, também o seremos na da sua ressurreição; 6 sabendo isto: que o nosso velho homem foi com ele crucificado, para que o corpo do pecado seja desfeito, a fim de que não sirvamos mais ao pecado. 7 Porque aquele que está morto está justificado do pecado. 8 Ora, se morremos com Cristo, cremos que também com ele viveremos; 9 sabendo que, havendo Cristo ressuscitado dos mortos, já não morre; a morte não mais terá domínio sobre ele. 10 Pois, quanto a ter morrido, de uma vez morreu para o pecado; mas, quanto a viver, vive para Deus. 11 Assim também vós considerai-vos como mortos para o pecado, mas vivos para Deus, em Cristo Jesus, nosso Senhor.

12 Não reine, portanto, o pecado em vosso corpo mortal, para lhe obedecerdes em suas concupiscências; 13 nem tampouco apresenteis os vossos membros ao pecado por instrumentos de iniquidade; mas apresentai-vos a Deus, como vivos dentre mortos, e os vossos membros a Deus, como instrumentos de justiça. 14 Porque o pecado não terá domínio sobre vós, pois não estais debaixo da lei, mas debaixo da graça.

15 Pois quê? Pecaremos porque não estamos debaixo da lei, mas debaixo da graça? De modo nenhum! 16 Não sabeis vós que a quem vos apresentardes por servos para lhe obedecer, sois servos daquele a quem obedeceis, ou do pecado para a morte, ou da obediência para a justiça? 17 Mas graças a Deus que, tendo sido servos do pecado, obedecestes de coração à forma de doutrina a que fostes entregues. 18 E, libertados do pecado, fostes feitos servos da justiça. 19 Falo como homem, pela fraqueza da vossa carne; pois que, assim como apresentastes os vossos membros para servirem à imundícia e à maldade para a maldade, assim apresentai agora os vossos membros para servirem à justiça para a santificação.

20 Porque, quando éreis servos do pecado, estáveis livres da justiça. 21 E que fruto tínheis, então, das coisas de que agora vos envergonhais? Porque o fim delas é a morte. 22 Mas, agora, libertados do pecado e feitos servos de Deus, tendes o vosso fruto para santificação, e por fim a vida eterna. 23 Porque o salário do pecado é a morte, mas o dom gratuito de Deus é a vida eterna, por Cristo Jesus, nosso Senhor.

1 Was soll ma(mir) etze sage? Solle ma(mir) denn in dr Sinde bliebä, dmit de Gnade um so mächtiga wär?

2 So isch`s nit! We, solle ma(mir) in dr Sinde läbä, der ma(mir) doch gschtorbe sin?

3 Odr wiße ihr nit, daß alli, de ma(mir) uf Chrischtus Jesus dauft sin, de sin in si Dod dauft?

4 So sin ma(mir) jo mit nem beerdigt durch de Daufi in d Dod, dmit, we Chrischtus uferweckt isch vu d Dote durch de Herrlichkeit vum Vada (Babbe), au ma(mir) in nem näji(naii) Läbä sin(wandle).

5 Denn wenn ma(mir) mit nem vubunde un nem gliechgworde sin in sinem Dod, so wäre ma(mir) nem au in dr Uferschtehig glich si.

6 Mir wisse jo, daß unsa alta Mensch mit nem kriizigt isch, dmit dr Leib (Ranze) fir d Sinde vunichtet wär, so daß ma(mir) etze dr Sinde nit diene.

7 Denn wer gschtorbe isch, der isch fräi wore vu d Sinde.

8 Sin ma(mir) aba mit Chrischtus gschtorbe, so glaube ma(mir), daß ma(mir) au mit nem läbä wäre,

9 un wisse, daß Chrischtus, vu d Dote gweckt, etze nit schtirbt; d Dod ka etze iba nen nit herrsche.

10 Denn was sa(er) gschtorbe isch, des isch scha(er) dr Sinde gschtorbe ein fir allimol; was er aba läbt, des läbt ta(er) Gott.

11 So au ihr, hebet (haltet) dfir, daß ihr d Sinde gschtorbe sin un läbä Gott in Chrischtus Jesus.

12 So len etze de Sinde nit herrsche in äirem sterbliche Leib (Ranze), un den sinene Glüschte nit folge (Brav si).

13 Au gän nit d Sinde äiri Glieda hi als Waffe vu d Ungrechtigkeit, sundern gän äich selba Gott hi, als solchi, de dot ware un etze lebändig sin, un äiri Glieda Gott als Waffe fir d Grechtigkeit.

14 Denn de Sinde wird nit herrsche kenne iba äich, wel ihr jo nit unda däm Gsetz sin, sundern unda dr Gnade.

15 We etze? Solle ma(mir) sindige, wel ma(mir) nit unda däm Gsetz, sundern unda dr Gnade sin? So isch`s nit!

16 Wiße ihr nit: wäm ihr äich zue Knechte macht, um nem z folge, däm si Knecht sin ihr un mehn nem hörig si, s isch dr Sinde zum Dod odr däm Folgsam si (Brav si) zue d Grechtigkeit?

17 Gott isch aba dankt, daß ihr Knecht vu d Sinde gsi sin, aba etze vu Herze hörig wore dr Gschtalt vu d Lehr, der ihr hörig(ergebe) sin.

18 Denn indäm ihr etze fräi wore sin vu dr Sinde, sin ihr Knecht wore vu d Grechtigkeit.

19 Ich mueß einfach(menschlich) dher schwätze um dr Schwachheit aires Fleisches wägä: We ihr äiri Glieda hige hän an d Denscht vum Dreck un d Ungrechtigkeit zue imma näjare(naiiare) Ungrechtigkeit, so gän etze äiri Glieda hi an d Denscht dr Grechtigkeit, daß sie heilig wäre.

20 Denn als ihr Knechte vu d Sinde ware, do ware ihr fräi vu d Grechtigkeit.

21 Was hän ihr etze dertmols fir Gwinn(Frucht) ka? Solchi, dere ihr äich etzed schämt; denn des End dselbe isch dr Dod.

22 Etze aba, do ihr vu d Sinde fräi un Gottes Knecht wore sin, hän ihr drin äiri Frucht, daß ihr heilig sin; des End aba isch des ewige Läbä.

23 Denn dr Sinde Sold isch dr Dod; de Gabe Gottes aba isch des ewige Läbä in Chrischtus Jesus, unsam Herr.